Ignacy Szebeko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ignacy Szebeko

Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1859 Wierbłuszka, gubernia chersońska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	25 maja 1937 Warszawa, Polska
Chargé d’affaires RP w Niemczech
Okres	od 8 marca 1920 do 1 października 1920
Poprzednik	funkcja utworzona
Następca	Alfred Wysocki
Poseł na Sejm RP I kadencji
Okres	od 1 grudnia 1922 do 27 listopada 1927
Przynależność polityczna	Związek Ludowo-Narodowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Ignacy Szebeko (ur. 2 listopada 1859 w majątku Wierbłuszka, gubernia chersońska, zm. 25 maja 1937 w Warszawie) – polski prawnik, polityk i dyplomata. Członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, chargé d’affaires RP w Berlinie (1920–21) poseł na Sejm RP I kadencji (1922–1927).

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Był synem generała w armii carskiej Adalberta Edwarda Szebeko (ur. ok. 1815) i Leontyny Marii z Tripplinów (ur. 1839), córki Ludwika Tripplina i bratanicy literata Teodora Tripplina. Miał siostrę bliźniaczkę Józefę (1859-1945), senatorkę II RP. Ukończył prawo i nauki polityczne na uniwersytecie w Petersburgu ze stopniem kandydata^[1] (odpowiednik doktora). Po studiach pracował kolejno jako sędzia śledczy w Rewlu, prokurator w Permie, następnie prowadził kancelarię adwokacką w Warszawie^[1]. Członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego (1909–1917).

W czasie I wojny światowej wchodził w 1915 w skład komisji mającej wcielić w życie manifest wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza z 14 sierpnia 1914 do Polaków. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu w lipcu 1917 został członkiem Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego w Moskwie^[2]. Po przewrocie bolszewickim wyjechał na Zachód. W 1918 roku został członkiem Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę był od 8 marca do 1 października 1920 pierwszym chargé d’affaires II Rzeczypospolitej w Berlinie.

Wybrany do Sejmu I kadencji (1922–1927) z listy państwowej Związku Ludowo-Narodowego. Działał w Centralnym Towarzystwie Rolniczym.

Jego żoną była Felicja Rotwand (1865-1934) – bratanica i pasierbica Stanisława Rotwanda (córka jego starszego brata Leona Lewiego Rotwanda)^[3] i Marii z Wawelbergów. W małżeństwie z Felicją Rotwand miał jedną córkę i trzech synów.

• Szebeko Ignacy w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 113.
• Левенсон, Марк Львович. Государственный совет : портреты и биографии. - 2-е изд.. - Петроград : Тип. Петроградской тюрьмы, 1915. - 148, 110, 5 с., 1 л. ил. : портр.;
• Шебеко, Игнатий-Людовик Альбертович