Ilnik – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Powierzchnia | 2,1 km² | ||||
Wysokość | 578 m n.p.m. | ||||
Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy | + 380 3269 | ||||
Kod pocztowy | 82544 | ||||
Tablice rejestracyjne | BC (od 2004)/ HC (od 2013) | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
49°05′12″N 23°06′15″E/49,086667 23,104167 |
Ilnik (ukr. Ιльник) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie turczańskim, nad Stryjem. Liczy około 1092 mieszkańców. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1490 r.
Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1]. Wieś w 1869 r. liczyła około 1582 mieszkańców, a w 1921 r. około 2037 mieszkańców. Przed II wojną światową w granicach Polski, wchodziła w skład powiatu turczańskiego. W 1943 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 6 Polaków, grabiąc i paląc ich gospodarstwa[2].
Ważniejsze obiekty
[edytuj | edytuj kod]- Cerkiew greckokatolicka (drewniana)
- Cerkiew greckokatolicka (drewniana)
- Cerkiew greckokatolicka (murowana)
Związani z Ilnikiem
[edytuj | edytuj kod]- Mikołaj Mikołajewicz Ilnickij – poeta, tłumacz, krytyk literacki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 223.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1112, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mapa WIG Turka Pas 52 Słup 36 Warszawa 1937
- Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 1516
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ilnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 262 .
- Ilnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 608 .
- zdjęcia okolic Ilnika na stronie Klubu Karpackiego