Instytut Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia
Siedziba INP UO, mieszcząca się w głównym gmachu UO | |
Data założenia | 14 maja 1973 |
---|---|
Typ | naukowo-badawczy |
Państwo | |
Adres | 45-052 Opole |
Liczba pracowników • naukowych |
|
Dyrektor | dr hab. Edward Nycz, prof. UO |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie Opola | |
50°40′23,9808″N 17°55′53,1732″E/50,673328 17,931437 | |
Strona internetowa |
Instytut Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Opolskiego. Dzieli się na 3 katedry, 4 zakłady i 2 pracownie naukowe[1]. Posiada uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora[2]. Prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną z szeroko pojętą pedagogiką w jej różnych aspektach oraz historią wychowania i oświaty. Instytut oferuje studia na kierunkach – pedagogika oraz praca socjalna i studia podyplomowe[3]. Aktualnie na instytucie kształci się studentów w trybie dziennym i zaocznym. Jego kadrę naukową tworzy 32 pracowników naukowo-dydaktycznych, w tym: 4 profesorów zwyczajnych, 6 profesorów nadzwyczajnych ze stopniem doktora habilitowanego, 18 adiunktów ze stopniem doktora oraz 4 asystentów z tytułem zawodowym magistra[4]. Siedzibą instytutu jest główny gmach Uniwersytetu Opolskiego, mieszczący się przy ul. Oleskiej 48[5].
Instytut Nauk Pedagogicznych powstał jako jedna z pierwszych tego typu jednostek działających w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu w 1973 roku, którego twórcami byli naukowcy przybyli w znacznej części z Uniwersytetu Wrocławskiego i Akademii Medycznej im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Związanych z nim było wielu wybitnych badaczy, m.in.: Witold Kruk-Ołpiński, Janina Czyżewska, Józef Madeja. Pracownicy naukowi instytutu zajmowali też często najważniejsze stanowiska w hierarchii uczelnianej – rektorów: Jan Zborowski (1954–1956), Tadeusz Gospodarek (1972–1981), Franciszek Marek (1995–1996) oraz prorektora: Zygmunt Łomny (1984–1990), wielokrotnie obejmowali też funkcję dziekanów na swoich wydziałach. Instytut początkowo afiliowany był przy Wydziale Filologiczno-Historycznym, a od reorganizacji struktur uniwersyteckich w 1996 roku przy Wydziale Historyczno-Pedagogicznym (od 2016 roku pod nazwą Wydział Nauk Społecznych)[6].
Adres
[edytuj | edytuj kod]Instytut Nauk Pedagogicznych
Uniwersytetu Opolskiego
ul. Oleska 48
45-052 Opole
Historia
[edytuj | edytuj kod]Geneza instytutu sięga początków powołania do życia w 1950 roku we Wrocławiu Wyższej Szkoły Pedagogicznej. W ramach struktury tej szkoły powstał Zespół Pedagogiczny, stanowiący zalążek obecnej placówki, na którego czele stał dr Witold Kruk-Ołpiński[7].
1 stycznia 1953 roku zespół został przekształcony w Katedrę Pedagogiki, która wraz z całą uczelnią została w 1954 roku przeniesiona do Opola. W pierwszych latach istnienia opolskiej WSP mimo usługowego charakteru działalności Katedry Pedagogiki – w jej strukturze występuje pewne ukierunkowanie działalności naukowo-badawczej. Utworzono tzw. sekcje kierunkowe. Kierownikiem Sekcji Nauk Pedagogicznych był przez kilka lat dr Jan Zborowski. Sekcją Nauk Filozoficznych kierował dr Seweryn Dur, z kolei Sekcją Historii Oświaty i Wychowania dr Józef Madeja, a Sekcją Psychologiczną zawiadywał dr Witold Kruk-Ołpiński. Rozwój uczelni w nowym środowisku wpływał na poszerzenie zadań Katedry Pedagogiki, w związku z czym powiększał się skład personalny[7].
Powołanie kierunków pedagogicznych nastąpiło najpierw w formie studiów wieczorowych, które uruchomiono po raz pierwszy w roku akademickim 1960/1961. Pierwszymi studentami byli wybitni nauczyciele-praktycy, pracownicy kuratorium, inspektoratów oświaty oraz działacze Związku Nauczycielstwa Polskiego, którzy nie posiadali studiów wyższych. Studia wieczorowe z dyplomem magistra zakończyło 171 osób, zaś przez różne lata studiów przeszło ogółem 217 osób. Studenci ci realizowali program pedagogiki ogólnej. Dalsze lata przyniosły ze sobą nowe formy studiów zaocznych w zakresie pedagogiki[7].
Zarządzeniem Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki powołano 14 maja 1973 roku Instytut Pedagogiki Wyższej na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu z przekształcenia dotychczasowej Katedry Pedagogiki. Instytutu składał się z 5 zakładów: Zakładu Pedagogiki, Zakładu Psychologii, Zakładu Historii Wychowania i Oświaty, Zakładu Kultury Współczesnej, Zakładu Praktyk Pedagogicznych oraz Pracowni Nowych Technik Nauczania oraz Pracowni Metodyki Wychowania Harcerskiego. Od roku akademickiego 1973/1974 uruchomiono także po raz pierwszy studia stacjonarne, które rozpoczęło 190 studentów na trzech następujących kierunkach: pedagogika szkolna, opiekuńcza i kulturalno-oświatowa. W następnym roku akademickim 1974/75 uruchomiono pedagogikę przedszkolną. Instytut Pedagogiki WSP w Opolu nawiązał współpracę naukową z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Poczdamie (NRD), z Instytutem Pedagogicznym w Biełgorodzie (ZSRR) oraz z Samodzielnym Oddziałem Pedagogicznym w Opawie i Hradec Králové (Czechosłowacja). Współpracował a także innymi ośrodkami naukowymi w kraju. W 1989 roku nadano obecną nazwę placówce – Instytut Nauk Pedagogicznych[7].
Władze (2016–2020)
[edytuj | edytuj kod]- Dyrektor: dr hab. Edward Nycz, prof. UO
- Zastępca Dyrektora ds. Naukowych: dr hab. Eugenia Karcz–Taranowicz, prof. UO
- Zastępca Dyrektora ds. Kształcenia i Studentów: dr Ewelina Konieczna
Poczet dyrektorów
[edytuj | edytuj kod]- 1973–1981: prof. dr hab. Teodor Musioł
- 1981–1990: prof. dr hab. Tadeusz Gospodarek
- 1990–1996: prof. dr hab. Zygmunt Łomny
- 1996–2016: prof. dr hab Zenon Jasiński
- od 2016: dr hab. Edward Nycz, prof. UO
Kierunki kształcenia
[edytuj | edytuj kod]Instytut kształci studentów na studiach pierwszego stopnia (licencjackich, 3-letnich). Do wyboru są następujące kierunki i specjalizacje[8]:
- pedagogika
- resocjalizacyjna z profilaktyka społeczną (dzienne, zaoczne)
- opiekuńczo-wychowawcza i terapeutyczna (dzienne, zaoczne)
- pracy z poradnictwem i bezpieczeństwem pracy (dzienne)
- praca socjalna (dzienne, zaoczne)
Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia, ich absolwenci mogą kontynuować naukę na studiów drugiego stopnia (magisterskich uzupełniających, 2-letnich). Do wyboru mają oni następujące kierunki i specjalizacje[8]:
- pedagogika
- kulturalno-oświatowa (dzienne)
- planowanie i zarządzanie edukacją (dzienne, zaoczne)
- pracy z doradztwem zawodowym (dzienne)
- opiekuńczo-wychowawcza (dzienne, zaoczne)
- resocjalizacyjna (dzienne, zaoczne)
- praca socjalna (dzienne, zaoczne)
Instytut prowadzi także studia doktoranckie (III stopnia), trwające 4 lata, po których ukończeniu można uzyskać stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Aktualny limit miejsc na kierunku wynosi 15 osób rocznie[9]. Ponadto placówka prowadzi studia podyplomowe[10]:
- organizacja i zarządzanie oświatą
- nadzór pedagogiczny
- resocjalizacja instytucjonalna
- organizacja i zarządzanie w pomocy społecznej
- doradztwo zawodowe z coachingiem kariery
Kierunki działalności
[edytuj | edytuj kod]Instytut Nauk Pedagogicznych UO prowadzi badania związane z problematyką[11]:
- reformy, kształcenia i wychowania we współczesnej szkole
- uwarunkowania socjologiczne
- psychologicznych i pedagogicznych aspektów rozwoju osobowości społecznej współczesnego Polaka
- przenikania się kultur na pograniczach etniczno-narodowych
- historii oświaty i kultury polskiej na Śląsku
- polityki społeczna i pozaprodukcyjnej funkcji zakładu pracy.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Katedra Historii Oświaty i Wychowania oraz Pedagogiki Porównawczej
[edytuj | edytuj kod]- Pracownicy
- Kierownik: prof. dr hab. Zenon Jasiński
- prof. dr hab. Jolanta Kwiatek
- dr Karol Neish
- dr Marzanna Pogorzelska
Katedra Pedagogiki Społecznej
[edytuj | edytuj kod]Katedra Pedagogiki Społecznej UO powstała w 1999 roku z przekształcenia Zakładu Pedagogiki Opiekuńczej. Katedra sprawowała naukową opiekę nad specjalnością pedagogika opiekuńcza oraz pedagogika opiekuńcza i pracy socjalnej. Obecnie pełni tę funkcję w odniesieniu do pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej. W Katedrze zrealizowano dwa projekty unijne, dające studentom możliwość doskonalenia zawodowego, poprzez staże organizowane w państwach Unii Europejskiej[12].
- Pracownicy
- Kierownik: prof. dr hab. Józefa Brągiel
- dr hab. Wiesław Sikorski, prof. UO
- dr hab. Irena Murdecka
- dr Beata Górnicka
- dr Przemysław Kaniok
- dr Agnieszka Franczyk
- mgr Patrycja Kaszubska
Katedra Edukacji Ustawicznej
[edytuj | edytuj kod]Katedra Edukacji Ustawicznej UO powstał w 2004 roku jako Zakład Edukacji Ustawicznej w miejsce Katedry Badań nad Kulturą i Pracą. Pracownicy Zakładu byli inicjatorami zorganizowania specjalności gerontopedagogika na jednolitych studiach pięcioletnich stacjonarnych i niestacjonarnych[13]. Pełnienie obowiązków kierownika powierzono dr hab. E. Sapii-Drewniak prof. UO. W roku 2004 w jej miejsce utworzono Zakład Edukacji Ustawicznej, pod tym samym kierownictwem. Tworzyli go wówczas: dr I. Czajkowska, dr J. Borusowska, dr A. Dzikomska, dr I. Gniazdowska, dr J. Pająk, dr K. Nowak-Wolna, dr J. Żurawicki, mgr J. Janik. Pracownicy Zakładu byli inicjatorami zorganizowania specjalności Gerontopedagogika na jednolitych studiach 5-letnich stacjonarnych i niestacjonarnych.
- Kierownicy Zakładu
Lata urzędowania | Kierownik |
---|---|
1973–1995 | prof. dr hab. Tadeusz Gospodarek |
od 1995 roku | prof. dr hab. Eleonora Sapia-Drewniak |
- Pracownicy
- Kierownik: prof. dr hab. Eleonora Sapia-Drewniak
- dr Jolanta Piechnik-Borusowska
- dr Katarzyna Jarosz
- dr Joanna Janik-Komar
Zakład Pedagogiki Ogólnej
[edytuj | edytuj kod]- Pracownicy
- Kierownik: dr hab. Eugenia Karcz-Taranowicz, prof. UO
- dr Ewelina Konieczna
- dr Anna Krasnodębska
- dr Emilia Lichtenberg-Kokoszka
Zakład Pedagogiki Resocjalizacyjnej
[edytuj | edytuj kod]Zakład Pedagogiki Resocjalizacyjnej UO został powołany 2001 roku. Zasłynął w 2004 roku zorganizowaniem konferencji pt. Strategie rozwiązywania problemów uzależnień w państwach europejskich, która odbywał się w Turawie. Różnorodne zainteresowania naukowe pracowników związane z problemami niedostosowania społecznego owocują współpracą z wieloma instytucjami o charakterze profilaktyczno-resocjalizacyjnym[14].
- Kierownicy Zakładu
Lata urzędowania | Kierownik |
---|---|
2001–2003 | dr Irena Mudrecka |
2003–2008 | dr hab. Sylwia Badora, prof. UO |
od 2008 roku | dr hab. Danuta Kowalczyk, prof. UO |
- Pracownicy
- Kierownik: dr hab. Danuta Kowalczyk, prof. UO
- dr Anna Glińska-Lachowicz
- dr Jolanta Żarczyńska-Hyla
- dr Ewa Dubiel
- dr Mariusz Snopek
Zakład Pracy Socjalnej
[edytuj | edytuj kod]- Pracownicy
- Kierownik: dr hab. Anna Weissbrot–Koziarska, prof. UO
- dr hab. Arkadiusz Żukiewicz, prof. UO
- dr hab. Iwona Dąbrowska-Jabłońska
- dr Piotr Sikora
- doc. PhDr. Ing. Emília Janigová PhD.
- mgr Agnieszka Bąkowska
Zakład Kulturowych Podstaw Edukacji
[edytuj | edytuj kod]Zakład jest kontynuacją Zakładu Kultury Współczesnej (powstał w latach siedemdziesiątych XX w.), którego wieloletnim kierownikiem był prof. dr hab. Tadeusz Gospodarek oraz Katedry Badań nad Kulturami Regionalnymi, której kierownikiem był prof. dr hab. Ryszard Kantor (1996-2005). 1 października 2005 r. połączyły się one w Zakład Pedagogiki Kultury. 1 stycznia 2014 r. w wyniku zmian strukturalnych Wydziału Historyczno-Pedagogicznego – Zakład Pedagogiki Kultury przekształcono w Zakład Kulturowych Podstaw Edukacji[15].
- Kierownicy Zakładu
Lata urzędowania | Kierownik |
---|---|
2005–2012 | dr hab. Jadwiga Kosowska-Rataj, prof. UO |
od 2012 | dr hab. Edward Nycz, prof. UO |
- Pracownicy
- Kierownik: dr hab Edward Nycz, prof. UO
- dr Andrzej Kącki
- mgr Marek Wiendlocha
- mgr Teresa Młyńczak
Pracownia Metodyki i Praktyki Pracy Socjalnej
[edytuj | edytuj kod]- Pracownicy
- dr Piotr Sikora
Samodzielna Pracownia Neuropedagogiki Stosowanej
[edytuj | edytuj kod]- Pracownicy
- dr hab. Wiesław Sikorski, prof UO
Doktoraty honoris causa UO (WSP) przyznane z inicjatywy instytutu
[edytuj | edytuj kod]Instytut Nauk Pedagogicznych UO (WSP) był inicjatorem przyznania czterech godności doktora honoris causa uczelni[16]:
- 4 października 1985: Bogdan Suchodolski
- 22 kwietnia 2004: Zbigniew Kwieciński
- 22 kwietnia 2004: Tadeusz Lewowicki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Struktura INP UO na jego oficjalnej stronie [on-line] [dostęp: 11.09.2016]
- ↑ Wydział Historyczno-Pedagogiczny w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-02-29].
- ↑ Informacja dotycząca kierunków kształcenia na stronie INP UO [on-line] [dostęp: 29.02.2017]
- ↑ Kadra naukowa INP WNS UO w roku akademickim 2017/2018 [0n-line] [dostęp: 7.11.2017]
- ↑ Kontakt do INP UO [on-line] [dostęp: 29.02.2017]
- ↑ Opracowano na podstawie: S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia, Opole 2004.
- ↑ a b c d Z. Łomny, Z początków opolskiej pedagogiki, [w:] „30 lat opolskiej pedagogiki”, Opole 2004.
- ↑ a b Katalog studiów I i II stopnia na UO, stan na rok akad. 2017/2018. [dostęp 2017-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-09)].
- ↑ Studia doktoranckie i limity przyjęć na stronie WNS UO, stan na rok akademicki 2017/2018. rekrutacja.uni.opole.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-09)]. [on-line] [dostęp: 6.11.2017]
- ↑ Katalog studiów podyplomowych na INP WNS UO w roku akademickim 2017/2018 [on-line] [dostęp: 7.11.2017]
- ↑ Instytut Nauk Pedagogicznych w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-02-29].
- ↑ Informacje o działalności KPS UO na stronie INP UO [on-line] [dostęp: 29.02.2012]
- ↑ Informacja dotycząca ZEU UO na stronie INP UO [on-line] [dostęp: 1.03.2012]
- ↑ Informacja o ZPR UO na stronie INP UO [on-line] [dostęp: 29.02.2012]
- ↑ Historia ZKPE INP UO na stronie instytutu [on-line] [dostęp: 7.11.2017]
- ↑ Lista doktorów honoris causa WSP w Opolu i UO [on-line] [dostęp: 07.11.2017]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Instytutu Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego
- Instytut Nauk Pedagogicznych w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).