Isopet – Wikipedia, wolna encyklopedia
Isopet, ysopet (fr. ’mały Ezop’, od Isope, Esope, z łac. Aesōpus) – francuskie średniowieczne zbiory bajek[1].
Nazwa isopet odwołuje się do starożytnego greckiego bajkopisarza Ezopa, jednak bajki zawarte w tych zbiorach nie mają bezpośredniego związku w utworami Ezopa[1]. Isopety zawierały tłumaczenia bajek Fedrusa, Awiana oraz opracowania motywów przejętych z tradycji ludowej[1]. Zbiory isopet pochodzą z wieków XII–XIV[2]. Najobszerniejszy zbiór przekładów, zawierający 102 bajki, został stworzony przez Marie de France w latach 1170–1190[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Łukasik 2012 ↓, s. 420.
- ↑ a b Łukasik 2012 ↓, s. 421.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Łukasik: Isopet/ysopet. W: Słownik rodzajów i gatunków literackich. Grzegorz Gazda (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 420–422.
Encyklopedie internetowe (zbiór opowiadań):