Iwan Czeriezow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iwan Czeriezow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1980
Iżewsk

Klub

SKA Iżewsk

Wzrost

173 cm

Debiut w PŚ

4.12.2003, Kontiolahti (22. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

4.12.2003, Kontiolahti
(22. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

19.12.2004, Östersund
(3. miejsce – b.masowy)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
srebro Turyn 2006 sztafeta
brąz Vancouver 2010 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Chanty-Mansyjsk 2005 szt.mieszana
złoto Anterselva 2007 sztafeta
złoto Östersund 2008 sztafeta
srebro Chanty-Mansyjsk 2011 sztafeta
brąz Pjongczang 2009 b. masowy
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Hochfilzen 2000 sztafeta
Puchar Świata
3. miejsce
2009/2010
Puchar Świata (sprint)
2. miejsce
2009/2010
Puchar Świata (bieg indywidualny)
2. miejsce
2007/2008
3. miejsce
2006/2007
Puchar Świata (bieg pościgowy)
3. miejsce
2006/2007
3. miejsce
2009/2010

Iwan Jurjewicz Czeriezow (ros. Иван Юрьевич Черезов, ur. 18 listopada 1980 w Iżewsku) – rosyjski biathlonista, dwukrotny medalista olimpijski i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Biathlon zaczął trenować w wieku siedmiu lat. W 2000 roku wystąpił w pierwszych zawodach międzynarodowych – mistrzostwach Europy w Zakopanem, gdzie zdobył srebrny medal w biegu indywidualnym oraz złoto w sztafecie. W tym samym roku pojechał na mistrzostwa świata juniorów w Hochfilzen. Zdobył tam srebrny medal w sztafecie, zaś najlepszą pozycją w zawodach indywidualnych było czwarte miejsce w biegu pościgowym.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 4 grudnia 2003 roku w Kontiolahti, gdzie zajął 22. miejsce w sprincie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 19 grudnia 2004 roku w Östersund, zajmując trzecie miejsce w biegu masowym. Wyprzedzili go jedynie Francuz Raphaël Poirée i inny Rosjanin - Siergiej Rożkow. W kolejnych startach jeszcze 19 razy stawał na podium, odnosząc 7 zwycięstw: 19 grudnia 2009 roku w Pokljuce, 13 marca 2010 roku w Kontiolahti i 26 marca 2010 roku w Chanty-Mansyjsku wygrywał sprinty, 2 grudnia 2007 roku w Kontiolahti i 15 marca 2008 roku w Oslo triumfował w biegach pościgowych, a 18 marca 2007 roku w Chanty-Mansyjsku i 21 marca 2010 roku w Oslo był najlepszy w biegach masowych. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2009/2010, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Emilem Hegle Svendsenem z Norwegii i Austriakiem Christophem Sumannem. W tym samym sezonie był też drugi w klasyfikacji sprintu i trzeci w biegu pościgowym. Ponadto w sezonie 2006/2007 był trzeci w klasyfikacjach biegu indywidualnego i pościgowego, a w sezonie 2007/2008 był drugi w biegu indywidualnym.

Podczas mistrzostw Europy w Forni Avoltri w 2003 roku wywalczył srebrny medal w sztafecie oraz zajął czwarte miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku wspólnie z Olgą Pylewą, Swietłaną Iszmuratową oraz Nikołajem Krugłowem zdobył złoty medal w sztafecie mieszanej.

Znalazł się w kadrze Rosji na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie razem z Siergiejem Czepikowem, Pawłem Rostowcewem i Nikołajem Krugłowem zajął drugie miejsce w sztafecie. Był tam też ósmy w biegu indywidualnym, piąty w sprincie i piętnasty w biegu pościgowym. Następnie dwukrotnie zdobywał złote medale w sztafecie: na mistrzostwach świata w Anterselvie w 2007 roku i mistrzostwach świata w Östersund rok później. W obu przypadkach Rosjanie wystąpili w składzie: Iwan Czeriezow, Maksim Czudow, Dmitrij Jaroszenko i Nikołaj Krugłow.

Jedyny medal indywidualny wywalczył podczas mistrzostw świata w Pjongczangu w 2009 roku, gdzie był trzeci w biegu masowym. Uległ tam jedynie Austriakom: Dominikowi Landertingerowi i Christophowi Sumannowi. Rok później wystartował na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie wspólnie z Antonem Szypulinem, Maksimem Czudowem i Jewgienijem Ustiugowem był trzeci w sztafecie. Był tam też między innymi szósty w biegu pościgowym i masowym. Ostatni medal wywalczył podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku w 2011 roku, gdzie razem z kolegami zdobył srebrny medal w sztafecie. Ponadto dwukrotnie był blisko kolejnych medali: podczas MŚ 2008 w Östersund był czwarty w sprincie, przegrywając walkę o podium z Norwegiem Ole Einarem Bjørndalenem o 5,8 sekundy, oraz podczas MŚ 2010 Chanty-Mansyjsku, gdzie był czwarty w sztafecie mieszanej.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2006 Turyn 8. 5. 15. 2. nd.
2010 Vancouver 15. 10. 6. 6. 3. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2005 Hochfilzen 32. 4. 2. 8. 2. nd.
2005 Chanty-Mansyjsk nd. nd. nd. nd. nd. 1.
2006 Pokljuka nd. nd. nd. nd. nd. 16.
2007 Anterselva 6. 22. 9. 16. 1.
2008 Östersund 18. 4. 8. 8. 1.
2009 Pjongczang 7. 38. 26. 3. 6. 5.
2010 Chanty-Mansyjsk nd. nd. nd. nd. nd. 4.
2011 Chanty-Mansyjsk 22. 19. 18. 5. 2. 6.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2003/2004 65.
2004/2005 18.
2005/2006 15.
2006/2007 4.
2007/2008 5.
2008/2009 7.
2009/2010 3.
2010/2011 5.
2012/2013 85.
2013/2014 67.
2014/2015 -
2015/2016 -

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Pudła Czas biegu Przypisy
1. 18 marca 2007 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg masowy na 15 km 0+1+1+0 42:29,7
2. 2 grudnia 2007 Finlandia Kontiolahti Bieg pościgowy na 12,5 km 0+0+0+0 32:51,9
3. 15 marca 2008 Norwegia Oslo Bieg pościgowy na 12,5 km 1+0+1+0 35:10,9
4. 19 grudnia 2009 Słowenia Pokljuka Sprint na 10 km 28:10,0 0+0
5. 13 marca 2010 Finlandia Kontiolahti Sprint na 10 km 24:42,4 0+0
6. 21 marca 2010 Norwegia Oslo Bieg masowy na 15 km 0+0+0+0 40:10,1
7. 26 marca 2010 Rosja Chanty-Mansyjsk Sprint na 10 km 24:43,3 0+0

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 19 grudnia 2004 Szwecja Östersund Bieg masowy na 15 km 3. 0+0+0+1 39:07,1 +20,3 Raphaël Poirée
2. 3 grudnia 2006 Szwecja Östersund Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0+1+0 34:42,0 +35,2 Ole Einar Bjørndalen
3. 9 grudnia 2006 Austria Hochfilzen Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0+0+1 42:10,9 +2:20,0 Ole Einar Bjørndalen
4. 18 marca 2007 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg masowy na 15 km 1. 0+1+1+0 42:29,7
5. 2 grudnia 2007 Finlandia Kontiolahti Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+0+0 32:51,9
6. 15 marca 2008 Norwegia Oslo Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 1+0+1+0 35:10,9
7. 12 grudnia 2008 Austria Hochfilzen Sprint na 10 km 2. 0+0 26:34,4 +26,3 Emil Hegle Svendsen
8. 18 grudnia 2008 Austria Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+2+0 56:47,9 +47,6 Maksim Czudow
9. 25 stycznia 2009 Włochy Anterselva Bieg masowy na 15 km 3. 0+0+1+1 37:22,7 +2,8 Christoph Stephan
10. 21 lutego 2009 Korea Południowa Pjongczang Bieg masowy na 15 km 3. 2+0+0+0 38:46,4 +13,9 Dominik Landertinger
11. 19 grudnia 2009 Słowenia Pokljuka Sprint na 10 km 1. 28:10,0 0+0
12. 13 marca 2010 Finlandia Kontiolahti Sprint na 10 km 1. 24:42,4 0+0
13. 20 marca 2010 Norwegia Oslo Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0+0+1 34:13,1 +26,2 Martin Fourcade
14. 21 marca 2010 Norwegia Oslo Bieg masowy na 15 km 1. 0+0+0+0 40:10,1
15. 26 marca 2010 Rosja Chanty-Mansyjsk Sprint na 10 km 1. 24:43,3 0+0
16. 11 grudnia 2010 Austria Hochfilzen Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 1+0+0+1 37:12,4 +40,0 Tarjei Bø
17. 9 stycznia 2011 Niemcy Oberhof Bieg masowy na 15 km 3. 0+0+1+1 39:55,4 +4,1 Tarjei Bø
18. 14 stycznia 2011 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 0+0 24:18,9 +23,8 Lars Berger
19. 4 lutego 2011 Stany Zjednoczone Presque Isle Sprint na 10 km 3. 0+0 26:05,2 +36,4 Arnd Peiffer
20. 6 lutego 2011 Stany Zjednoczone Presque Isle Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 1+1+2+0 36:12,7 +10,3 Alexis Bœuf

Puchar IBU

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2002/2003 69.
2003/2004 30.
2004/2005 97.
2011/2012 76.
2012/2013 12.
2013/2014 70.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 30 listopada 2012 Norwegia Beitostølen Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+0+0 55:23,9

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]