Iwowe (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |||
1919–1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1919–39: warszawskie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
|
Iwowe – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. warszawskim. Siedzibą władz gminy było Iwowe[2].
W okresie międzywojennym gmina Iwowe należała do powiatu mińskiego w woj. warszawskim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 9 gromad: Chromin, Generałowo, Iwowe, Laliny, Łopacianka, Oleksianka, Redzyńskie, Strachomin i Żebraczka[3]. Była to najdalej na południe wysunięta gmina powiatu mińskiego.
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[4]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Iwowe nie przywrócono[5], a jej dawny obszar wszedł w skład gmin Borowie, Latowicz i Wodynie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312