Izmaił – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sobór Opieki Matki Bożej w Izmaile | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Powierzchnia | 53 km² | ||||
Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy | +380-4841 | ||||
Kod pocztowy | 68600 | ||||
Tablice rejestracyjne | BH | ||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
Położenie na mapie obwodu odeskiego | |||||
45°21′06″N 28°50′11″E/45,351667 28,836389 | |||||
Strona internetowa |
Izmaił (ukr. Ізмаїл, Izmajił) – miasto w południowej części Ukrainy, w obwodzie odeskim na brzegu Kilii. Rosjanie stanowią 42,7% ludności miasta, Ukraińcy 38%, Bułgarzy 10% i Mołdawianie 4,3%.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Izmaił znajduje się w obszarze historycznej krainy Budziak, będącej częścią dawnej Besarabii. W XII w. była to genueńska warownia, następnie w obrębie Hospodarstwa Mołdawskiego. Izmaił zdobyty został przez Turków i od XVI w. stanowił jedną z najsilniejszych twierdz tureckich (w 1569 sułtan Selim II osadził tu Tatarów nogajskich). W XVII w. był najeżdzany i w 1633 zburzony przez Kozaków. Od XVIII w. stanowił obiekt rywalizacji wojny turecko-rosyjskiej (1790 zdobyty przez Aleksandra Suworowa), po kongresie berlińskim (1878) został anektowany przez Rosję.
W latach 1918–1940 Besarabia została dołączona do Rumunii, a miasto stało się częścią Królestwa Rumunii. Po okupowaniu w 1940 r. (patrz Pakt Ribbentrop-Mołotow) przez ZSRR w latach 1941–1944 zostało odzyskane przez wojska rumuńskie. W 1945 r. ponownie przeszedł do ZSRR. Od 1991 r. stał się miastem obwodu odeskiego na Ukrainie.
W mieście tym urodził się Wiktor Kemula – polski chemik, profesor, uważany za twórcę polskiej szkoły polarografii.
Świątynie prawosławne Patriarchatu Moskiewskiego
[edytuj | edytuj kod]- Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny
- Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego
- Cerkiew Świętych Niewiast Niosących Wonności
- Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Przemysł głównie spożywczy (ryby, przetwórstwo owocowo-warzywne), celulozowo-papierniczy: stocznia remontowa; port dostępny dla statków morskich.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 вересня 2019 року // Головне управління статистики в Одеській області.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Izmaił, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 336 .