French
DeutschJózef Cieśla (oficer) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 porucznik intendant | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20-22 kwietnia 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1935, 1939–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  | |
.png){kind=small}
Józef Cieśla (ur. 4 marca 1898 w Olszynach, zm. 20-22 kwietnia 1940 w Katyniu) – porucznik intendent Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 4 marca 1898 roku w Olszynach, w ówczesnym powiecie brzeskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wojciecha i Rozalii[1][2]. Był żołnierzem Legionów Polskich, a następnie służył w II Korpusie Polskim w Rosji[2].
Po powrocie do Polski wstąpił w 1918 do Wojska Polskiego. Służył w 5 batalionie sanitarnym, Szpitalu Rejonowym w Tarnowie, 5 Szpitalu Okręgowym, Szefostwie Saperów Okręgu Korpusu nr III[2]. Był absolwentem Oficerskiej Szkoły Administracji. 15 lipca 1927 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 lipca 1927 roku i 36. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy, a minister spraw wojskowych wcielił do kadry Departamentu Inżynierii z równoczesnym przydziałem do Okręgowej Składnicy Inżynieryjnej w Grodnie[3][4] (później Pomocniczej Składnicy Inżynierii)[5]. 15 sierpnia 1929 roku został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 15 lipca 1929 i 48. lokatą w grupie oficerów administracji, grupa gospodarcza[6]. W marcu 1932 roku został przeniesiony do 5 dywizjonu taborów w Bochni[7][8]. Z dniem 15 sierpnia 1933 roku został przeniesiony do korpusu oficerów intendentów[9]. W lipcu 1935 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[10]. Następnie został przeniesiony do rezerwy, przydział: OK III. Pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Katowicach, w których również mieszkał[11].
W czasie kampanii wrześniowej został wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku i między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa LW 035/3 poz. 84, akta osobowe nr 4557[12] z 16 kwietnia 1940[11]. Zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 roku przez NKWD w lesie katyńskim[11], został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943 roku (zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 26 maja 1943 roku, figuruje na liście AM[13] 255-3389 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 3389[11]).
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Symboliczny nagrobek na cmentarzu wojennym nr 286 w Olszynach[15].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych[16][1][17]
- Medal Niepodległości – 16 marca 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[18]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
- zbrodnia katyńska
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 83.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 lipca 1927 roku, s. 197, 199.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 589, 812.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931, s. 272.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 15 sierpnia 1929 roku, s. 282.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 244.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 369, 787.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933, s. 186.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 93.
- ↑ a b c d Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 803.
- ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 684.
- ↑ Amtliches Material zum Massenmord von Katyn
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Cmentarz wojenny nr 286 - Olszyny | cmentarze gmina Wojnicz [online], malopolska.przyjedztu.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 787.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 83, tu podano, że był odznaczony po raz pierwszy i drugi.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Żołnierze Niepodległości : Cieśla Józef. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-11-21].