Język tangucki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2021-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
𗼇𗟲
Obszar

Chiny

Pismo/alfabet

tanguckie

Klasyfikacja genetyczna
Kody języka
ISO 639-3 txg
IETF txg
Glottolog tang1334
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język tangucki – wymarły język z rodziny sino-tybetańskiej używany w państwie Xixia w zakolu Huang He. Do jego zapisu używano pisma tanguckiego.

Języki chińsko-tybetańskie
Języki/dialekty chińskie (sinickie)
Języki tybeto-birmańskie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Język_tangucki&oldid=69660625”