Języki bantu H – Wikipedia, wolna encyklopedia

Języki bantu H – grupa języków bantu wydzielonych ze względów bardziej geograficznych niż genetycznych przez Malcolma Guthriego, używanych w Angoli, Kongo i Demokratycznej Republice Konga[1].

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Poniżej przedstawiono klasyfikację języków bantu H według Guthriego[2][3] zaktualizowaną przez J.F. Maho[4][5][a]. Klasyfikacja Ethnologue bazuje na klasyfikacji Guthriego, jednak odbiega od niej znacznie, m.in. stosuje inny kod – trzyliterowy oparty na ISO 639 i inaczej grupuje języki[6][7].

H11 beembe, włączając keenge
H111 hangala – ghaangala
H112 kamba-doondo
H112A kamba
H112B doondo
H12 vili – civili
H13 kunyi
H131 suundi – kisuundi, włączając sundi-kifouma i suundi-kimongo
H14 ndingi – ndinzi
H15 mboka
H16 kikongo – kongo
H16a południowy kongo – włączając kisikongo, mboma, songo i solongo
H16b środkowy kongo – włączając suundi, mazinga i manyanga
H16c yombe
H16d zachodni kongo – włączając woyo, fiote, kakongo i kako
H16e bwende – włączając sonde
H16f laadi
H16g wschodni kongo – włączając santu i ntandu
H16h południowo-wschodni Kongo – włączając nkanu, zoombo i pende

H10 – nowe języki:

H10A kituba – Kikongo ya Leta
H10B munukutuba – monokutuba
H10C Habla Congo (używany na Kubie) – Habla Bantu
H21 język mbundu
H21a kimbundu – ngola
H21b mbamba – njinga
H22 sama
H23 bolo – haka
H24 songo – nsongo
H31 yaka – kiyaka, włączając ngoongo, pelende i lonzo
H32 suku
H321 so(o)nde – kisonde
H33 zob. L12b
H34 mbangala
H35 shinji – yungo
H41 mbala
H42 hunganna – huana
  1. Maho zastosował następujący zapis kodu:
    • Nowe dialekty języka znajdującego się już na liście Guthriego oznaczono poprzez dodanie do oryginalnego kodu języka Guthriego na końcu kolejnej wielkiej litery alfabetu, np. A15C to nowy dialekt języka o kodzie A15, podczas gdy A15a i A15b to dialekty umieszczone na liście przez Guthriego.
    • Nowe języki oznaczono poprzez dodanie do oryginalnego kodu języka Guthriego na końcu kolejnych cyfr, np. A151 to nowy język, najbliższy językowi o kodzie A15. Kiedy nie można było zidentyfikować pokrewieństwa z językiem z listy Guthriego, nowy język oznaczono poprzez dodanie kolejnej cyfry do kodu grupy geograficznej, np. A101 to nowy język w geograficznej grupie A10.
    • Nowe języki pidżynowe i języki kreolskie zostały oznaczone poprzez dodanie do kodu grupy geograficznej wielkiej litery alfabetu, np. A10A to język pidżynowy lub kreolski powstały na bazie języka w grupie A10.
    • Języki wymarłe oznaczono symbolem „†”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), H, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2015-07-30] (ang.).
  2. Malcolm Guthrie: The classification of the Bantu languages. Oxford Univerrsity Press, 1948. [dostęp 2015-08-01]. (ang.).
  3. Malcolm Guthrie: Comparative Bantu: an introduction to the comparative linguistics and prehistory of the Bantu languages. Gregg Press, 1967-71. (ang.).
  4. Jouni Maho: A Classification of the Bantu Languages: An Update of Guthrie's Referential System. W: Derek Nurse, Gérard Philippson: The Bantu Languages. Routledge, 2009, s. 639–651. ISBN 978-1-135-79683-9. [dostęp 2015-08-01]. (ang.).
  5. Jouni Filip Maho: NUGL Online The online version of the New Updated Guthrie List, a referential classification of the Bantu languages. 2009-06-04.
  6. Jouni Maho. The Bantu area: (towards clearing up) a mess. „Africa & Asia”, s. 40–49, 2001. 1. ISSN 1650-2019. (ang.). 
  7. About the Ethnologue. W: Lewis, M. Paul, Gary F. Simons, and Charles D. Fennig: Ethnologue: Languages of the World, Eighteenth edition. Dallas, Texas: SIL International, 2015. [dostęp 2015-07-30]. (ang.).