Jan Jerzy Deskur – Wikipedia, wolna encyklopedia
Deskur | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Jan Jerzy Deskur herbu własnego (ur. 20 maja 1748 w Szczercowie, zm. 1 listopada 1816 w Warszawie) – pułkownik Regimentu Gwardii Pieszej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1783 roku, poseł rawski na rozbiorowy sejm grodzieński (1793), wyznaczony jako komisarz do demarkacji granicy Rzeczypospolitej z Prusami z pensją 10 000 złotych polskich. Był członkiem konfederacji grodzieńskiej 1793 roku[1].
Był synem Joachima Jana Piotra i Klary. Żonaty z Salomeą z Opackich, miał dzieci: Mariannę, Jędrzeja, Jana Józefa, Kazimierza i Feliksa.
Jego praprawnukiem był pułkownik inżynier Kazimierz Barancewicz (1880–1939)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 54.
- ↑ Kazimierz Barancewicz. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-05-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kraków 1999
- Volumina Legum, t.X, Poznań 1952
- Jan Jerzy Deskur h. Góra Złotoskalista. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-05-24].