Jan Rychel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Rychel

Data i miejsce urodzenia	27 października 1902 Dziećmarowy
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1974 Strzelce Opolskie
Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres	od 20 lutego 1957 do 20 lutego 1961
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Odznaczenia

Jan Rychel (ur. 27 października 1902 w Dziećmarowach, zm. 16 lutego 1974 w Strzelcach Opolskich) – polski bankowiec, nauczyciel i działacz narodowy na Śląsku Opolskim, poseł na Sejm PRL II kadencji.

Po ukończeniu szkoły podstawowej w Dziećmarowie uczył się w seminarium nauczycielskim w Głubczycach, po czym pracował w cukierni w Baborowie. Był członkiem Związku Polaków w Niemczech, redagował pismo dla młodzieży „Zdrój” oraz organizował nauczanie języka polskiego w rejencji opolskiej. Był założycielem pierwszych szkół prywatnych na Śląsku Opolskim, po tym jak dopuściła je pruska ustawa o szkolnictwie. Sprawował nadzór nad szkołami polskimi w Jędryni, Centawie i Jemielnicy oraz nad kursami języka, historii i literatury polskiej prowadzonymi przez nauczycieli ze szkół prywatnych w Barucie, Wierchlesiu, Sieroniowicach, Szczepanku, Dziewkowicach, Suchych Łanach i Mokrych Łanach. W 1927 został wybrany na prezesa Związku Stowarzyszeń Młodzieży Polsko-Katolickiej Śląska Opolskiego w Opolu. Od 1929 kierował Bankiem Ludowym w Oleśnie, a w latach 1935–1939 szefował Bankowi Ludowemu w Strzelcach Opolskich. Pełnił obowiązki sekretarza ZPwN oraz Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na powiat strzelecki.

Tuż przed wybuchem wojny został aresztowany i uwięziony, po czym przewieziono go do obozu Buchenwald^{[potrzebny przypis]}. Po powrocie do Strzelec Opolskich w 1945 został zatrudniony w Komunalnej Kasie Oszczędności, później został wiceprezesem Banku Rolnego oraz jego pełnomocnikiem na powiat strzelecki. W banku pracował do 1967. W 1946 zakładał Powiatowy Komitet SD, którego szefem pozostał do końca życia.

Po odwilży październikowej uzyskał mandat posła na Sejm PRL II kadencji z okręgu Koźle. Zasiadał w Komisji Rolnictwa. Później był m.in. radnym Powiatowej Rady Narodowej oraz przewodniczącym Powiatowego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Zasiadał też w Ogólnopolskim Komitecie FJN^[1]. Zasiadał w Radzie Naczelnej Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich.

Od 1931 żonaty z Emilią Breitkopf. Został pochowany na cmentarzu parafialnym przy kościele pw. św. Barbary w Strzelcach Opolskich.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, 10-lecia Polski Ludowej, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, a także Odznaką „Zasłużony Opolszczyźnie”^[2].

Jego imieniem nazwano ulicę w Strzelcach Opolskich.

• Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 98, 99. ISBN 83-60353-11-5.
• Agnieszka Pospiszyl: Pracował dla tej ziemi. strzelecopolski.pl [dostęp 22 maja 2016].
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej