Jaropełk Piotr – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jaropełk Piotr
Ilustracja
św. Piotr Jaropełk na karcie Kodeksu Gertrudy, mal. Alipiusz Mnich, 80. XI w.
ilustracja herbu
Faksymile
pieczęć Jaropełka z wyobrażeniem śś. Borysa i Gleba na awersie
Kniaź wołyński
Okres

od 1078
do 1085

Poprzednik

Oleg Michał

Następca

Dawid Igorewicz

Kniaź turowski
Okres

od 3 października 1078
do 22 października 1087

Poprzednik

Izjasław I

Następca

Światopełk II Michał

Dane biograficzne
Dynastia

Rurykowicze

Data i miejsce urodzenia

1043
Turów

Data i miejsce śmierci

22 października 1087
okolice Dźwinogrodu

Przyczyna śmierci

zasztyletowanie

Ojciec

Izjasław I

Matka

Gertruda Mieszkówna

Rodzeństwo

Mścisław, Światopełk II Michał

Żona

Kunegunda miśnieńska
od ok. 1073
do 22 października 1087

Dzieci

Jarosław, Wiaczesław, Anastazja

Jaropełk Piotr Izjasławicz, ros. Ярополк Пётр Изяславич (ur. 1043 w Turowie, zm. 22 października 1087 k. Dźwinogrodu) – książę wołyński 1078–1085 i turowski od 1078, tytularny król Rusi od 1075; święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Był najstarszym synem Izjasława I, wielkiego księcia kijowskiego z dynastii Rurykowiczów oraz Gertrudy, królewny polskiej, córki Mieszka II Lamberta. Ok. 1073 poślubił Kunegundę, margrabiankę miśnieńską, córkę Ottona I z Orlamünde, która przyjęła imię Irena. Miał z nią dwóch synów: Jarosława i Wiaczesława, oraz córkę Anastazję.

Został zamordowany w drodze do Dźwinogrodu, przebity szablą przez zbirów działających z polecenia Wsiewołoda Jarosławowicza[1].

4. Jarosław I Mądry      
    2. Izjasław I
5. Ingegerda szwedzka        
      1. Jaropełk Piotr
6. Mieszko II Lambert    
    3. Gertruda Mieszkówna    
7. Rycheza Błogosławiona      
 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Borys Rybakow, Pierwsze wieki historii Rusi, Andrzej Olejarczuk (tłum.), Warszawa: PIW, 1983, s. 81, ISBN 83-06-00886-3.