Jarszewo – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Droga przez wieś - widok w kierunku Kamienia Pomorskiego. | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) | 340[2] |
Strefa numeracyjna | 91 |
Kod pocztowy | 72-400[3] |
Tablice rejestracyjne | ZKA |
SIMC | 0776999 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego | |
Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski | |
53°55′42″N 14°47′12″E/53,928333 14,786667[1] |
Jarszewo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski.
W latach 1945–54 siedziba gminy Jarszewo. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jarszewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Jarszewo leży około 5 km na południe od Kamienia Pomorskiego i 52 km na północ od Szczecina. We wsi znajduje się przystanek kolejowy Jarszewo, Ochotnicza Straż Pożarna, szkoła podstawowa i działający przy szkole Uczniowski Klub Sportowy "OSP JAR" Jarszewo.
Atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny z XVI wieku, z cennym wyposażeniem z XVII w. Na pseudosklepieniu malowidła Joachima Sellina z XVII wieku. Wystrój renesansowo-barokowy[4].
- Neogotycki budynek z czerwonej cegły z I poł. XIX wieku.
- Stare chałupy wśród pięknych łąk.
- Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jarszewie
- Szkoła w Jarszewie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 44659
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 378 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Piotr Skurzyński "Pomorze" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2007 s. 76 ISBN 978-83-7495-133-3