Javier Sánchez – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 lutego 1968 |
Wzrost | 178 cm |
Gra | praworęczna |
Status profesjonalny | 1986 |
Zakończenie kariery | 2000 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 4 |
Najwyżej w rankingu | 23 (6 czerwca 1994) |
Australian Open | 3R (1990) |
Roland Garros | 4R (1990) |
Wimbledon | 2R (1991, 1992, 1997) |
US Open | QF (1991, 1996) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 26 |
Najwyżej w rankingu | 9 (30 kwietnia 1990) |
Australian Open | QF (1993, 1998) |
Roland Garros | QF (1989) |
Wimbledon | 1R (1988, 1991, 1999) |
US Open | QF (1993, 1996, 1998) |
Javier Sánchez Vicario (ur. 1 lutego 1968 w Pampelunie) – hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Javier Sánchez pochodzi z rodziny o tradycjach tenisowych. Starszy brat Emilio odnosił sukcesy w singlu, a w grze podwójnej oprócz zwycięstw w turniejach wielkoszlemowych, był liderem rankingu deblowego. Ma również młodszą siostrę, Arantxę, która wygrywała rozgrywki wielkoszlemowe w singlu oraz deblu i była liderką rankingu obu konkurencji.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jako junior Sánchez wygrał US Open 1986 zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W singlu wygrał pojedynek finałowy 6:2, 6:2 z Franco Davínem, natomiast w deblu pokonał wynikiem 6:4, 1:6, 6:1, wspólnie z Tomásem Carbonellem parę Jeff Tarango–David Wheaton.
Karierę profesjonalną zapoczątkował w 1986, a zakończył w roku 2000. W singlu wygrał 4 turnieje wchodzące w skład cyklu ATP World Tour oraz uczestniczył w 8 finałach.
W grze podwójnej wygrał łącznie 26 turniejów rangi ATP World Tour, a także przegrał w 18 finałach.
W latach 1987–1989 i 1997–1998 reprezentował Hiszpanię w Pucharze Davisa. Rozegrał dla drużyny przez ten okres 9 meczów – w singlu wygrał 3 pojedynki i 3 przegrał, a deblu poniósł porażkę w 4 spotkaniach nie wygrywając żadnego.
W 1988 zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Seulu, dochodząc do 3 rundy w której został wyeliminowany przez Paolo Canè.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 23. miejscu na początku czerwca 1994 roku, z kolei w zestawieniu deblistów pod koniec kwietnia 1990 roku zajmował 9. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–8)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 20 września 1987 | Madryt | Ceglana | Emilio Sánchez | 3:6, 6:3, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 13 listopada 1988 | Buenos Aires | Ceglana | Guillermo Pérez Roldán | 6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 2. | 18 czerwca 1989 | Bolonia | Ceglana | Franco Davín | 6:1, 6:0 |
Finalista | 2. | 12 listopada 1989 | São Paulo | Dywanowa | Martín Jaite | 6:7, 3:6 |
Finalista | 3. | 19 maja 1991 | Umag | Ceglana | Dmitrij Polakow | 4:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 15 września 1991 | Brasília | Dywanowa | Andrés Gómez | 4:6, 6:3, 3:6 |
Finalista | 5. | 19 kwietnia 1992 | Nicea | Ceglana | Gabriel Markus | 4:6, 4:6 |
Finalista | 6. | 8 sierpnia 1993 | Kitzbühel | Ceglana | Thomas Muster | 3:6, 5:7, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 22 maja 1994 | Bolonia | Ceglana | Alberto Berasategui | 7:6(3), 4:6, 6:3 |
Finalista | 7. | 6 sierpnia 1995 | Praga | Ceglana | Bohdan Ulihrach | 2:6, 2:6 |
Finalista | 8. | 15 października 1995 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Ján Krošlák | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 20 października 1996 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Marcos Ondruska | 6:4, 7:5 |
Gra podwójna (26–18)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 2 sierpnia 1987 | Båstad | Ceglana | Emilio Sánchez | Stefan Edberg Anders Järryd | 6:7, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 20 września 1987 | Madryt | Ceglana | Carlos di Laura | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:3, 3:6, 7:6 |
Finalista | 2. | 25 października 1987 | Wiedeń | Twarda (hala) | Emilio Sánchez | Mel Purcell Tim Wilkison | 3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 2. | 16 listopada 1987 | São Paulo | Twarda | Gilad Blum | Tomás Carbonell Sergio Casal | 6:3, 6:7, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 1988 | Bolonia | Ceglana | Emilio Sánchez | Rolf Hertzog Marc Walder | 6:1, 7:6 |
Finalista | 3. | 6 listopada 1988 | São Paulo | Twarda | Ricardo Acuña | Jay Berger Horacio de la Peña | 7:5, 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 13 listopada 1988 | Buenos Aires | Ceglana | Carlos Costa | Eduardo Bengoechea José Luis Clerc | 6:3, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 5. | 7 maja 1989 | Monachium | Ceglana | Balázs Taróczy | Peter Doohan Laurie Warder | 7:6, 6:7, 7:6 |
Zwycięzca | 6. | 14 maja 1989 | Hamburg | Ceglana | Emlio Sánchez | Boris Becker Eric Jelen | 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 7. | 18 czerwca 1989 | Bolonia | Ceglana | Sergio Casal | Tomas Nydahl Jörgen Windahl | 6:2, 6:3 |
Finalista | 4. | 25 czerwca 1989 | Bari | Ceglana | Sergio Casal | Simone Colombo Claudio Mezzadri | 6:0, 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 8. | 6 sierpnia 1989 | Kitzbühel | Ceglana | Emilio Sánchez | Petr Korda Tomáš Šmíd | 7:5, 7:6 |
Zwycięzca | 9. | 15 kwietnia 1990 | Barcelona | Ceglana | Andrés Gómez | Sergio Casal Emilio Sánchez | 7:6, 7:5 |
Finalista | 5. | 29 kwietnia 1990 | Monte Carlo | Ceglana | Andrés Gómez | Petr Korda Tomáš Šmíd | 4:6, 6:7 |
Finalista | 6. | 6 maja 1990 | Madryt | Ceglana | Andrés Gómez | Juan Carlos Báguena Omar Camporese | 4:6, 6:3, 3:6 |
Finalista | 7. | 15 lipca 1990 | Gstaad | Ceglana | Omar Camporese | Sergio Casal Emilio Sánchez | 3:6, 6:3, 5:7 |
Zwycięzca | 10. | 5 sierpnia 1990 | Kitzbühel | Ceglana | Éric Winogradsky | Francisco Clavet Horst Skoff | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 11. | 7 października 1990 | Ateny | Ceglana | Sergio Casal | Tom Kempers Richard Krajicek | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 10 marca 1991 | Indian Wells | Twarda | Jim Courier | Guy Forget Henri Leconte | 7:6, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 13. | 19 maja 1991 | Umag | Ceglana | Gilad Blum | Richey Reneberg David Wheaton | 7:6, 2:6, 6:1 |
Zwycięzca | 14. | 25 sierpnia 1991 | Schenectady | Twarda | Todd Woodbridge | Andrés Gómez Emilio Sánchez | 3:6, 7:6, 7:6 |
Finalista | 8. | 29 września 1991 | Palermo | Ceglana | Emilio Sánchez | Jacco Eltingh Tom Kempers | 6:3, 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 15. | 12 kwietnia 1992 | Barcelona | Ceglana | Andrés Gómez | Ivan Lendl Karel Nováček | 6:4, 6:4 |
Finalista | 9. | 24 maja 1992 | Bolonia | Ceglana | Javier Frana | Luke Jensen Laurie Warder | 4:6, 6:7 |
Finalista | 10. | 19 lipca 1992 | Stuttgart | Ceglana | Marc Rosset | Glenn Layendecker Byron Talbot | 6:4, 3:6, 4:6 |
Finalista | 11. | 14 listopada 1993 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Wayne Ferreira | Grant Connell Patrick Galbraith | 3:6, 6:7 |
Finalista | 12. | 10 kwietnia 1994 | Barcelona | Ceglana | Jim Couruer | Jewgienij Kafielnikow David Rikl | 7:5, 1:6, 4:6 |
Zwycięzca | 16. | 17 kwietnia 1994 | Nicea | Ceglana | Mark Woodforde | Hendrik Jan Davids Piet Norval | 7:5, 6:3 |
Finalista | 13. | 15 maja 1994 | Rzym | Ceglana | Wayne Ferreira | Jewgienij Kafielnikow David Rikl | 1:6, 5:7 |
Zwycięzca | 17. | 9 października 1994 | Ateny | Ceglana | Luis Lobo | Cristian Brandi Federico Mordegan | 5:7, 6:1, 6:4 |
Finalista | 14. | 15 stycznia 1995 | Auckland | Twarda | Luis Lobo | Grant Connell Patrick Galbraith | 4:6, 3:6 |
Finalista | 15. | 5 marca 1995 | Scottsdale | Twarda | Luis Lobo | Trevor Kronemann David Macpherson | 6:4, 3:6, 4:6 |
Finalista | 16. | 30 kwietnia 1995 | Monte Carlo | Ceglana | Luis Lobo | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 3:6, 4:6 |
Finalista | 17. | 7 maja 1995 | Monachium | Ceglana | Luis Lobo | Trevor Kronemann David Macpherson | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 18. | 16 lipca 1995 | Gstaad | Ceglana | Luis Lobo | Arnaud Boetsch Marc Rosset | 6:7, 7:6, 7:6 |
Zwycięzca | 19. | 27 sierpnia 1995 | Umag | Ceglana | Luis Lobo | David Ekerot László Markovits | 6:4, 6:0 |
Zwycięzca | 20. | 21 kwietnia 1996 | Barcelona | Ceglana | Luis Lobo | Neil Broad Piet Norval | 6:1, 6:3 |
Finalista | 18. | 5 maja 1996 | Praga | Ceglana | Luis Lobo | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 3:6, 7:6, 3:6 |
Zwycięzca | 21. | 12 stycznia 1997 | Sydney | Twarda | Luis Lobo | Paul Haarhuis Jan Siemerink | 6:4, 6:7, 6:3 |
Zwycięzca | 22. | 9 marca 1997 | Scottsdale | Twarda | Luis Lobo | Jonas Björkman Rick Leach | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 23. | 11 maja 1997 | Hamburg | Ceglana | Luis Lobo | Neil Broad Piet Norval | 6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 24. | 28 września 1997 | Bukareszt | Ceglana | Luis Lobo | Hendrik Jan Davids Daniel Orsanic | 7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 25. | 30 sierpnia 1998 | Long Island | Twarda | Julián Alonso | Brandon Coupe Dave Randall | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 26. | 1 sierpnia 1999 | Umag | Ceglana | Mariano Puerta | Massimo Bertolini Cristian Brandi | 3:6, 6:2, 6:3 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-10-01] (ang.).