Jessica Ennis-Hill – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jessica Ennis
Ilustracja
Jessica Ennis podczas igrzysk olimpijskich w Londynie (2012)
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1986
Sheffield

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 siedmiobój
srebro Rio de Janeiro 2016 siedmiobój
Mistrzostwa świata
złoto Berlin 2009 siedmiobój
złoto Daegu 2011 siedmiobój
złoto Pekin 2015 siedmiobój
Mistrzostwa Europy
złoto Barcelona 2010 siedmiobój
Halowe mistrzostwa świata
złoto Doha 2010 pięciobój
srebro Stambuł 2012 pięciobój
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
brąz Melbourne 2006 siedmiobój

Jessica Ennis-Hill (ur. 28 stycznia 1986 w Sheffield) – brytyjska lekkoatletka, wieloboistka.

Brytyjska zawodniczka to zdobywczyni tytułów mistrzyni świata, mistrzyni Europy oraz halowej mistrzyni globu. Ennis była do 2019 rekordzistką Wielkiej Brytanii w siedmioboju (6955 pkt.), a do 2015 roku w pięcioboju (4937 pkt.), aktualną w biegu na 100 metrów przez płotki (12,54), natomiast do 2016 dzierżyła również najlepsze osiągnięcie w skoku wzwyż (1,95). Jej ojciec jest z pochodzenia Jamajczykiem. W maju 2013 wyszła za swojego wieloletniego partnera, Andy'ego Hilla[1].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodową karierę zaczynała na mistrzostwach świata juniorów młodszych w kanadyjskim Sherbrooke, gdzie była piąta w siedmioboju[2]. Zajmowała ósme miejsce na mistrzostwach świata juniorów (2004)[3] oraz zdobyła mistrzostwo Europy juniorów (2005)[4] – po tym sukcesie wywalczyła w tym samym sezonie brązowy medal uniwersjady. W 2006 stanęła na najniższym stopniu podium igrzysk Wspólnoty Narodów oraz była ósma podczas mistrzostw Europy. Rywalizując w biegu na 100 metrów przez płotki zdobyła brązowy krążek młodzieżowego czempionatu Starego Kontynentu. Kilka tygodni później na mistrzostwach świata w Osace była czwarta w siedmioboju. Dzięki tym dwóm osiągnięciom na koniec sezonu wygrała plebiscyt European Athlete of the Year Trophy w kategorii wschodzącej gwiazdy lekkiej atletyki w Europie. Z powodu kontuzji nie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. W 2009 roku na mistrzostwach świata w Berlinie zdobyła złoto. Kolejny sezon rozpoczęła od zdobycia złota halowych mistrzostw świata i poprawienia rekordu imprezy. Pod koniec lipca, w Barcelonie, została mistrzynią Europy i rekordzistką czempionatu. Na koniec 2010 zajęła drugie miejsce w plebiscycie European Athlete of the Year Trophy przegrywając jedynie z chorwacką skoczkinią wzwyż Blanką Vlašić[5]. W 2011 kontuzja kostki uniemożliwiła jej start w halowych mistrzostwach Europy, podczas których zawodniczka planowała ustanowienie halowego rekordu świata w pięcioboju[6][7]. Mistrzyni świata z 2011 oraz halowa wicemistrzyni świata z 2012. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie, latem 2012, zdobyła złoty medal. Na koniec roku 2012 wybrana została lekkoatletką Europy w plebiscycie European Athletics[8][9]. W 2013 kontuzja uniemożliwiła jej dojście do pełni formy na mistrzostwa świata i Brytyjka zrezygnowała z występu w Moskwie[10]. Sezon 2014 opuści z powodu ciąży[11]. W 2016 zdobyła srebrny medal igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. W związku z wykryciem niedozwolonych substancji u Tatjany Czernowej, Jessice Ennis przyznano w 2017 roku złoty medal mistrzostw świata z Daegu[12].

Mistrzyni kraju oraz reprezentantka Wielkiej Brytanii w meczach międzypaństwowych i pucharze Europy w wielobojach lekkoatletycznych.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Jessica Ennis podczas skoku w dal
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2003 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Kanada Sherbrooke siedmiobój 5. miejsce 5311 pkt.
2004 Mistrzostwa świata juniorów Włochy Grosseto siedmiobój 8. miejsce 5542 pkt.
2004 Igrzyska Wspólnoty Narodów juniorów Australia Bendigo bieg na 100 m przez płotki 2. miejsce 14,50
2004 Igrzyska Wspólnoty Narodów juniorów Australia Bendigo skok wzwyż 2. miejsce 1,75
2005 Mistrzostwa Europy juniorów Litwa Kowno siedmiobój 1. miejsce 5891 pkt.
2005 Uniwersjada Turcja Izmir siedmiobój 3. miejsce 5910 pkt.
2006 Igrzyska Wspólnoty Narodów Australia Melbourne siedmiobój 3. miejsce 6269 pkt.
2006 Superliga pucharu Europy w wielobojach Francja Arles siedmiobój 4. miejsce 6170 pkt.
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg siedmiobój 8. miejsce 6287 pkt.
2007 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham pięciobój 6. miejsce 4716 pkt.
2007 Superliga pucharu Europy w wielobojach Polska Szczecin siedmiobój 1. miejsce 6399 pkt.
2007 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Węgry Debreczyn bieg na 100 m przez płotki 3. miejsce 13,09
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka siedmiobój 4. miejsce 6469 pkt.
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin siedmiobój 1. miejsce 6731 pkt.
2010 Halowe mistrzostwa świata Katar Doha pięciobój 1. miejsce 4937 pkt.
2010 Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona siedmiobój 1. miejsce 6823 pkt.
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu siedmiobój 1. miejsce 6751 pkt.
2012 Halowe mistrzostwa świata Turcja Stambuł pięciobój 2. miejsce 4965 pkt.
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn siedmiobój 1. miejsce 6955 pkt.
2015 Mistrzostwa świata Pekin siedmiobój złoto 1. miejsce 6669 pkt.
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro siedmiobój 2. miejsce 6775 pkt.

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Wynik Miejsce Rok
Bieg na 100 metrów przez płotki 12,54 Londyn, Wielka Brytania 2012
Bieg na 60 metrów przez płotki 7,87 Birmingham, Wielka Brytania 2012
Skok wzwyż 1,95 m Desenzano del Garda, Włochy 2007
Pchnięcie kulą (stadion) 14,67 m Daegu, Korea Południowa 2011
Pchnięcie kulą (hala) 14,79 m Stambuł, Turcja 2012
Bieg na 200 metrów 22,83 Götzis, Austria 2012
Skok w dal (stadion) 6,63 m Ratingen 2016
Skok w dal (hala) 6,47 m Birmingham 2012
Rzut oszczepem 48,33 m Loughborough, Wielka Brytania 2013
Bieg na 800 metrów 2:07,81 Daegu, Korea Południowa 2011
Bieg na 800 metrów (hala) 2:08,09 Stambuł, Turcja 2012
Siedmiobój 6955 pkt. Londyn, Wielka Brytania 2012
Pięciobój (hala) 4965 pkt. Stambuł, Turcja 2012

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mistrzyni olimpijska z Londynu Jessica Ennis wyszła za mąż [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (ang.).
  2. World Youth Championships 2003. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  3. World Junior Championships 2004. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  4. European Junior Championships 2005. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  5. Croatia's Vlašić voted 2010 European Athlete of the Year. European Athletics. [dostęp 2010-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-29)]. (ang.).
  6. Janusz Rozum: HME w Paryżu bez Ennis. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2011-02-28]. (pol.).
  7. Jessica Ennis out of Euro Indoors with ankle injury. BBC Sport. [dostęp 2011-02-28]. (pol.).
  8. Jessica Ennis voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-09] (ang.).
  9. Brytyjka Jessica Ennis Lekkoatletką Roku w Europie [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2012-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).
  10. MŚ: Jessica Ennis-Hill nie wystąpi w Moskwie [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-11] (pol.).
  11. Jessica Ennis-Hill: Pregnant star to miss 2014 Commonwealth Games [online], BBC Sport [dostęp 2014-03-02] (ang.).
  12. IAAF WORLD CHAMPIONSHIPS MEDAL REALLOCATION CEREMONIES IN LONDON [online], gbrathletics [dostęp 2017-08-09] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]