Marija Łasickienie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marija Łasickienie
Мария Ласицкене
Ilustracja
Marija Łasickienie (2017)
Pełne imię i nazwisko

Marija Aleksandrowna Łasickienie

Imię i nazwisko przy narodzeniu

Marija Kuczina

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1993
Prochładnyj

Informacje klubowe
Klub

CSKA

Trener

Giennadij Gabrilan

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
złoto Pekin 2015 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
złoto Sopot 2014 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy
srebro Zurych 2014 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Praga 2015 skok wzwyż
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Singapur 2010 skok wzwyż
Uniwersjada
srebro Kazań 2013 skok wzwyż
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Barcelona 2012 skok wzwyż
Mistrzostwa świata juniorów młodszych
srebro Tyrol Południowy 2009 skok wzwyż
Reprezentacja autoryzowani lekkoatleci neutralni/autoryzowani lekkoatleci neutralni autoryzowanych lekkoatletów neutralnych
Mistrzostwa świata
złoto Londyn 2017 skok wzwyż
złoto Doha 2019 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
złoto Birmingham 2018 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy
złoto Berlin 2018 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Glasgow 2019 skok wzwyż
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(skok wzwyż)

Marija Aleksandrowna Łasickienie z domu Kuczina (ros. Мария Александровна Ласицкене (Кучина); ur. 14 stycznia 1993 w Prochładnym) – rosyjska lekkoatletka specjalizująca się w skoku wzwyż.

Pierwsze sukcesy na arenie międzynarodowej odniosła w 2009 kiedy zajmowała drugie miejsca na trzech głównych imprezach w jej kategorii wiekowej: mistrzostwach świata juniorów młodszych, europejskim festiwalu młodzieży oraz gimnazjadzie. W 2010 została pierwszą w historii mistrzynią olimpijską młodzieży. Na początku sezonu 2011 ustanowiła w Trzyńcu nieoficjalny halowy rekord świata juniorów w skoku wzwyż uzyskując wynik 1,97. Nieco ponad miesiąc po tym sukcesie nie udało jej się awansować do finału halowych mistrzostw Europy. Złota medalistka mistrzostw Europy w gronie juniorów w 2011 oraz brązowa z juniorskich mistrzostw świata z 2012. W 2013 zdobyła srebro na uniwersjadzie w Kazaniu. W marcu 2014 została halową mistrzynią świata. Wicemistrzyni Europy z Zurychu (2014).

W 2015 stanęła na najwyższym stopniu podium halowych mistrzostw Europy w Pradze[1]. W tym samym roku została także mistrzynią świata[2]. W 2017 ponownie została mistrzynią świata[3]. W 2018 triumfowała na halowych mistrzostwach świata w Birmingham oraz na mistrzostwach Europy w Berlinie. Złota medalistka mistrzostw świata w Dosze (2019) oraz igrzysk olimpijskich w Tokio (2021).

Mistrzyni Rosji z 2014 roku[4][5], wicemistrzyni z 2015[6][7] i 2016[8]. Brązowa medalistka halowych mistrzostw kraju z 2011 roku[9] i 2012[10] oraz złota z 2014[11] i 2015[12]. W 2016 zdobyła srebro halowych mistrzostw Rosji[13], w 2017 – ponownie złoto[14].

17 marca 2017 poślubiła rosyjskiego komentatora sportowego litewskiego pochodzenia Władasa Łasickasa i ogłosiła, że od sezonu letniego 2017 będzie startować pod nazwiskiem Łasickienie[15]. Mimo że rosyjskie prawo nie zezwala na nadawanie takich nazwisk w formie litewskiej, dzięki ambasadorowi Litwy w Moskwie lekkoatletce udało się zmienić nazwisko[16].

Rekordy życiowe: stadion – 2,06 (6 lipca 2017, Lozanna oraz 20 czerwca 2019, Ostrawa); hala – 2,05 (9 lutego 2020, Moskwa).

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik Reprezentacja
2009 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Włochy Tyrol Południowy 2. miejsce 1,85 Rosja RUS
2009 Europejski festiwal młodzieży Finlandia Tampere 2. miejsce 1,85 Rosja RUS
2009 Gimnazjada Katar Doha 2. miejsce 1,87 Rosja RUS
2010 Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich młodzieży Rosja Moskwa 1. miejsce 1,90 Rosja RUS
2010 Igrzyska olimpijskie młodzieży Singapur Singapur 1. miejsce 1,89 Rosja RUS
2011 Halowe mistrzostwa Europy Francja Paryż el. – 9. miejsce 1,92 Rosja RUS
2011 Mistrzostwa Europy juniorów Estonia Tallinn 1. miejsce 1,95 Rosja RUS
2012 Mistrzostwa świata juniorów Hiszpania Barcelona 3. miejsce 1,88 Rosja RUS
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Wielka Brytania Gateshead 1. miejsce 1,98 Rosja RUS
2013 Uniwersjada Rosja Kazań 2. miejsce 1,96 Rosja RUS
2014 Halowe mistrzostwa świata Polska Sopot 1. miejsce 2,00 Rosja RUS
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych 2. miejsce 1,99 Rosja RUS
2014 Puchar interkontynentalny Maroko Marrakesz 1. miejsce 1,99 Rosja RUS / Europa
2015 Halowe mistrzostwa Europy Czechy Praga 1. miejsce 1,97 Rosja RUS
2015 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Rosja Czeboksary 1. miejsce 1,99 Rosja RUS
2015 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Estonia Tallinn 12. miejsce 1,71 Rosja RUS
2015 Mistrzostwa świata Pekin 1. miejsce 2,01 Rosja RUS
2015 Światowe wojskowe igrzyska sportowe Korea Południowa Mungyeong 1. miejsce 1,95 Rosja RUS
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn 1. miejsce 2,03 Autoryzowani Sportowcy Neutralni ANA[a]
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 1. miejsce 2,01 Autoryzowani Sportowcy Neutralni ANA[a]
2018 Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin 1. miejsce 2,00 Autoryzowani Sportowcy Neutralni ANA[a]
2018 Puchar interkontynentalny Czechy Ostrawa 1. miejsce 2,00 Autoryzowani Sportowcy Neutralni ANA / Europa
2019 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Glasgow 1. miejsce 2,01 Autoryzowani Sportowcy Neutralni ANA[a]
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha 1. miejsce 2,04 Autoryzowani Sportowcy Neutralni ANA[a]
2019 Światowe wojskowe igrzyska sportowe Wuhan 1. miejsce 2,01 Rosja RUS
2021 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio złoto 1. miejsce 2,04 ROC[b]
  1. a b c d e Jako reprezentantka ekipy autoryzowanych lekkoatletów neutralnych (Authorised Neutral Athletes), z powodu zawieszenia Rosji za aferę dopingową.
  2. Jako reprezentantka ekipy Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego (Russian Olympic Committee), z powodu zawieszenia Rosji za aferę dopingową.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Мария Кучина завоевала золото в прыжках в высоту на чемпионате Европы. ria.ru, 2015-03-07. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  2. Мария Кучина взяла золото в прыжках в высоту на ЧМ по легкой атлетике. ria.ru, 2015-08-29. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  3. Ласицкене – двукратная!. rusathletics.com, 2017-08-12. [dostęp 2017-08-12]. (ros.).
  4. Кучина и Булгакова – чемпионки России. rusathletics.com, 2014-07-25. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  5. Andriej Simonienko: Прыгунья в высоту Мария Кучина выиграла чемпионат России по легкой атлетике. rsport.ru, 2014-07-25. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  6. Чичерова и Кучина – победительницы чемпионата России в Чебоксарах. championat.com, 2015-08-03. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  7. Анна Чичерова – первая чемпионка страны!. rusathletics.com, 2015-08-03. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  8. Победители. rusathletics.com, 2016-06-23. [dostęp 2017-04-11]. (ros.).
  9. Светлана Школина вне конкуренции. rusathletics.com, 2011-02-17. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  10. Ирина Гордеева – чемпионка страны. rusathletics.com, 2012-02-23. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  11. Кучина, Шалин и Мудров. rusathletics.com, 2014-02-19. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  12. Чемпионки мира подтверждают свой класс. rusathletics.com, 2015-02-19. [dostęp 2015-08-29]. (ros.).
  13. Гордеева выиграла высоту. rusathletics.com, 2016-02-25. [dostęp 2017-04-11]. (ros.).
  14. Кучина – 2.03, Примак – 8.21!. rusathletics.com, 2017-02-21. [dostęp 2017-04-11]. (ros.).
  15. Кучина вышла замуж!. rusathletics.com, 2017-03-18. [dostęp 2017-08-13]. (ros.).
  16. Aurimas Kuckailis: Iš Kučinos – Lasickienė: kodėl pasaulio čempionė rusė pasirinko lietuvišką pavardę. delfi.lt, 2017-04-03. [dostęp 2017-08-13]. (lit.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]