Jonathan Rhys Meyers – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jonathan Rhys Meyers

Jonathan Rhys Meyers na premierze filmu Mission: Impossible III
Imię i nazwisko	Jonathan Michael Francis O’Keeffe
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1977 Dublin
Zawód	aktor, model, muzyk
Współmałżonek	Mara Lane (od 2016)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jonathan Rhys Meyers, właśc. Jonathan Michael Francis O’Keeffe^[1] (ur. 27 lipca 1977 w Dublinie) – irlandzki aktor filmowy i telewizyjny, model i muzyk^[2]. Laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym i nagrody Satelity za rolę Elvisa Presleya w biograficznym miniserialu CBS Elvis – Zanim został królem (Elvis, 2005)^[3].

Urodził się w Dublinie^[4] w rodzinie katolickiej jako najstarszy z czwórki synów Mary Geraldine „Geri” (z domu Myers; 1957–2007) i Johna O’Keeffe, muzyka folkowego^[5][6]. Gdy przyszedł na świat, miał duże problemy z sercem, a lekarze prognozowali, że długo nie pożyje. Tak więc bardzo szybko został ochrzczony. Kilka pierwszych miesięcy swojego życia spędził w szpitalu^[7]. Po jego narodzeniu rodzina przeprowadziła się do hrabstwa Cork, gdzie dorastał z trzema młodszymi braćmi: Jamiem, Paulem i Alanem^[8]. Gdy miał trzy lata, jego ojciec opuścił rodzinę^[9]. Jonathan i jego brat Alan dorastali pod opieką matki, podczas gdy pozostali dwaj bracia wychowali się u boku ojca. W wieku szesnastu lat został wyrzucony ze szkoły North Monastery Secondary School i na tym zakończył edukację^[10].

Został odkryty przez agentów filmowych w lokalnym klubie bilardowym. Zanim rozpoczynał karierę aktorską, przyjął panieńskie nazwisko matki – Meyers. Zbuntowany, charyzmatyczny nastolatek granie w filmach traktował początkowo jako dobrą zabawę i przyjmował każdą propozycję, od reklamy zupy Knorr po epizody filmowe, wystąpił m.in. w biblijnym filmie telewizyjnym Samson i Dalila (Samson and Delilah, 1996) jako 14-letni Samson. Jego nonszalanckie podejście do zawodu spowodowało, że nie zrażał się niepowodzeniami na castingach, a sukcesy przyjmował spokojnie. Jego pierwsze właściwe role to zabójca Collinsa (Liam Neeson) w biograficznym dramacie wojennym Neila Jordana Michael Collins (1996) i łotr w dramacie telewizyjnym BBC Towarzystwo (The Tribe, 1998)^[11].

Rozgłos i uznanie przyniósł mu rola gwiazdora rocka wzorowana na Jobriathu w dramacie muzycznym Todda Haynesa Idol (Velvet Goldmine, 1998)^[12], w którym wykonał dwie piosenki – „Tumbling Down” i „Baby’s on Fire”^[13]. W 1998 znalazł się na 34 miejscu na liście „100 najbardziej seksownych mężczyzn na świecie” wybrany przez magazyn „Cosmopolitan”^[14].

Od tego czasu najczęściej obsadzany był w rolach charakterystycznych, ale niejednoznacznych, które niepokoją amoralnymi poglądami i raczej nie budzą sympatii: Tytus Andronikus (Titus, 1999), Pokolenie P (Prozac Nation, 2001), Odpoczniesz po śmierci (I’ll Sleep When I’m Dead, 2003), Vanity Fair. Targowisko próżności (Vanity Fair, 2004).

Intensywny i pełen pasji, na przesłuchaniu do historycznego dramatu przygodowego Olivera Stone’a Aleksander (Alexander, 2004) otrzymał rolę obłudnego generała Cassandera. Woody Allen, obsadzając go w dramacie Wszystko gra (Match Point, 2005), powierzył mu rolę wyrachowanego instruktora tenisa, który przez małżeństwo wchodzi do bogatej rodziny, a potem morduje kochankę, która staje mu na drodze do sukcesu. Pokonał 200 kandydatów do tytułowej kreacji 'króla rock and rolla’ w miniserialu biograficznym CBS Elvis – Zanim został królem (Elvis, 2005) i otrzymał Złoty Glob, nagrodę Satelity oraz nominację do nagrody Emmy. W dramacie muzycznym Cudowne dziecko (August Rush, 2007) zagrał ojca 11-letniego chłopca posiadającego niezwykły dar, słyszy wszędzie muzykę i wykonał piosenki: „Break”, „This Time”, „Something Inside” i „Moondance”^[15]. W serialu BBC/HBO Dynastia Tudorów (The Tudors, 2007–2008) wcielił się w postać młodego króla Henryka VIII, za którą był nominowany do nagrody Złotego Globu.

Poza aktorstwem, Rhys Meyers pracował jako model dla kilku firm odzieżowych. W 2001 był modelem dla Club Monaco i został wybrany na twarz męskiej kolekcji Versace na jesień / zimę 2006 i wiosnę 2007, a także był twarzą męskiej linii zapachowej Hugo Boss od 2006, aż został zastąpiony przez Jareda Leto w 2011. Podpisał kontrakt z Independent Models w Londynie. Był na okładkach „Interview” (w grudniu 1998), „Attitude” (w styczniu 2005), „BlackBook” (w maju 2006), „Angeleno” (w kwietniu 2007), „GQ” (w edycji rosyjskiej we wrześniu 2007), „Details” (w grudniu 2007), „TV Guide” (w marcu 2008), „August” (w marcu 2009), „Marie Claire” (w edycji rumuńskiej w lutym 2013) i „W” (w marcu 2014)^[16].

W 2017 dołączył w piątym sezonie do serialu Wikingowie jako średniowieczny biskup Sherborne – Heahmund^[17]. W 2020 przyjął rolę Sir Jamesa Brooke’a w filmie przygodowym Rajah, którego inspiracją była książka Rudyarda Kiplinga Człowiek, który byłby królem^[18].

W 2016 ożenił się z Marą Lane^[19]. Mają syna Wolfa (ur. 15 grudnia 2016)^[20].

W 2005 przeszedł leczenie odwykowe^[21]. 18 listopada 2007 w Dublinie na lotnisku był aresztowany pod zarzutem zakłócania porządku publicznego pod wpływem alkoholu^[22]. W 2009 musiał zapłacić grzywnę i otrzymał roczny wyrok w zawieszeniu za groźby śmierci rzucane pod adresem policjantów na lotnisku we Francji^[23]. Na początku czerwca 2011 rozpoczął leczenie z uzależnienia w Afryce Południowej, to była jego piąta próba. 28 czerwca 2011 próbował popełnić samobójstwo^[24]. 9 września 2017 odurzony Rhys Meyers został wyrzucony z lotniska w Dublinie^[25].

• Jonathan Rhys Meyers w bazie IMDb (ang.)
• Jonathan Rhys Meyers w bazie Filmweb
• Jonathan Rhys Meyers w bazie Notable Names Database (ang.)
• Jonathan Rhys Meyers w bazie Discogs.com (ang.)