Jorge Rafael Videla – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jorge Rafael Videla
Ilustracja
Jorge Rafael Videla (1976)
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1925
Mercedes

Data i miejsce śmierci

17 maja 2013
Marcos Paz

42. Prezydent Argentyny
Okres

od 29 marca 1976
do 29 marca 1981

Przynależność polityczna

junta wojskowa

Poprzednik

Isabel Peron

Następca

Roberto Eduardo Viola

Gubernator Tucumán
Okres

od 4 sierpnia 1970
do 10 grudnia 1970

Poprzednik

Jorge Daniel Nanclares

Następca

Carlos Alfredo Imbaud

podpis
Odznaczenia
Łańcuch Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna) Wielki Mistrz Orderu Maja (Argentyna) Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)

Jorge Rafael Videla Redondo (ur. 2 sierpnia 1925 w Mercedes w Argentynie, zm. 17 maja 2013 w Marcos Paz) – dyktator, formalnie prezydent Argentyny w latach 1976–1981.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn pułkownika wojskowego. W 1944 roku wstąpił do armii. W 1973 roku awansowany do stopnia generała brygadiera. W tym samym roku został szefem sztabu generalnego armii. W 1975 roku prezydent Isabel Perón mianowała go głównodowodzącym armii. Rozpoczął reorganizacje armii i usunął z niej oficerów sympatyzujących z peronizmem. W 1975 roku prowadził kampanię przeciwko Rewolucyjnej Armii Ludu w prowincji Tucumán. 24 marca 1976 roku uczestniczył w wojskowym zamachu stanu. 29 marca objął formalnie funkcję prezydenta[1].

W chwili objęcia władzy przez juntę kraj był pogrążony w katastrofie gospodarczej, wysokiej inflacji i korupcji. Działała lewicowa partyzantka (Rewolucyjna Armia Ludu i Montoneros) oraz zbrojne grupy prawicy peronistowskiej. Videl zawiesił parlament, działalność partii politycznych i związków zawodowych. Najważniejsze stanowiska rządowe wypełnił personelem wojskowym. W gospodarce przyjął model wolnorynkowy[1].

W ciągu kilku najbliższych lat junta zabiła tysiące ludzi[1]. Oficjalne dane mówią o 9 tysiącach ofiar, inne źródła szacują, że dyktator zabił od 15 do 30 tysięcy osób[1]. Wiele innych osób zostało uwięzionych i poddanych torturom[1].

W 1981 roku przekazał urząd prezydenta generałowi Roberto Eduardo Violi. Demokracja została przywrócona w 1983 roku. Videla został postawiony przed sądem, uznany za winnego i skazany na dożywotnie więzienie. Zarzuty, jakie mu postawiono, dotyczyły łamania praw człowieka[1]. W 1990 roku prezydent Carlos Menem ułaskawił byłego dyktatora. Videla wrócił jeszcze na krótko do więzienia w 1998 roku, kiedy sąd uznał go za winnego mniej znanych porwań w czasie tzw. brudnej wojny. Ze względu na stan zdrowia, więzienie zamieniono Videli na areszt domowy. 22 grudnia 2010 były dyktator ponownie został skazany na dożywocie[1]. Sąd w Córdobie uznał go winnym śmierci 31 więźniów politycznych w czasie rządów junty w latach 70. i 80.[2]. Zmarł 17 maja 2013 w więzieniu w Buenos Aires z przyczyn naturalnych[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Jorge Rafael Videla, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-09-11] (ang.).
  2. tvn24.pl: Drugie dożywocie byłego dyktatora. [dostęp 2010-12-21].