José Torres (muzyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

José Torres

José Torres (2023)
Data i miejsce urodzenia	19 września 1958 Hawana
Instrumenty	perkusja, instrumenty perkusyjne
Gatunki	salsa
Zawód	muzyk
Zespoły
José Torres y Salsa Tropical
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

José Antonio Torres Babot (ur. 19 września 1958 w Hawanie)^[1] – kubańsko-polski muzyk. Wielokrotnie wyróżniany tytułem najlepszego polskiego perkusisty w plebiscycie magazynu „Jazz Forum”^[2].

Jest piątym z sześciorga dzieci Fernando (1922–1987) i Pilar (1923–1999) Torresów^[3]. Jego ojciec był muzykiem, a matka zajmowała się domem^[4]. W 1951 rodzina zamieszkała w dzielnicy Antonio Guiteras w Guanabacoa pod Hawaną^[5]. Od wczesnych lat dzieciństwa pasjonuje się muzyką^[6]. Uczęszczał do klasy perkusji w szkole muzycznej im. Giullermo Tomasa w Guanabacoa, następnie uczył się w średniej szkole muzycznej im. Amadeo Roldana w Hawanie i Escuela Nacional de Arte w dzielnicy Marianao^[7]. Był członkiem szkolnego zespołu muzycznego, który prowadził prof. Marcos Valcarcel^[8]. W okresie szkoły średniej występował także w zespole Guaican, w którym grał muzykę andyjską^[9]. Należał do Związku Pionierów Kubańskich (Unión de Pioneros de Cuba), studenckiej federacji Federación Estudiantil de la Enseñanza Media i Związku Komunistycznej Młodzieży^[10]. W okresie szkolnym pracował na plantacji cytrusów^[11]. Był także perkusistą w szkolnym zespole reprezentacyjnym Opus 13, z którym wystąpił m.in. na przyjęciu z okazji 50. urodzin Fidela Castro^[12].

Studiował na kierunku muzycznym w Instituto Superior de Arte w Hawanie, jednak porzucił uczelnię po pierwszym semestrze, a we wrześniu 1978 wyleciał do Polski, gdzie w ramach zagranicznego stypendium podjął naukę w Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców w Łodzi, a następnie studia na Akademii Muzycznej we Wrocławiu^[13]. W okresie nauki w studium założył zespół, w którym grali także inni Kubańczycy przebywający w Łodzi^[14]. Następnie grał w zespołach Pieprz i Terra oraz studenckim zespole grającym standardy jazzowe w stylu latynoskim, w którym to grał na kongach^[15]. Jako instrumentalista koncertował i nagrywał utwory m.in. z Johnem Porterem (nagrali album pt. China Disco), Sławomirem Kulpowiczem, Tomaszem Stańką, Zbigniewem Namysłowskim, Wojciechem Karolakiem i Zbigniewem Lewandowskim^[16].

W 1984 został deportowany na Kubę z powodu podjęcia pracy zarobkowej podczas studiów, czego zakazywał kubański regulamin studencki^[17]. Z uwagi na narodziny syna mógł wrócić do Polski^[18]. W tym okresie dorabiał jako grajek uliczny w Berlinie^[19]. Kilka miesięcy później wystąpił na swoim pierwszym w karierze festiwalu Jazz Jamboree oraz został muzykiem orkiestry Alex Band Aleksandra Maliszewskiego^[20]. Pod koniec lat 80. nawiązał współpracę z Grzegorzem Ciechowskim, z którym nagrał album pt. Tak! Tak!^[1]. Występował także z orkiestrą podczas rejsów zarobkowych^[21]. Na początku lat 90. założył z żoną firmę, pod której szyldem prowadził agencję koncertową i organizował imprezy muzyczne, m.in. w 1992 zainicjował projekt edukacyjny „Mała Akademia Jazzu” na Śląsku^[22]. Kontynuował także współpracę z polskimi artystami, koncertując m.in. z Marylą Rodowicz, Kayah, Ryszardem Rynkowskim, Ewą Bem, Zbigniewem Preisnerem, Michałem Lorencem i Mietkiem Szcześniakiem oraz zespołami Raz, Dwa, Trzy, De Mono i Maanam^[23]. Wyjechał również na kontrakt do Szwajcarii, gdzie grał w zespole cyrkowym^[24].

Telewizyjną rozpoznawalność przyniosło mu występowanie w charakterze kierownika muzycznego w talk-show TVP2 Wieczór z Jagielskim w latach 1999–2003^[25]. W 2000 założył z żoną szkołę tańca Torres Salsa Group (w późniejszych latach przemianowaną na Torres Art Studio)^[26]. W tym samym roku stworzył Salsa Tropical, pierwszą orkiestrę salsową w Polsce^[27][28], z którą koncertuje po kraju i wydał albumy: Jose Torres Y Salsa Tropical (2001)^[29] i Torres Salsa Carnaval (2010)^[30]. W 2003 zainicjował festiwal Carnaval de Salsa^[31]. W 2006 obchodził 20-lecie działalności artystycznej w Polsce, z tej okazji zrealizował z TVP2 program telewizyjny Po prostu salsa^[32] i wydał książkę autobiograficzną pt. Salsa na wolności. Został także ambasadorem marki odzieżowej Roy^[33].

Od lipca 2020 na antenie Radia Nowy Świat prowadzi w niedzielne poranki audycję o muzyce kubańskiej pt. De Cuba Su Musica^[34].

29 października 1983 w Sosnowcu ożenił się z Izabelą Morawską, a przed ślubem przyjął sakramenty: pierwszej komunii świętej i bierzmowania^[35]. Ma dwóch synów: Tomasza (ur. 1984) i Filipa; obaj również są muzykami^[36][37]. Mieszka we Wrocławiu, przez 18 lat żył także w Bytomiu^[38]. W marcu 1988 uzyskał polskie obywatelstwo^[1].

• „Moja Kuba, moja Polska” (2007, film dokumentalny, reżyseria: Maria Zmarz-Koczanowicz)^[40][41]

• José Torres: Salsa na wolności. Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 83-7384-594-1.

• Strona domowa