Karabin maszynowy Besal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Besal Mk 2
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Birmingham Small Arms Company

Rodzaj

ręczny karabin maszynowy

Historia
Prototypy

1942

Produkcja

1942–1943

Dane techniczne
Kaliber

7,7 mm

Nabój

.303 (7,7 × 56 mm R)

Magazynek

łukowy, 30-nabojowy

Wymiary
Długość

1185 mm

Długość lufy

559 mm

Masa
broni

9,8 kg

Inne
Prędkość pocz. pocisku

744 m/s

Szybkostrzelność teoretyczna

600 strz./min

Besal (Gun, Light, Machine, Faulkner,.303-inch Mark 1) – brytyjski ręczny karabin maszynowy z okresu II wojny światowej zaprojektowany jako uproszczony Bren. Besal był produkowany w niewielkich ilościach w latach 1942–1943.

Tło historyczne

[edytuj | edytuj kod]

Bren, przyjęty jako standardowy rkm British Army w latach 30. był bronią udaną, ale stosunkowo skomplikowaną w produkcji[1]. Kiedy pod koniec 1940 Luftwaffe rozpoczęło naloty na południową Anglię, stało się oczywiste, że jeden nalot na zakłady Royal Small Arms Factory w Enfield może długotrwale sparaliżować lub nawet całkowicie zniszczyć jedyną linię produkcyjną Brenów w Wielkiej Brytanii[1]. Dowództwo British Army rozpoczęło poszukiwania innych dostawców bardzo wówczas potrzebnych karabinów maszynowych, w tym okresie powstał szereg konstrukcji zaprojektowanych tak, aby były one jak najprostsze w budowie, np. tzw. Garage Gun (D.D./E./2285) czy Hefah V (uproszczony Lewis)[1] oraz rkm Besal zaprojektowany przez H. Faulknera z Birmingham Small Arms Company[1][2].

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Besal został zaprojektowany tak, aby maksymalnie uprościć jego konstrukcję[1][2]. Karabin nie posiadał żadnych części do produkcji których wymagane były czasochłonne i precyzyjne technologie, takie jak frezowanie, czy skrawanie, w konstrukcji karabinu wykorzystywano tylko tanie i łatwe technologie, takie jak prasowanie, zgrzewanie i spawanie, a większość elementów karabinu była tłoczona[2]. Lufa wykonana była z materiału wysokiej jakości, ale zewnętrznie nie była dokładnie wykończona, znajdował się na niej uchwyt do przenoszenia karabinu i tłumik płomieni[2].

Pierwsza wersja karabinu (Mk 1) była wyposażona w prostą kolbę metalową, druga wersja (Mk 2) miała pełną, drewnianą kolbę[3].

Karabin działał na zasadzie krótkiego ruchu tłoka, mechanizm wzorowany był na karabinie maszynowym Besa[3], używał nabojów .303 (7,7 × 56 mm R).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prototyp karabinu został zaprezentowany przed Small Arms Committee w marcu i sierpniu 1942, i został on pozytywnie opiniowany przez Komitet który rekomendował go pozytywnie[1]. Testowanie karabinu przeprowadzono w zimie w 1942 i karabin został przyjęty do służby pod oficjalną nazwą Gun, Light, Machine, Faulkner,.303-inch Mark 1[1]. Rozpoczęto jego produkcję w niewielkich ilościach, ale w 1943 dostawy Brenów wzrosły na tyle, że 10 czerwca zaprzestano dalszej produkcji Besalów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h The Bren Gun. archivingindustry.com. [dostęp 2012-07-12]. (ang.).
  2. a b c d David Miller: Illustrated Directory Of 20th Century Guns. s. 408.
  3. a b David Miller: Illustrated Directory Of 20th Century Guns. s. 409.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • David Miller: Illustrated Directory Of 20th Century Guns. Zenith Press, 2003. ISBN 978-0760315606.