Karolina Kowalkiewicz-Zaborowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karolina Kowalkiewicz-Zaborowska
Ilustracja
Karolina Kowalkiewicz podczas oficjalnego ważenia przed KSW 30 (20 lutego 2015)
Pseudonim

Polish Princess

Data i miejsce urodzenia

15 października 1985
Łódź

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

160 cm

Masa ciała

52 kg

Styl walki

krav maga, muay thai

Trenowany przez

Łukasz Zaborowski

Debiut

2012

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

słomkowa

Klub

Shark Top Team Łódź
American Top Team[1]

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

25

Zwycięstwa

16

Przez nokauty

1

Przez poddania

3

Przez decyzje

12

Porażki

9

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 9 listopada 2024.

Karolina Kowalkiewicz-Zaborowska (ur. 15 października 1985 w Łodzi) – polska zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA), mistrzyni KSW w wadze słomkowej (do 52 kg) z 2013, od 2015 związana z UFC.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła i wychowywała się w Łodzi. Dzieciństwo wspomina jako trudne – od 12. roku życia chorowała na depresję, a będąc nastolatką, próbowała popełnić samobójstwo[2]. W wieku 16 lat zaczęła uprawiać krav magę, którą trenowała przez siedem lat, jest także zawodową instruktorką tego sportu. Później zaczęła trenować MMA[3].

Studiowała dziennikarstwo, pedagogikę sportu i archeologię, ale żadnego kierunku nie ukończyła[3]. Równolegle do studiów podejmowała różne prace fizyczne[2]. Ukończyła kursy nurkowania i wspinaczki oraz szkołę kaskaderów[3].

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Debiut i KSW

[edytuj | edytuj kod]

W zawodowym MMA zadebiutowała w maju 2012 na gali Extreme Fighting Sports 2 w Gdyni, pokonując przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Marzenę Wojas[4]. Jeszcze w tym samym roku podpisała kontrakt na występ w pierwszym w historii polskiego MMA żeńskim turnieju, który organizowała Konfrontacja Sztuk Walki – poza Kowalkiewicz do turnieju zostały zaproszone: Paulina Bońkowska, Paulina Suska oraz Marta Chojnoska. Początkowo turniej miał się odbyć na zasadzie play-off, każda z zawodniczek miała stoczyć ze sobą pojedynek (w sumie trzy pojedynki) po których ta, która miała najwięcej wygranych, zwyciężała cały turniej, ale ostatecznie właściciele KSW zmienili format turnieju na pucharowy w formie drabinki – półfinał i finał, a nagrodą za zwycięstwo w turnieju było inauguracyjne mistrzostwo KSW w kobiecej kategorii do 52 kg.

W półfinale, który miał miejsce 1 grudnia na KSW 21 Kowalkiewicz zmierzyła się z Bońkowską, którą pokonała jednogłośnie na punkty[5]. Finał miał miejsce na gali KSW 23, rywalką Karoliny była Marta Chojnoska, która swoją walkę wygrała przed czasem. Kowalkiewicz rozpoczęła dynamicznie w stójce, by po chwili przenieść walkę na ziemię zadając przy tym serię szybkich ciosów i poddając natychmiastowo Chojnoską duszeniem zza pleców. Kowalkiewicz zdobyła pierwszy historyczny tytuł mistrzyni KSW do 55 kg[6].

28 września 2013 miała zmierzyć się z Austriaczką Jasminką Cive, ale ostatecznie rywalka doznała kontuzji na kilka dni przed galą i w zastępstwie zmierzyła się z byłą zawodniczką żeńskiej organizacji Invicta FC, Brytyjką czeskiego pochodzenia Simoną Soukupovą[7]. Pierwsza runda to kompletna dominacja Kowalkiewicz, która obaliła rywalkę, po czym zadawała ciosy i próbowała poddać ją duszeniem do końca rundy. Druga runda to głównie walka kick-bokserska z małą przewagą Kowalkiewicz, która punktowała Brytyjkę ciosami prostymi. W trzeciej rundzie Kowalkiewicz zaczęła słabnąć, co przyczyniło się do przyjmowania większej liczby ciosów po desperackich atakach Soukupovej. Ostatecznie Kowalkiewicz wygrała pojedynek na punkty (jednogłośna decyzja sędziów)[8].

UFC

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec września 2015 podpisała kontrakt z Ultimate Fighting Championship[9]. W swoim debiucie, który odbył się 19 grudnia 2015 na UFC on Fox: dos Anjos vs. Cerrone 2 pokonała Kanadyjkę, Randę Markos jednogłośnie na punkty[10].

12 listopada 2016 na UFC 205, zmierzyła się o mistrzostwo UFC wagi słomkowej z Joanną Jędrzejczyk[11]. Ostatecznie Kowalkiewicz przegrała jednogłośnie na punkty[12].

3 czerwca 2017 podczas UFC 212 przegrała z Brazylijką Cláudią Gadelhą przez poddanie w pierwszej rundzie[13].

Następnie na przełomie 2017/2018 pokonała na pełnym dystansie dwie Amerykanki: Jodie Esquibel i Felice Herrig, dzięki czemu otrzymała pojedynek z Jéssicą Andrade, który okazał się eliminatorem do walki z Rose Namajunas[14]. Polka uległa Brazylijce w pierwszej rundzie, przegrywając przez nokaut. W dalszej kolejności łodzianka przegrała cztery kolejne walki: z Michelle Waterson, Alexą Grasso, Xiaonan Yan oraz Jessicą Penne[15][16][17].

W styczniu 2021 poinformowała, że jeszcze zamierza rywalizować w MMA do 2023, później by chciała poświęcić się macierzyństwu[18].

7 lutego 2022 zapowiedziała powrót do oktagonu UFC[19]. 4 czerwca 2022 na gali UFC Fight Night: Volkov vs. Rozenstruik w Las Vegas pokonała przez poddanie duszeniem zza pleców w drugiej rundzie dawną rywalkę, Felice Herrig[20].

Na gali UFC 281, która odbyła się 12 listopada 2022 roku zawalczyła z byłą pretendentką do pasa KSW, Silvaną Gómez Juárez[21]. Walka trwała pełen dystans trzyrundowy, po którym to Kowalkiewicz zwyciężyła decyzją jednogłośną[22].

25 marca 2023 w warszawskim hotelu Sheraton, odbyła się uroczystość wręczenia Heraklesów - najważniejszych nagród w polskim MMA. Kowalkiewicz otrzymała statuetkę Herakles w kategorii Zawodniczka Roku 2022. Zapowiedziała także, że dalej będzie rywalizować w oktagonie UFC[23].

Podczas UFC Fight Night 225, które odbyło się 13 maja 2023 zmierzyła się z byłą mistrzynią oganizacji LFA, Vanessą Demopoulos[24]. Podczas ważenia Demopoulos przestrzeliła limit kategorii słomkowej o 1,5 funta, wnosząc na wagę 117,5 funta. Kowalkiewicz ważyła regulaminowe 115,5 funta i otrzymała 20% z gaży swojej rywalki[25]. Zwyciężyła jednogłośną decyzją sędziów[26].

19 września 2023 awansowała do rankingu kategorii słomkowej kobiet[27].

Następną walkę stoczyła podczas gali UFC Fight Night: Dawson vs. Green, która odbyła się 7 października 2023 w Las Vegas. Jej rywalką była Rumunka, Diana Belbiță[28]. Wygrała ten pojedynek jednogłośnie na punkty[29]. Po tej wygranej awansowała na 13 miejsce w rankingu UFC dywizji słomkowej[30].

28 marca 2024 podczas programu Koloseum – Magazyn sportów walki została wyróżniony po raz drugi z rzędu statuetką Herakles w kategorii Zawodniczka Roku 2023[31].

4 maja 2024 na wydarzenia UFC 301 w Rio de Janeiro zawalczyła z ponad 16 lat młodszą Brazylijką, Iasminą Lucindo[32]. Przegrała poprzez jednogłośną decyzję sędziowską[33].

9 listopada 2024 na UFC Fight Night: Magny vs. Prates w Las Vegas zmierzyła się z inną reprezentanką Brazylii, Denise Gomes[34]. Ponownie uległa przeciwniczce jednogłośnie na punkty[35].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku wyszła za mąż za swojego trenera klubu Shark Top Team, Łukasza Zaborowskiego[36]. W wolnym czasie zajmuje się wspinaczką górską[3].

W lutym 2024 roku była świadkową na ślubie polskiego aktora Michała Koterskiego[37].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]
  • 2011: Mistrzostwa Polski Amatorskiego MMA „RING XF” – 61 kg – 3. miejsce[38]
  • 2013: zwyciężczyni kobiecego turnieju KSW w wadze słomkowej (-55 kg)
  • 2013–2015: międzynarodowa mistrzyni KSW w wadze słomkowej (-52 kg)
  • 2023: Herakles w kategorii Zawodniczka Roku z 2022 roku[39]
  • 2024: Herakles w kategorii Zawodniczka Roku z 2023 roku[31]

Boks tajski

[edytuj | edytuj kod]

Lista zawodowych walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 16-9 Brazylia Denise Gomes (9-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Magny vs. Prates 09.11.2024 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 16-8 Brazylia Iasmin Lucindo (15-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 301 04.05.2024 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 16-7 Rumunia Diana Belbiță (15-7) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Dawson vs. Green 07.10.2023 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 15-7 Grecja Vanessa Demopoulos (9-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Smith vs. Walker 13.05.2023 Stany Zjednoczone Las Vegas Limit umowny do 53,3 kg. Demopoulos nie zrobiła wagi.
Wygrana 14-7 Argentyna Silvana Gómez Juárez (11-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 281 12.11.2022 Stany Zjednoczone Nowy Jork
Wygrana 13-7 Stany Zjednoczone Felice Herrig (14-9) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 4:01 UFC Fight Night: Volkov vs. Rozenstruik 04.06.2022 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 12-7 Stany Zjednoczone Jessica Penne (13-5) Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 1 4:32 UFC 265 07.08.2021 Stany Zjednoczone Houston
Przegrana 12-6 Xiaonan Yan (11-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on ESPN+ 26: Felder vs. Hooker 22.02.2020 Nowa Zelandia Auckland
Przegrana 12-5 Meksyk Alexa Grasso (10-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 238 08.06.2019 Stany Zjednoczone Chicago
Przegrana 12-4 Stany Zjednoczone Michelle Waterson (16-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on ESPN: Barboza vs. Gaethje 30.03.2019 Stany Zjednoczone Filadelfia
Przegrana 12-3 Brazylia Jéssica Andrade (18-6) KO (cios pięścią) 1 1:58 UFC 228 08.09.2018 Stany Zjednoczone Dallas
Wygrana 12-2 Stany Zjednoczone Felice Herrig (14-6) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 223 07.04.2018 Stany Zjednoczone Nowy Jork
Wygrana 11-2 Stany Zjednoczone Jodie Esquibel (6-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Cerrone vs. Till 21.10.2017 Polska Gdańsk Co-Main Event
Przegrana 10-2 Brazylia Cláudia Gadelha (14-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:03 UFC 212 03.06.2017 Brazylia Rio de Janeiro
Przegrana 10-1 Polska Joanna Jędrzejczyk (12-0) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 205 12.11.2016 Stany Zjednoczone Nowy Jork Pojedynek o pas mistrzowski UFC w wadze słomkowej. Co-Main Event
Wygrana 10-0 Stany Zjednoczone Rose Namajunas (5-2) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 201 30.07.2016 Stany Zjednoczone Atlanta Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 9-0 Stany Zjednoczone Heather Jo Clark (7-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Overeem vs. Arlovski 08.05.2016 Holandia Rotterdam
Wygrana 8-0 Kanada Randa Markos (5-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: dos Anjos vs. Cerrone 2 19.12.2015 Stany Zjednoczone Orlando Debiut w UFC.
Wygrana 7-0 Brazylia Kalindra Faria (15-4-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 KSW 30: Genesis 21.02.2015 Polska Poznań Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 6-0 Japonia Mizuki Inoue (8-2) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Invicta FC 9 01.11.2014 Stany Zjednoczone Davenport Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 5-0 Austria Jasminka Cive (5-1) Poddanie (balacha) 1 3:54 KSW 27: Cage Time 17.05.2014 Polska Gdańsk Obroniła międzynarodowy pas mistrzowski KSW w wadze słomkowej (do 52,2 kg. Bonus za poddanie wieczoru.
Wygrana 4-0 Anglia Simona Soukupova (4-2-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 24: Starcie Gigantów 28.09.2013 Polska Łódź
Wygrana 3-0 Polska Marta Chojnoska (1-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:11 KSW 23: Królewskie Rozdanie 08.06.2013 Polska Gdańsk Finał turnieju KSW do 55 kg. Zdobyła międzynarodowy pas mistrzowski KSW do 55 kg.
Wygrana 2-0 Polska Paulina Bońkowska (3-1) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie 01.12.2012 Polska Warszawa Debiut w KSW. Półfinał turnieju KSW do 55 kg. Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 1-0 Polska Marzena Wojas (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:12 EFS 2 – Extreme Fighting Sports 2 18.05.2012 Polska Gdynia Debiut w MMA.

[41]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Karolina Kowalkiewicz wznowiła treningi w American Top Team [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 1 sierpnia 2024 [dostęp 2024-10-30] (pol.).
  2. ↑ a b Chciałam zasnąć i nigdy się nie obudzić [online], Onet Sport, 10 marca 2021.
  3. ↑ a b c d Michał Meksa, Łodzianka wystąpi na gali KSW. Poznajcie Karolinę Kowalkiewicz [online], Dziennik Łódzki, 21 września 2012.
  4. ↑ Extreme Fighting Sports 2 – Video z walk – GrapplerINFO [online], GrapplerINFO! Chwytasz?, 19 maja 2012 [dostęp 2022-08-20] (pol.).
  5. ↑ Karol Dąbrowski, KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie – relacja i wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 1 grudnia 2012 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  6. ↑ Jakub Bijan, KSW 23 – wyniki oraz relacja z gali | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 8 czerwca 2013 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  7. ↑ Soukupova nową przeciwniczką Kowalkiewicz! [online], Przegląd Sportowy, 25 września 2013 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  8. ↑ Karolina Kowalkiewicz def. Simona Soukupova :: KSW 24 :: MMA Decisions [online], mmadecisions.com [dostęp 2022-06-05].
  9. ↑ Karolina Kowalkiewicz podpisała kontrakt z UFC! | MMAROCKS [online], mmarocks.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  10. ↑ UFC on FOX 17: Dos Anjos vs. Cerrone 2 – wyniki i relacja na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-02-20] (pol.).
  11. ↑ Polsatsport.pl, UFC: Jędrzejczyk zmierzy się z Kowalkiewicz na historycznej gali! - Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2023-02-20] (pol.).
  12. ↑ W. Mrozowski: UFC 205: McGregor mistrzem dwóch kategorii wagowych, Woodley i Jędrzejczyk obronili pasy. mmanews.pl, 13.11.2016. (pol.).
  13. ↑ K. Witek: Wyniki UFC 212: Holloway znokautował Aldo, Gadelha udusiła Kowalkiewicz w pierwszej rundzie. mmanews.pl, 2017-06-04. [dostęp 2017-06-04]. (pol.).
  14. ↑ Karolina Kowalkiewicz: „Następną walkę Rose stoczy ze zwyciężczynią mojego starcia z Andrade.” [online], MMANews [dostęp 2019-07-02].
  15. ↑ Wyniki UFC 238: Karolina Kowalkiewicz rozbita przez Alexę Grasso [online], Lowking.pl [dostęp 2019-07-02] (pol.).
  16. ↑ Karolina Kowalkiewicz bez szans w starciu z Yan Xiaonan na UFC Fight Night 168 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  17. ↑ Telewizja Polska S.A, UFC. Piąta przegrana z rzędu. Kowalkiewicz zmuszona do odklepania [WIDEO] [online], sport.tvp.pl, 8 sierpnia 2021 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  18. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. Karolina Kowalkiewicz zdradziła swoje plany. Dwa lata w MMA, potem macierzyństwo – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-27] (pol.).
  19. ↑ Polsatsportpl, Karolina Kowalkiewicz zapowiedziała powrót do oktagonu UFC – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2022-02-09] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, Zrobiła to! Czarna seria Karoliny Kowalkiewicz przerwana! [online], sportowefakty.wp.pl, 4 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-04] (pol.).
  21. ↑ Michał Tkaczuk, Karolina Kowalkiewicz zawalczy z byłą pretendentką do pasa KSW na gali UFC 281 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-20] (pol.).
  22. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 281: Karolina Kowalkiewicz wygrała z Silvaną Gomez Juarez przez jednogłośną decyzję! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
  23. ↑ Karolina Kowalkiewicz z Heraklesem dla zawodniczki roku. "Chciałam zakończyć karierę" [online], polsatsport.pl, 25 marca 2023 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
  24. ↑ Tomasz Nowosielski, Karolina Kowalkiewicz vs Vanessa Demopoulos na UFC Fight Night 225 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 lutego 2023 [dostęp 2023-02-20] (pol.).
  25. ↑ Rywalka Karoliny Kowalkiewicz nie zrobiła wagi! Wyniki ważenia przed UFC FN: Dern vs. Hill [online], Lowking.pl [dostęp 2023-05-20] (pol.).
  26. ↑ Wirtualna Polska Media, Zrobiła to! Kowalkiewicz zdominowała rywalkę w UFC [online], sportowefakty.wp.pl, 21 maja 2023 [dostęp 2023-05-20] (pol.).
  27. ↑ Michał Tkaczuk, Karolina Kowalkiewicz wraca do rankingu najlepszych zawodniczek UFC | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 września 2023 [dostęp 2023-09-20] (pol.).
  28. ↑ Karolina Kowalkiewicz vs. Diana Belbita na gali UFC Vegas 80! [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 11 września 2023 [dostęp 2023-09-13] (pol.).
  29. ↑ Karolina Kowalkiewicz z czwartym zwycięstwem z rzędu! Polka wygrała po jednogłośnej decyzji sędziów, niesamowite starcie [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-07].
  30. ↑ Michał Tkaczuk, Karolina Kowalkiewicz zanotowała awans w rankingu UFC | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 23 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  31. ↑ a b Karolina Kowalkiewicz z Heraklesem w kategorii Zawodniczka Roku 2023 [online], Polsat Sport, 28 marca 2024 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
  32. ↑ Ponad 16 lat różnicy! Karolina Kowalkiewicz wystąpi na UFC 301, mierząc się z najmłodszą zawodniczką UFC! [online], Lowking.pl [dostęp 2024-03-14] (pol.).
  33. ↑ Dominacja. Jednogłośna decyzja sędziów w walce Kowalkiewicz na UFC 301 [online], Sport.pl, 5 maja 2024 [dostęp 2024-05-05] (pol.).
  34. ↑ Polka poznała kolejną przeciwniczkę w UFC. 14 lat różnicy [online], www.polsatsport.pl, 14 września 2024 [dostęp 2024-09-14] (pol.).
  35. ↑ Karolina Kowalkiewicz przegrała z Denise Gomes na UFC Fight Night w Las Vegas [online], Lowking.pl [dostęp 2024-11-10] (pol.).
  36. ↑ Karolina Kowalkiewicz wyszła za mąż za swojego trenera! [online], sport.onet.pl.
  37. ↑ Karolina Kowalkiewicz świadkową na ślubie znanego aktora. Co za kreacja! [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-03-14] (pol.).
  38. ↑ s, Wyniki Mistrzostw Polski Amatorskiego MMA „RING XF”. - GrapplerINFO [online], GrapplerINFO! Chwytasz?, 23 października 2011 [dostęp 2023-01-29] (pol.).
  39. ↑ Tomasz Chmura, Heraklesy polskiego MMA 2022 rozdane! Sprawdźcie kto otrzymał statuetki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 25 marca 2023 [dostęp 2023-03-27] (pol.).
  40. ↑ Wyniki zawodów Puchar Polski Bydgoszcz. pzmuaythai.pl, 2011. [dostęp 2018-03-11]. (pol.).
  41. ↑ Karolina Kowalkiewicz | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2024-03-14] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie Konfrontacji Sztuk Walki
Waga ciężka
Waga półciężka
Waga średnia
Waga półśrednia
Waga lekka
Waga piórkowa
Waga kogucia
Waga musza kobiet
Waga słomkowa kobiet
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karolina_Kowalkiewicz-Zaborowska&oldid=75197001”