Kask (hełm) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kask (z fr. casque) – zachodnioeuropejski hełm wykonany ze stali lub grubej skóry, charakteryzujący się wydatnym, ozdobnym grzebieniem często wieńczonym kitą z końskiego włosia. Używany od końca XVIII do początku XX wieku, głównie przez formacje dragonów i kirasjerów^[1]^[2]^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kwaśniewicz 1981 ↓, s. 74.
↑ kask – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2024-07-03] (pol.).
↑ kask, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-07-03] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06559-4.

[CITEREFKwaśniewicz198174-1] Kwaśniewicz 1981 ↓, s. 74.

[2] kask – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2024-07-03] (pol.).

[3] kask, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-07-03] .

[1]

[2]

[3]