Kasyno Oficerskie w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kasyno Oficerskie
Zabytek: nr rej. A-121 z 8 kwietnia 1968
Ilustracja
Kasyno Oficerskie, widok z ul. Westerplatte
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Westerplatte 17
ul. Mikołaja Zyblikiewicza 1

Typ budynku

pałacyk

Styl architektoniczny

neorenesans

Architekt

Tomasz Pryliński

Rozpoczęcie budowy

1889

Ukończenie budowy

19 listopada 1890

Ważniejsze przebudowy

1910

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kasyno Oficerskie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kasyno Oficerskie”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kasyno Oficerskie”
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kasyno Oficerskie”
Ziemia50°03′37,5″N 19°56′38,0″E/50,060417 19,943889

Kasyno Oficerskie – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie w dzielnicy I na rogu ulic Westerplatte 17 oraz Mikołaja Zyblikiewicza 1, na Wesołej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Zdjęcie z końca XIX wieku. widok z ul. Westerplatte, w miejscu widocznego przed kasynem ogrodu obecnie jest wylot ul. Zyblikiewicza

Budynek przypominający pałacyk zbudowany w stylu neorenesansowym był siedzibą kasyna oficerskiego, pierwszego środowiskowego klubu w Krakowie.

Kasyno zbudowano w latach 1889-1890 według projektu Tomasza Prylińskiego, zaś nadzór nad budową sprawował Karol Knaus. Uroczyste oddanie budynku do użytku odbyło się 19 listopada 1890 roku. Pryliński w swym projekcie oparł się na sformułowanym przez angielskiego architekta Charlesa Barry’ego (autora m.in. londyńskich The Traveler's Club i The Reform Club uchodzących za wzorce architektury klubowej). Pierwotnie kasyno składało się z reprezentacyjnej klatki schodowej z garderobą. Na parterze i pierwszym piętrze znajdowało się foyer, duża sala reprezentacyjna na piętrze oraz przyległa do niej mniejsza, biblioteka, pokoje dla żon oficerów, czytelnia i sala bilardowa. Na parterze mieściła się sala jadalna oraz bufet. Obok przylegały pokoje dla ordynansów i pokój oficera zarządzającego budynkiem.

W 1910 zlikwidowany został ogród poprzedzający wejście, gdyż w miejscu tym wytyczono ulicę Zyblikiewicza. W tymże samym roku obiekt przebudowano według projektu Maksymiliana Hoffmana. Przebudowa poza kilkoma detalami zewnętrznymi dotyczyła głównie wnętrza budynku. Neorenesansowe dekoracje zastąpiono secesyjnymi. Powstała wielka sala balowo-teatralna udekorowana sztukaterią, dekoracjami stropu i wnęką ponad sceną. We wnęce tej umieszczono popiersie cesarza Franciszka Józefa, a obecnie znajduje się w nim herb Krakowa. Budynek zarządzany jest przez Wojskowy Ośrodek Kultury i pełni rolę klubu garnizonowego. Co jakiś czas odbywają się w nim imprezy o charakterze otwartym kiedy można podziwiać bogaty wystrój wnętrza.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]