Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego

Uniwersytet Wrocławski
Państwo	Polska
Adres	ul. Szewska 36, 50-139 Wrocław
Położenie na mapie Polski Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego
Położenie na mapie Wrocławia Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego
51°06′45,0549″N 17°02′09,5910″E/51,112515 17,035998
Strona internetowa

Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego^[1]. Obok muzykologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Warszawskim, Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest jedną z pięciu tego typu uniwersyteckich placówek w Polsce, specjalizującą się w badaniach nad historią śląskiej tradycji muzycznej i audiosfery – historycznej i współczesnej.

Dzieli się na trzy zakłady^[2]. Prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną z naukami o sztukach pięknych, a w szczególności historią muzyki od średniowiecza do współczesności, historią notacji, krytyką źródeł muzycznych, teorią i systematyką muzyki, analizą dzieła muzycznego, estetyką muzyki, akustyką, metodologią badań muzykologicznych, historią muzykologii, instrumentoznawstwem, etnomuzykologią, antropologią muzyki, socjologią muzyki oraz historia tradycji muzycznych Wrocławia^[3].

Instytut oferuje studia na kierunku muzykologia^[4]. Aktualnie w instytucie kształci się około 100 studentów w trybie dziennym, w ramach studiów licencjackich i magisterskich. Kształci również doktorantów w zakresie nauk o sztuce. Instytut wydaje własną serie wydawniczą "Musicologica Wratislaviensia", w której znajdują się prace indywidualne i zbiorowe, poświęcone historii i teorii muzyki oraz etnomuzykologii i antropologii muzycznej, ze szczególnym uwzględnieniem historycznej i współczesnej problematyki śląskiej kultury muzycznej^[5]. Dysponuje też wspólną z Instytutem Kulturoznawstwa UWr biblioteką, liczącą blisko 10 tysięcy woluminów zbiorów muzycznych. W jego skład wchodzą trzy duże biblioteki prywatne, ofiarowane Instytutowi Muzykologii przez spadkobierców prof. Józefa Chomińskiego oraz przez prof. Gerharda Crolla, emerytowanego profesora Uniwersytetu w Salzburgu. W 2010 roku biblioteka ta wzbogaciła się o dar prof. Reinholda Brinkmanna, emerytowanego profesora Harvard University^[6]. Siedzibą Instytutu jest budynek należący do książąt piastowskich we Wrocławiu, mieszczący się przy ul. Szewskiej 36^[7].

Instytut Muzykologii to placówka naukowo-dydaktyczna o bogatych, niemiecko-polskich tradycjach uniwersyteckich, sięgających początków XX wieku. W latach 1910–1915 uniwersyteckie seminarium muzykologiczne było związane z działalnością nowojorczyka prof. Otto Kinkeldeya, który w 1910 habilitował się w Uniwersytecie Wrocławskim i podjął wykłady z historii muzyki. Kierownictwo placówki sprawowali następnie wybitni niemieccy muzykolodzy: prof. Max Schneider (1915–1929) oraz prof. Arnold Schmitz (1929–1939), którego w czasie wojny zastąpił doc. Fritz Feldmann (1939–1941)^[8].

W 1945 na nowo utworzonym polskim Uniwersytecie we Wrocławiu zatrudniony został dr Adam Zbigniew Liebhart, jako pierwszy podejmujący trud zorganizowania Zakładu Muzykologii po zniszczeniach wojennych. W 1946 kierownictwo Zakładu Muzykologii na stanowisku zastępcy profesora objął ks. dr hab. Hieronim Feicht. Jednakże już w 1952, na skutek odgórnych decyzji polityczno-personalnych, pomimo protestów środowiska uniwersyteckiego, placówka została zlikwidowana^[8].

W 2003 władze Uniwersytetu Wrocławskiego, po ponad pięćdziesięcioletniej przerwie, podjęły decyzję o reaktywacji kierunku studiów, tworząc Zakład Muzykologii przy Instytucie Kulturoznawstwa. Jego kierownikiem został prof. dr hab. Maciej Gołąb. W 2009 placówka stała się jako Katedra Muzykologii samodzielną jednostką na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych UWr, kształcąc absolwentów na wszystkich rodzajach studiów stacjonarnych^[8]. W 2015 roku Katedra została przekształcona w Instytut Muzykologii.

U podstaw programowej idei reaktywowanej placówki leżało założenie, by stanowiła ona nie tylko kontynuację badań regionalnych, lecz odzwierciedlała kilka istotnych trendów współczesnej muzykologii. W pracach dydaktycznych Instytutu wyróżnić można korpus zajęć dydaktycznych nad historią muzyki powszechnej i polskiej od XVI do XXI wieku (także tradycji muzycznych Wrocławia i Dolnego Śląska, od średniowiecza po czasy współczesne). Do wykładanych przedmiotów i możliwych specjalizacji należy antropologia, etnomuzykologia Polski i ta związana z kulturami pozaeuropejskimi. Instytut prowadzi podyplomowe studia nad współczesną audiosferą w kontekście badań kulturoznawczych i socjologiczno-muzycznych^[8].

Dyrektor i Przewodniczący Rady Instytutu: prof. dr hab. Remigiusz Pośpiech

Z-ca Dyrektora Instytutu ds. dydaktycznych: dr Sławomir Wieczorek

Zakład Muzykologii Historycznej (kier.: p.o. dr Grzegorz Joachimiak)

dr Agnieszka Drożdżewska – adiunkt

dr Wojciech Odoj – adiunkt

prof. dr hab. Remigiusz Pośpiech – profesor

Zakład Muzykologii Systematycznej (kier.: prof. dr hab. Zbigniew Przerembski)

prof. dr hab. Maciej Gołąb – professor emeritus

dr Ryszard Lubieniecki

dr hab. Joanna Miklaszewska – adiunkt

dr hab. Bogusław Raba– adiunkt

Zakład Antropologii Muzycznej (kier.: prof. dr hab. Bożena Muszkalska)

dr Robert Losiak – adiunkt

dr Wioleta Muras – adiunkt

dr Sławomir Wieczorek – adiunkt

Prowadzone w Instytucie badania charakteryzuje znaczna różnorodność tematyki. Są to zarówno badania nad historią muzyki, polskiej i powszechnej (szczególnie nowożytnej), jak i studia nad tradycjami muzyki ludowej oraz współczesnymi aspektami kultury muzycznej, profesjonalnej i popularnej. Do stałych obszarów badań statutowych należy historia śląskiej kultury muzycznej. Jako jedyny w Polsce oferuje w programie studiów wykład monograficzny poświęcony Fryderykowi Chopinowi oraz międzynarodowe chopinologiczne seminarium dla doktorantów. Instytut rozwija współpracę zarówno z ośrodkami krajowymi (szczególnie z Instytutem Muzykologii UAM w Poznaniu) oraz zagranicznymi (instytucjami muzykologicznymi na uniwersytetach w Berlinie, Pradze, Wiedniu, Lipsku, Dreźnie, Ołomuńcu i we Lwowie). Od 2005 roku Instytut wydaje w Wydawnictwie Uniwersytetu Wrocławskiego serię publikacji muzykologicznych pt. Musicologica Wratislaviensia, a w wydawnictwie Peter Lang Verlagsgruppe we Frankfurcie n/M – serię Eastern European Studies in Musicology.

• Katedra Muzykologii w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).
• Strona internetowa Instytutu Muzykologii UWr
• Seria Musicologica Wratislaviensia
• Seria Eastern European Studies in Musicology. peterlang.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-13)].