Kierz (Góry Krucze) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pustelnia (z lewej) i Kierz(z prawej) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 662 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°43′26″N 16°01′02″E/50,723889 16,017222 |
Kierz (niem. Die Kierze) – dwuwierzchołkowy szczyt w środkowej części Gór Kruczych, pomiędzy Czarnogórą na północy, a Miejską Górką na południu, o wysokości 662 i 650 m n.p.m. Wyższa jest kulminacja zachodnia.
Kierz stanowi zwornik grzbietu sąsiadującego na południu z Miejską Górką, a na północy z Czarnogórą. Ku zachodowi odchodzi od niego boczne ramię zwane Pustelnią, które opada do doliny Bobru. Wschodnie zbocza Kierza przecinają płytkie dolinki lewych dopływów Zadrny
Kierz zbudowany jest z permskich porfirów (trachitów), które na wyższym wierzchołku tworzą niewielkie skupisko skałek. Porośnięty jest lasem świerkowym regla dolnego.
Przez siodło między wierzchołkami Kierza przechodzi szlak turystyczny - Główny Szlak Sudecki - czerwony – prowadzący z Lubawki do Krzeszowa.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 9, Góry Kamienne, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 1996, ISBN 83-85773-20-7
- Brama Sudetów Środkowych. Skala 1:50 000. Stowarzyszenie LGD Kwiat Lnu. Opracowanie: Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2010. ISBN 978-83-61942-41-2.