Klasztor w Grobi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Kraj związkowy | |
Miejscowość | |
Kościół | |
Właściciel | |
Data budowy | ok. 1155 |
Data zamknięcia | 1309 |
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego ![]() | |
Położenie na mapie Niemiec ![]() | |
![]() |
Klasztor w Grobi – nieistniejący klasztor norbertanów w pobliżu miasta Usedom na wyspie Uznam. Używana jest także nazwa klasztor w Uznamiu.
Klasztor został ufundowany ok. 1155 r. Niedługo po założeniu, w 1155 lub 1156 r. w kościele klasztornym św. Godeharda spoczął książę Racibor I. Później grzebano tam również innych członków rodziny książęcej, m.in. księcia Bogusława I, a sam klasztor otrzymywał od Gryfitów liczne nadania. W 1309 r. klasztor został przeniesiony do odległej o kilka kilometrów wsi Pudagla. Od 1998 r. Uniwersytet w Greifswaldzie prowadził prace wykopaliskowe, podczas których odnaleziono fundamenty kościoła klasztornego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Günter Mangelsdorf: Kloster Grobe bei Usedom, Bericht über die Ergebnisse einer Ausgrabung. In: Greifswalder Mitteilungen. Band 3, 1999, S. 155–190.
- Joachim Wächter: Zur Geschichte der Besiedlung des mittleren Peeneraums. In: Beiträge zur Geschichte Vorpommerns: die Demminer Kolloquien 1985–1994. Thomas Helms Verlag, Schwerin 1997, ISBN 3-931185-11-7.