Knokke (1953) – Wikipedia, wolna encyklopedia
„Knokke” w 1968 roku | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki | lipiec 1953 |
Belgia | |
Nazwa | „Knokke” (M931) |
Wejście do służby | kwiecień 1955 |
Wycofanie ze służby | 1976 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | standardowa: 330 t |
Długość | 44 m całkowita |
Szerokość | 8,3 m |
Zanurzenie | 2,6 m |
Materiał kadłuba | drewno |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 880 KM, 2 śruby | |
Prędkość | 13,5 węzła |
Zasięg | 2700 Mm przy 10,5 w. |
Uzbrojenie | |
2 działka plot. kal. 20 mm (1 x II) | |
Wyposażenie | |
radar, sonar, trały | |
Załoga | 36 |
Knokke (M931) – belgijski trałowiec z lat 50. XX wieku, jedna z 26 zbudowanych dla Belgijskiej Marynarki Wojennej jednostek amerykańskiego typu Adjutant. Stępkę okrętu położono w lipcu 1953 roku w stoczni Crighton w Ostendzie, a w skład marynarki wojennej Belgii został przyjęty w kwietniu 1955 roku. Jednostkę wycofano ze służby w 1976 roku.
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Projekt trałowców typu Adjutant (Blackbird) powstał jako rozwinięcie drugowojennych jednostek typu YMS[1] . Okręty miały w większości zasilić floty państw sojuszniczych, w ramach Major Defense Acquisition Program (MDAP)[1][2]. Spośród 159 zbudowanych jednostek oryginalnego typu Blackbird tylko 20 zasiliło United States Navy, a wiele zbudowano za granicą z amerykańską i brytyjską pomocą[1] .
Przyszły „Knokke” zbudowany został w stoczni Crighton w Ostendzie[3][4] . Stępkę okrętu położono w lipcu 1953 roku, nieznana jest data wodowania[4] . Na jednostce zamontowano sprowadzone z USA maszyny oraz uzbrojenie[5][6].
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]Okręt był przybrzeżnym, małomagnetycznym trałowcem o długości całkowitej 44 metry (42 metry między pionami), szerokości 8,3 metra i zanurzeniu 2,6 metra[3]. Kadłub okrętu wykonany był z drewna[3][5]. Wyporność standardowa wynosiła 330 ton, a pełna 390 ton[3][4] . Okręt napędzany był przez dwa silniki wysokoprężne General Motors 8-268A o łącznej mocy 880 KM, napędzających dwie śruby[3][4] . Prędkość maksymalna jednostki wynosiła 13,5 węzła[3][4] . Zapas paliwa wynosił 28 ton, co zapewniało zasięg 2700 Mm przy prędkości 10,5 węzła[3][5].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się początkowo z podwójnego zestawu działek plot. kalibru 20 mm Oerlikon L/70 Mark 24[4][5]. Wyposażenie trałowe obejmowało trały: mechaniczny, elektromagnetyczny i akustyczny[4] . Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radar nawigacyjny Decca 1229 oraz kadłubowy sonar AN/UQS-1[3][4] .
Załoga okrętu składała się z 36 oficerów, podoficerów i marynarzy[3][4][a].
Służba
[edytuj | edytuj kod]„Knokke” został przyjęty w skład Belgijskiej Marynarki Wojennej w kwietniu 1955 roku[7]. Okręt otrzymał numer burtowy M931[3][5]. W 1969 roku dokonano zmiany uzbrojenia artyleryjskiego jednostki, w miejsce podwójnego zestawu działek Oerlikon montując pojedyncze działko plot. Bofors kal. 40 mm L/60 Mark 3[4] . Okręt wycofano ze służby w 1976 roku[4] .
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Blackman 1960 ↓, s. 102 podaje, że załoga okrętu liczyła 40 osób.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Ivan Gogin: BLUEBIRD coastal minesweepers (1953 - 1961). Navypedia. [dostęp 2021-07-11]. (ang.).
- Ivan Gogin: DIEST coastal minesweepers (1953-1956). Navypedia. [dostęp 2021-07-11]. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1960-61. Raymond Blackman (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1960. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1973-74. John E. Moore (red.). New York: McGraw - Hill, 1973. ISBN 0-07-032020-9. (ang.).
- John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1976-77. New York: Franklin Watts, 1976. ISBN 0-531-03261-2. (ang.).