Koń toryjski – Wikipedia, wolna encyklopedia

koń toryjski

Typ	koń gorącokrwisty
Pochodzenie	Estonia[1]
Ważne regiony hodowli	Tori[1]
Wymiary
Wysokość w kłębie	153-157[1] cm
Wzorce rasy
Equus ferus caballus

Koń toryjski – estońska rasa konia stanowiąca połączenie konia zimno- i gorącokrwistego^[1]. Podobnie jak inne konie pochodzące od klepperów, jak kleppery łotewskie i litewskie należą do tej samej grupy^[1].

Za początek rasy konia toryjskiego można przyjąć rok 1855, gdy szlachta inflandzka w Tori i Avinurme założyła stadniny koni^[1]. Za podstawę rasy posłużyły bałtyckie kleppery. Już z pierwszego miotu uzyskano około 100-160 osobników^[1]. W roku 1888 do wzbogacenia rasy użyto rosyjskiego kłusaka orłowskiego o imieniu Jantar^[1]. W roku 1894 zastąpiony on został przez ogiera Hetmana z hodowli angielsko-francuskiej^[1]. I to właśnie Herman uważany jest za założyciela rasy^[1]. W roku 1936 po raz kolejny wzbogacono rasę pięcioma ogierami konia bretońskiego^[1].

Koń toryjski ma o przyjemnym wyrazie średniej wielkości, prostą i szeroką głowę^[1], która osadzona jest na dobrze uformowanej i muskularnej szyi^[1]. Kłoda u koni jest głęboka, szeroka oraz długa^[1]. Łopatki u tych zwierząt są szerokie i długie, grzbiet silny, a kłąb płaski. Wysokość w kłębie u zwierząt tej rasy wynosi od 152 do 157 centymetrów^[1]. Zad jest bardzo szeroki, lekko ścięty i długi^[1].

Kończyny u konia toryjskiego są bardzo silne z masywnymi stawami i mocnymi ścięgnami^[1]. Kopyta są często jasne. Przy nich często występują szczotki pęcinowe^[1].

Konie mają zazwyczaj umaszczenie w różnym odcieniu maści kasztanowej^[1], ale zdarzają się też maści gniade z różnymi odmianami^[1].

Hodowane są głównie w estońskiej miejscowości Tori w prowincji Parnawa^[1].

• Martin Haller: Rasy koni. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2001. ISBN 83-7073-121-X.

• Alberto Soldi: Konie, przeł. Monika Koch, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2007.