Kobylarzowa Kopka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widok z północno-zachodniej grani Ciemniaka | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | ok. 1843 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Tatr | |
49°14′41,5″N 19°54′46,9″E/49,244861 19,913028 |
Kobylarzowa Kopka – zupełnie niewybitna kopka w północno-zachodniej grani Małołączniaka w Czerwonych Wierchach w Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy dwoma również niewybitnymi przełączkami: Kobylarzowym Siodełkiem (ok. 1840 m) i Małołąckim Siodłem (ok. 1820 m). Na zachodnią stronę z obydwu tych przełączek opadają dwie odnogi wybitnego Kobylarzowego Żlebu, na wschodnią Kobylarzowa Kopka tworzy krótką grzędę oddzielającą dwie odnogi Żlebu Pronobisa[1].
Kobylarzowa Kopka jest trawiasta, ale zaczynają się na niej pierwsze kępy kosodrzewiny[1]. Mimo swojej niepozorności ma duże znaczenie orientacyjne. To tutaj, przed Kobylarzową Kopką znakowany niebiesko szlak turystyczny z Małołączniaka przez Czerwony Grzbiet skręca na lewo, do Kobylarzowego Żlebu. W miejscu tym podczas złej pogody (np. podczas mgły) zdarzały się zabłądzenia turystów, nieraz zakończone tragicznie. Opisuje je Michał Jagiełło w książce Wołanie w górach[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część wschodnia, t. 2, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, ISBN 83-7104-010-5 .
- ↑ Michał Jagiełło, Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, Warszawa: Iskry, 2006, ISBN 83-244-0007-9 .