French
DeutschKolos Konstantyna – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Zachowane fragmenty kolosa | |
| Autor | nieznany |
|---|---|
| Data powstania | |
| Medium | |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Kolos Konstantyna (wł. Statua colossale di Costantino I) – olbrzymich rozmiarów rzeźba przedstawiająca cesarza Konstantyna Wielkiego. Jej zachowane fragmenty znajdują się obecnie w Muzeach Kapitolińskich w Rzymie.
Wykonana w technice akrolitu rzeźba, przedstawiająca władcę siedzącego na tronie, stała pierwotnie w zachodniej apsydzie rzymskiej bazyliki Maksencjusza[1]. Oryginalnie mierzyła co najmniej 9 metrów wysokości. Wzniesiono ją po zwycięstwie Konstantyna nad Maksencjuszem w 312 roku[1][2]. Trzon rzeźby był ceglany, korpus cesarza wykonano natomiast z drewna obitego brązowymi blachami. Nagie, nieokryte szatą części ciała wyrzeźbiono w marmurze[2]. Ponadto władca miał na głowie metalowy diadem, przytwierdzony do czoła[1], w dłoni zaś trzymał berło, które nie zachowało się do czasów obecnych[2].
Z kolosa zachowały się tylko fragmenty jego marmurowych części: przeszło 2,5-metrowa głowa władcy o wadze ponad 8 ton, prawe ramię i dłoń, lewa noga oraz prawa noga wraz ze stopą, odnalezione w bazylice Maksencjusza w 1486 roku. Obecnie znajdują się one na dziedzińcu Palazzo dei Conservatori na rzymskim Kapitolu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 322. ISBN 1-884964-80-X.
- ↑ a b c Fred S. Kleiner: Gardner’s Art through the Ages: A Concise History of Western Art. Wyd. 2. Boston: Wadsworth, 2010, s. 117. ISBN 978-1-4240-6922-4.