Konstancja Bielska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konstancja Bielska

Konstancja Bekierska
Jastrzębiec
Data i miejsce śmierci	17 sierpnia 1787 Lwów
Mąż	Józef Bielski, Kasper Rogaliński
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Konstancja z Bekierskich Bielska (zm. 17 sierpnia 1787 we Lwowie) – polska szlachcianka, kasztelanowa halicka, córka stolnika dźwinogrodzkiego i starosty ostrowieckiego Franciszka Kosiorka-Bekierskiego i łowczanki buskiej Teresy z Komorowskich^[1].

Pochodziła z rodu Bekierskich herbu Jastrzębiec, a jej dziadkiem był nobilitowany w 1726 oboźny koronny tureckiego pochodzenia Antoni Bekierski^[2]. W 1754 wyszła za mąż za starostę rabsztyńskiego i chorążego lwowskiego Józefa z Olbrachcic Bielskiego, który od 1771 pełnił urząd kasztelana halickiego^[3]. Z tego małżeństwa pochodziło pięć córek^[4]:

• Elżbieta, żona hrabiego Seweryna Ksawerego Kalinowskiego,
• Teresa, żona hrabiego Jana Skarbka,
• Magdalena, żona hrabiego Ignacego Adama Krasińskiego, deputata Stanów Galicyjskich,
• Anna, żona Dulskiego,
• Marcelina, żona kuchmistrza wielkiego koronnego Leonarda Worcella.

W 1768 Konstancja i jej mąż otrzymali pozwolenie zamiany starostwa rabsztyńskiego na rohatyńskie^[5]. W 1774 została wdową. W 1781 została damą Orderu Gwiaździstego Krzyża, najwyższego orderu kobiecego Austrii, nadawanego kobietom wysokiego urodzenia^[6][7]. Uchodziła za osobę wyjątkowo zamożną. 5 października 1783 w Horożanach koło Lwowa wyszła ponownie za mąż za wojewodę inflanckiego Kaspra Rogalińskiego herbu Łodzia^[8]. Zmarła 17 sierpnia 1787 we Lwowie. Pochowana na cmentarzu we wsi Bielawińce^[9]. Wykonany w 1808 okazały nagrobek Konstancji Bielskiej przypisywany jest austriackiemu rzeźbiarzowi Hartmanowi Witwerowi i uznaje się go za jedyne na cmentarzu w Bielawińcach dzieło na wysokim poziomie artystycznym^[10].

• Adam Boniecki: Herbarz polski. Cz. 1. T. 1. Warszawa, 1899, ss. 148, 236.
• Adam Boniecki: Herbarz polski. Uzupełnienia i sprostowania do części 1. Warszawa, 1901, s. 141.
• Czyż A. S., Gutowski B., Cmentarze Podola - źródło do badań nad sztuką i historią, w: Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej, t. 1, red. W. Walczak, K. Łopatecki, Białystok 2010, ss. 169-170.
• Czyż A. S., Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, w: Patriae commodis serviens... Być Ojczyźnie pożytecznym... Księga pamiątkowa dedykowana prezydentowi RP Ryszardowi Kaczorowskiemu, Warszawa 2008, ss. 140–152.
• Jerzy hr. Dunin-Borkowski: Panie polskie przy dworze rakuskim. Lwów, 1891, s. 122.
• Jerzy Dygdała: Rogaliński Kasper h. Łodzia (ok. 1725–1788), wojewoda inflancki. [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXI/1988-1989 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-01-12].
• Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 1. Warszawa, 1904, ss. 123, 189.