Kora (sztuka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kora z Akropolu w typie jońskim (ok. 525 r. p.n.e.)

Kora (stgr. κόρη kore – dziewczyna; lm. korai) – w sztuce Grecji okresu archaicznego najstarszy typ greckiego posągu kobiecego, wyobrażający stojącą dziewczynę w długich szatach, często z owocem, kwiatem lub ptakiem w ręku; żeński odpowiednik kurosa[1].

Cechy charakterystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Rzeźba wykonywana była z wapienia, marmuru lub porosu. Artyści starannie opracowywali szczegóły stroju i uczesania, które podkreślali polichromowaniem, a wyraz twarzy przedstawiali z charakterystycznym archaicznym uśmiechem. Posągi te miały prawdopodobnie charakter portretowy, ich cechy fizjonomii, stroje, uczesanie są zróżnicowane[2].

Kory były darami wotywnymi składanymi w świątyniach. Greczynki dedykowały je m.in. bogini Herze lub Atenie[3]. Wyjątkowo miały przeznaczenie sepulkralne[1].

W budowlach jońskich pełniły funkcję podpór architektonicznych tzw. kariatyd, zastępując kolumny np. w skarbcu Syfnijczyków w Delfach lub w ganku Erechtejonu w Atenach[2].

Najbardziej znane

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Nowa encyklopedia PWN. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, ISBN 83-01-11966-7.
  2. a b c d Sztuka świata. T. 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.
  3. a b Encyklopedia sztuki starożytnej. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1974.
  4. Wolf-Dieter Heilmeyer: Archaische weibliche Marmorstatue, sogenannte Berliner Göttin oder Berliner Kore. [dostęp 2021-05-01]