Kristin Scott Thomas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kristin Scott Thomas

Scott Thomas (2017)
Imię i nazwisko	Kristin Ann Scott Thomas
Data i miejsce urodzenia	24 maja 1960 Redruth
Zawód	aktorka, reżyserka
Współmałżonek	François Olivennes (1987–2005; rozwód)
Lata aktywności	od 1984
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Kristin Ann Scott Thomas (ur. 24 maja 1960 w Redruth) − brytyjska aktorka, która posiada również obywatelstwo francuskie^[1]. Pięciokrotnie nominowana do nagród BAFTA i Laurence Olivier Award, zdobyła nagrodę BAFTA dla najlepszej aktorki w roli drugoplanowej za rolę Fiony w filmie Cztery wesela i pogrzeb (1994) oraz nagrodę Oliviera dla najlepszej aktorki 2008 za rolę Arkadiny w sztuce Mewa w londyńskim Royal Court Theatre. Była nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki za rolę Katharine Clifton w filmie Angielski pacjent (1996)^[2].

Urodziła się w Redruth w Anglii jako córka Deborah (z domu Hurlbatt) i komandora podporucznika Simona Scotta Thomasa, pilota brytyjskiej Royal Navy – Fleet Air Arm^[3]. Jej matka wychowała się w Hongkongu i Afryce, a przed ślubem studiowała teatr^[3]. Jej ojciec zginął w wypadku lotniczym w 1964, kiedy miała cztery lata^[3]. Miała młodszą siostrę Serenę Harriet (ur. 21 września 1961)^[4]. Jej ojczym, porucznik Simon Idiens, również był pilotem i zmarł sześć lat później w podobnych okolicznościach^[3].

Uczęszczała do Cheltenham Ladies' College w Cheltenham. Naukę kontynuowała w St Antony’s Leweston w Sherborne w Dorset. Przez krótki czas uczyła się w Central School of Speech and Drama, ale szukając nowych doświadczeń w wieku 19 lat opuściła Anglię i jako au pair wyjechała do Paryża, gdzie rozpoczęła naukę w szkole aktorskiej^[5].

W 1984 rozpoczęła pracę jako aktorka teatralna i telewizyjna. Jednak role, które otrzymywała, ograniczały się do kilku linijek tekstu i początkującej artystce nie dawały szansy na zyskanie większej popularności. Po występie w serialu France 2 Dochodzenia prowadzone przez komisarz Maigret (Les enquêtes du commissaire Maigret, 1984) i miniserialu CBS Córka Mistrala (Mistral’s Daughter, 1984) na podstawie powieści Judith Krantz jako Nancy, wzięła udział w filmie krótkometrażowym Charly (1985). W obsypanym antynagrodami Złotej Maliny melodramacie muzycznym Zakazana miłość (Under the Cherry Moon, 1986) u boku piosenkarza Prince’a, zagrała rolę Mary Sharon, za którą została nominowana do Złotej Maliny w dwóch kategoriach: dla najgorszej aktorki drugoplanowej i najgorszej nowej gwiazdy^[6]. Rola Brendy Last w melodramacie Garść prochu (A Handful of Dust, 1988) według powieści Evelyna Waugha przyniosła jej nagrodę filmową „London Evening Standard” dla najbardziej obiecującej debiutantki.

Roman Polański zaangażował ją do roli Fiony w dramacie psychologicznym Gorzkie gody (1992) z Hugh Grantem, Emmanuelle Seigner i Peterem Coyote’em. W komedii romantycznej Mike’a Newella Cztery wesela i pogrzeb (1994) według scenariusza Richarda Curtisa u boku Hugh Granta i Andie MacDowell wystąpiła w roli Fiony, za którą otrzymała nagrodę filmową „London Evening Standard” dla najlepszej aktorki i nagrodę BAFTA dla najlepszej aktorki w roli drugoplanowej.

Uznanie krytyki, nominację do Oscara dla najlepszej aktorki, Złotego Globu dla najlepszej aktorki w filmie dramatycznym i Nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej zdobyła dzięki kreacji Katharine Clifton w melodramacie wojennym Angielski pacjent (The English Patient, 1996) z Ralphem Fiennesem i Willemem Dafoe. W 1997 została wybrana przez magazyn „People” jako jedna z 50 najpiękniejszych ludzi świata^[7]. Wystąpiła jako Annie MacLean w melodramacie Roberta Redforda Zaklinacz koni (The Horse Whispere, 1998)^[8]. W komedii Słodycz zemsty (Sweet Revenge, 1998) z udziałem Heleny Bonham Carter i Sama Neilla została obsadzona w roli Imogen Staxton-Billing. Zasiadała w jury konkursu głównego na 53. MFF w Cannes (2000).

W 2003 grała na londyńskim West Endzie jako Masza w sztuce Antona Czechowa Trzy siostry. W 2005 powróciła na West End w przedstawieniu Luigiego Pirandella Jaką mnie pragniesz. W 2008 wystąpiła na Broadwayu jako Madame Arkadina w sztuce Antona Czechowa Mewa^[9] z Petera Sarsgaarda.

Była na okładkach magazynów takich jak „Io Donna”, „Harper’s Bazaar”, „W”, „Elle”, „Madame Figaro”, „Entertainment Weekly”, „Sens” i „Harpers & Queen”^[10].

W 1987 wyszła za mąż za François Olivennesa, z którym rozwiodła się po 17 latach małżeństwa, w 2005. Mają troje dzieci: Hannah (ur. 1988), Joseph (ur. 1991), George (ur. 2000)^[11]. Mieszka w Paryżu.

• 1986: Złota Malina − nominacja − najgorszy debiut − Zakazana miłość (1986)
• 1987: Złota Malina − nominacja − najgorsza aktorka drugoplanowa − Under the Cherry Moon (1986)
• 1989: Evening Standard British Film Award − najbardziej obiecujący debiut − Garść prochu (1988, wspólnie z Jodhi May za Świat na uboczu)
• 1995: Evening Standard British Film Award − najlepsza aktorka − Cztery wesela i pogrzeb (1994)
• 1995: BAFTA − najlepsza aktorka drugoplanowa − Cztery wesela i pogrzeb (1994)
• 1996: Evening Standard British Film Award − najlepsza aktorka − Anioły i owady (1995)
• 1997: BAFTA − nominacja − najlepsza aktorka pierwszoplanowa − Angielski pacjent (1996)
• 1997: Złoty Glob − nominacja − najlepsza aktorka dramatyczna − Angielski pacjent (1996)
• 1997: Oscar − nominacja − najlepsza aktorka pierwszoplanowa − Angielski pacjent (1996)
• 1997: Screen Actors Guild Awards − nominacja − wyróżniająca się pierwszoplanowa rola kobieca − Angielski pacjent (1996)
• 2003: Order Imperium Brytyjskiego
• 2005: Kawaler Legii Honorowej − za wkład w budowaniu dobrych relacji między Wielką Brytanią i Francją
• 2006: ALFS Award − nominacja − brytyjska aktorka roku − Wszystko zostaje w rodzinie (2005)
• 2008: Europejska Nagroda Filmowa − najlepsza europejska aktorka roku − Kocham cię od tak dawna (2008)
• 2009: Złoty Glob − nominacja − najlepsza aktorka w dramacie − Kocham cię od tak dawna (2008)
• 2009: BAFTA − nominacja − najlepsza aktorka pierwszoplanowa − Kocham cię od tak dawna (2008)
• 2009: César − nominacja − najlepsza aktorka − Kocham cię od tak dawna (2008)

• Kristin Scott Thomas w bazie IMDb (ang.)
• Kristin Scott Thomas w bazie Filmweb
• Kristin Scott Thomas w bazie Notable Names Database (ang.)
• Kristin Scott Thomas w bazie Discogs.com (ang.)