Księstwo kujawskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Księstwo kujawskie

1233-1267
Herb
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Inowrocław
Data powstania	1233
Data likwidacji	1267
Władca	Kazimierz I kujawski
Język urzędowy	polski, łacina
Religia dominująca	katolicyzm
brak współrzędnych

Księstwo kujawskie – księstwo istniejące na ziemiach Kujaw w latach 1233-1267.

Około 1233 roku Konrad I mazowiecki utworzył dla swojego syna, Kazimierza I kujawskiego, samodzielne księstwo kujawskie ze stolicą w Inowrocławiu. Wraz ze śmiercią Kazimierza nastąpił podział jego władztwa na księstwo inowrocławskie Ziemomysła inowrocławskiego i księstwo brzeskokujawskie Władysława I Łokietka. Z księstwa inowrocławskiego wydzielone zostało w 1287 roku dla Kazimierza III gniewkowskiego nowe księstwo gniewkowskie.

W 1327 roku księstwo inowrocławskie objął Łokietek, a w 1364 roku jego syn, Kazimierz III Wielki, zakupił także księstwo gniewkowskie. Od tego czasu ziemie dawnego księstwa kujawskiego stanowiły część Królestwa Polskiego.

Na terenie księstwa utworzone zostały następnie województwa brzeskokujawskie i inowrocławskie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• KUJAWY. gimzal.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-02-26)].