LM-49 – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() Tramwaj LM-49 w Niżnym Nowogrodzie | |
Dane ogólne | |
Kraj produkcji | |
---|---|
Republika związkowa | |
Producent | PTMZ |
Miejsce produkcji | |
Premiera | 1948 |
Lata produkcji | 1949-1960 i 1965-1968[potrzebny przypis] |
Dane techniczne | |
Liczba członów | 1 |
Długość | 15 000 mm |
Szerokość | 2550 mm |
Wysokość | 3100 mm |
Masa | 19 000,5 kg |
Moc silników | 4 × 55 kW |
Prędkość maksymalna | 55 km/h |
Wnętrze | |
Liczba miejsc siedzących | 35 |
Liczba miejsc ogółem | 200 |
LM-49/LP-49 − wysokopodłogowy, jednokierunkowy tramwaj wyprodukowany przez zakłady PTMZ mieszczące się w Leningradzie (dzisiejszy Petersburg).
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Tramwaje LM/LP-49 były jednokierunkowe, jednostronne, wysokopodłogowe o długości 15 m. Konstrukcja tramwaju jest stalowa, natomiast we wnętrzu zastosowano wykończenie drewnem. Siedzenia w LM/LP-49 są miękkie w układzie 2+1. Do wagonu wchodzi się trzema parami dwuskrzydłowych drzwi. W późniejszym czasie wbudowano układ niskiego napięcia. Zasilał on kierunkowskazy oraz oświetlenie.
Eksploatacja
[edytuj | edytuj kod]Tramwaje silnikowe LM-49 i doczepne LP-49 zaczęto produkować w 1949. Łącznie wyprodukowano 400 tramwajów LM-49 z czego 287 wyprodukowano dla Petersburga, a pozostałe 113 dla miast: Mińsk, Magnitogorsk, Niżny Nowogród i Nowokuźnieck. Wagonów LP-49 wyprodukowano 268 dla Petersburga oraz 46 dla Niżnego Nowogrodu. Ostatnie tramwaje wycofano z eksploatacji w latach 1982 − 1983. Do dzisiaj zachowały 3 tramwaje LM-49 po jednym w Mińsku, Niżnym Nowogrodzie i Petersburgu oraz jeden tramwaj LP-49 w Petersburgu.