Lien Chan – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przewodniczący | |
Okres | od 2000 |
Przynależność polityczna | Kuomintang |
Lien Chan (chin. trad. 連戰, chin. upr. 连战, pinyin Lián Zhàn; ur. 27 sierpnia 1936 w Xi’an) – tajwański polityk.
Urodził się w Xi’an w Chinach kontynentalnych, po zwycięstwie komunistów w 1949 roku jego rodzina uciekła jednak na Tajwan[1]. Studiował nauki polityczne na Narodowym Uniwersytecie Tajwanu, doktorat obronił w Chicago (1965). Pracował m.in. jako wykładowca Narodowego Uniwersytetu Tajwanu, pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk Politycznych tej uczelni. W latach 1975–1976 był ambasadorem Republiki Chińskiej w Salwadorze, 1981–1987 ministrem transportu i komunikacji, 1987–1988 wicepremierem, 1988–1990 ministrem spraw zagranicznych, 1990–1993 gubernatorem prowincji Tajwan. W latach 1993–1997 zajmował stanowisko premiera Republiki Chińskiej, 1996–2000 wiceprezydenta. Startował w wyborach prezydenckich w 2000 i 2004 z ramienia Kuomintangu. W 2000 roku zdobył trzecią lokatę, uzyskując 23,1% głosów[2]. W 2004 roku zdobył 49,89% głosów, przegrywając z urzędującym prezydentem Chen Shui-bianem o 0,2 punktu procentowego[3].
Od 2000 do 2005 Lien Chan był przewodniczącym Kuomintangu. Wcześniej zasiadał w komitecie centralnym (od 1983) i był wiceprzewodniczącym partii (od 1993). W kwietniu 2005, jako pierwszy lider Kuomintangu od 1949 roku, udał się z wizytą do Chin kontynentalnych i spotkał z przywódcami ChRL (m.in. przewodniczącym ChRL Hu Jintao)[4]. Jego następcą (jak i kandydatem KMT na prezydenta w wyborach 2008) został Ma Ying-jeou.
W grudniu 2010 został uhonorowany Pokojową Nagrodą Konfucjusza, będącą reakcją władz chińskich na Pokojową Nagrodę Nobla dla dysydenta Liu Xiaobo. Biuro Liena poinformowało, że nie został on oficjalnie powiadomiony o otrzymaniu nagrody, natomiast sam laureat odmówił jej odebrania[5].
W lutym 2013 roku ponownie odwiedził ChRL, spotykając się m.in. z Xi Jinpingiem[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Profile: Lien Chan. BBC, 26 kwietnia 2005. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).
- ↑ Elections. Taiwan Yearbook, 13 maja 2007. [dostęp 2013-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ang.).
- ↑ Chen declared Taiwan victor. BBC, 26 marca 2004. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
- ↑ Taiwan opposition leader in China. BBC, 26 kwietnia 2005. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).
- ↑ China’s Confucius peace prize has chaotic launch as winner’s office says he was not notified. The Guardian, 9 grudnia 2010. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).
- ↑ Lien’s cross-strait formula erases Taiwan: DPP. The China Post, 26 lutego 2013. [dostęp 2013-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-13)]. (ang.).