Lloyd Banks – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lloyd Banks
Ilustracja
Lloyd Banks na planie teledysku Rider Pt. 2.
Imię i nazwisko

Christopher Charles Lloyd

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1982
Baltimore, Maryland, Stany Zjednoczone

Pochodzenie

Nowy Jork

Gatunki

hip-hop

Zawód

raper, aktor

Aktywność

od 1999

Wydawnictwo

G-Unit (2003 – obecnie)
Interscope (2003–2009)
EMI (2010 – obecnie)

Powiązania

G-Unit, Eminem, Young Buck, 50 Cent, Cashis

Współpracownicy
50 Cent, Tony Yayo, DJ Whoo Kid
Zespoły
G-Unit
Strona internetowa
Lloyd Banks

Christopher Charles Lloyd, znany jako Lloyd Banks (ur. 30 kwietnia 1982 w Baltimore) – amerykański raper i członek G-Unit.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Banks urodził się w Baltimore w stanie Maryland. Jego matka pochodziła z Portoryko, natomiast ojciec był Afroamerykaninem[1]. W wieku lat 6 Banks przeprowadził się do South Jamaica, Queens w Nowym Jorku. Wychowywała go matka – ojciec często przebywał w więzieniu. Banks był grzecznym chłopcem. Jego kariera rozpoczęła się w wieku 16 lat, kiedy został wyrzucony ze szkoły – rymował na ulicy, pojawił się też na kilku mixtape'ach, czym uzyskał lokalny rozgłos. Później, wraz z dwoma innymi lokalnymi artystami (50 Cent i Tony Yayo) założył G-Unit. Teraz ma żonę Mary Jane Lloyd i syna Steve'ego Lloyd'a.

G-Unit

[edytuj | edytuj kod]

Po założeniu G-Unit, Banks dość często pojawiał się na różnych mixtape'ach. W 2003 roku został wybrany artystą roku, współpracował też z takimi producentami jak DJ Whoo Kid. W swoim dorobku ma też takie produkcje jak Mo Money In The Bank i kontynuacje Mo Money In the Bank Part 2, 3, 4 i 5. Banks zaangażowany był też w prace nad solową płytą 50 Cent'a Get Rich or Die Tryin’. Lloyd Banks w 2008 wydał mixtape Statue of Liberty zawierające dissy na Fat Joe. W 2009 Banks zaczął wydawać mixtapy z serii „5 and better series”, m.in. Halloween havoc zadedykowany swojej zmarłej babci i Cold Corner.Oba odniosły duży sukces. W kawałku Beneath me z Halloween Havoc były zaczepki w stronę byłych członków G-unit The Game i Young Bucka, gdzie Banks wyraźne zaznacza, że zostanie na zawsze w G-unit, tłumaczy iż nie postąpi tak jak oni czyli nie zostawi 50 Cent'a: „I won't be the next Game I wont be the next Buck”[2].

Kariera solowa

[edytuj | edytuj kod]

Jego pierwsza solowa płyta The Hunger for More została wydana w czerwcu 2004 roku. Album promowały takie utwory jak „On Fire”, „I'm So Fly” czy „Karma”.

Jesienią 2005 w internecie pojawił się album The Big Withdraw, który zawierał 23 utwory.

10 października 2006 ukazał się drugi album Banksa, zatytułowany Rotten Apple. Data wydania albumu została przesunięta z powodu dość małego zainteresowania singlem „Hands Up”.

Dnia 23 listopada 2010 ukazał się trzeci album zatytułowany H.F.M. 2 (Hunger for More 2)[3]. Został on wydany nakładem dwóch wytwórni G-Unit i EMI[4]. Gościnnie na albumie wystąpili tacy artyści jak 50 Cent, Kanye West, Swizz Beatz, Tony Yayo czy Akon.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Lloyd Banksa.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lloyd Banks What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-07-22]. (ang.).
  2. James Christopher Monger: Lloyd Banks Biography. AllMusic. [dostęp 2022-07-22]. (ang.).
  3. Salima Koroma: Lloyd Banks Label Shops, As 50 Cent Updates On Def Jam Prospects. HipHopDX. [dostęp 2010-06-24]. (ang.).
  4. Lloyd Banks Signs New Deal With EMI. HipHop-N-More. [dostęp 2010-06-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]