Ludomił Korczyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludomił Korczyński
	"
Data i miejsce urodzenia	14 września 1867 ; Korczówka
Data i miejsce śmierci	13 maja 1936 ; Kraków
	profesor nauk medycznych
	Specjalność: balneologia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	25 czerwca 1896
Profesura	1904
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ludomił Sas-Korczyński (ur. 14 września 1867 w Korczówce, zm. 13 maja 1936 w Krakowie^[1]) – polski lekarz balneolog.

Życiorys

Syn Aleksandra Korczyńskiego (s. Dymitra, wyzn. gr.-kat.) i Walentyny Burzyńskiej (c. Konstantego). Jego przodkowie byli uczestnikami powstań narodowych: ojciec Aleksander, styczniowego, zaś dziadek Konstanty, listopadowego^[2]. Uczył się w gimnazjum we Lwowie i Stanisławowie, maturę zdał w 1885. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W czasie studiów mieszkał w domu swojego dalekiego kuzyna Edwarda Korczyńskiego^[2] (ich wspólnym przodkiem był żyjący w XVII wieku Andrzej Korczyński^[3]), korzystając jednocześnie ze stypendium „rodzinnego” biskupa Głowińskiego w wysokości 200 guldenów rocznie, które mogły otrzymywać osoby z biskupem spokrewnione (pokrewieństwo było przez rodzinę Burzyńskich)^[2].

Następnie pracował na uniwersytecie jako asystent w klinice chorób wewnętrznych. W 1874 odbył podróż naukową do Niemiec i Szwajcarii. Uzyskał habilitację w 1896 na podstawie rozprawy Rozwój i obecne stanowisko hematologii klinicznej^[4], co skutkowało otrzymaniem stanowiska docenta prywatnego patologii i terapii chorób wewnętrznych. Okresowo zatrudniany w uzdrowiskach (Krynica, Szczawnica, Żegiestów). Nominację na stanowisko profesora balneologii i klimatoterapii na UJ^[5] otrzymał w 1904. W latach 1906–1919 był zatrudniony jako prymariusz oddziału wewnętrznego Szpitala Krajowego w stolicy Bośni, Sarajewie. W tymże roku wstąpił do służby wojskowej w wojsku polskim w randze pułkownika i do przejścia na emeryturę w 1930 pracował jako lekarz naczelny Okręgowego Szpitala Wojskowego w Krakowie, prowadząc jednocześnie wykłady balneologii na Wydziale Lekarskim UJ.

Współzałożyciel i prezes Towarzystwa Balneologicznego (1905–1936). Przez 25 lat redagował „Przegląd Zdrojowo-Kąpielowy”. Ogłosił m.in. Choroby oskrzeli, płuc i opłucnej (Nauka o chorobach wewnętrznych, 1904), O hormonach wegetatywnego układu nerwowego ze stanowiska nauki o wydzielaniu wewnętrznym (Przegląd Lekarski, 1913); Zarys balneologii i balneografii krajowej (1900)^[6]. Zajmował się również historią medycyny^[7].

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS 64-zach-katakumba Trembeckich)^[8]. Jego imieniem nazwano ulicę w Krakowie^[9] w osiedlu uzdrowiskowym Swoszowice.

Był od 1893 mężem Marii z Hoene-Wrońskich (1868–1952), z którą miał synów: Jerzego (ur. 1894), dra praw i ekonomii UJ, żonatego z Eileen Krygowską (1914-1979), i Ludomira (ur. 1896) oraz córkę Marię (ur. 1900), żonę Feliksa Nieniewskiego. Jego młodsza siostra Zofia z Korczyńskich Grzybowska (1869-1959) była matką prawników Konstantego i Stefana Grzybowskich^[2].

Ordery i odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)^[10]

Przypisy

↑ Dr Ludomił Sas Korczyński [....] zasnął w Panu dnia 13 maja 1936 r. [...], „Biblioteka Jagiellońska, 224651 V Kor-Koz 4”, 1936 [dostęp 2024-01-14] .
↑ ^a ^b ^c ^d StefanS. Grzybowski StefanS., Wspomnienia, Kraków: Zakamycze, 1999, s. 21 i d. .
↑ Marek JerzyM.J. Minakowski Marek JerzyM.J., Wielka genealogia Minakowskiego [online], Wielcy.pl [dostęp 2024-01-14] .
↑ Habilitacya. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 146 z 27 czerwca 1896.
↑ Polski Instytut Balneologii, „Kurier Warszawski” (nr 171), 24 czerwca 1937, s.8 .
↑ Marian Tadeusz LeliwaM.T.L. Zienkiewicz Marian Tadeusz LeliwaM.T.L., Zasługi Ludomiła Sas Korczyńskiego (1867-1936) dla rozwoju balneoklimatologii w Polsce, 1980 .
↑ LudomiłL. Korczyński LudomiłL., Zarys dziejów Kliniki Lekarskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego od jej założenia do r. 1875, Drukarnia UJ, Kraków 1899 .
↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-08-24] .
↑ In Memoriam. Prof. Ludomił Korczyński (1867-1936) [online] [dostęp 2024-01-14] .
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za działalność organizacyjną, naukową i publicystyczną na polu podniesienia zdrojownictwa polskiego”.

Bibliografia

Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934–1939).
Jerzy Lisiewicz. Ludomił Korczyński. Polski Słownik Bibliograficzny, 1969.

Linki zewnętrzne

Publikacje Ludomiła Korczyńskiego w bibliotece Polona

[1] Dr Ludomił Sas Korczyński [....] zasnął w Panu dnia 13 maja 1936 r. [...], „Biblioteka Jagiellońska, 224651 V Kor-Koz 4”, 1936 [dostęp 2024-01-14] .

[:0-2] StefanS. Grzybowski StefanS., Wspomnienia, Kraków: Zakamycze, 1999, s. 21 i d. .

[3] Marek JerzyM.J. Minakowski Marek JerzyM.J., Wielka genealogia Minakowskiego [online], Wielcy.pl [dostęp 2024-01-14] .

[4] Habilitacya. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 146 z 27 czerwca 1896.

[5] Polski Instytut Balneologii, „Kurier Warszawski” (nr 171), 24 czerwca 1937, s.8 .

[6] Marian Tadeusz LeliwaM.T.L. Zienkiewicz Marian Tadeusz LeliwaM.T.L., Zasługi Ludomiła Sas Korczyńskiego (1867-1936) dla rozwoju balneoklimatologii w Polsce, 1980 .

[7] LudomiłL. Korczyński LudomiłL., Zarys dziejów Kliniki Lekarskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego od jej założenia do r. 1875, Drukarnia UJ, Kraków 1899 .

[8] Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-08-24] .

[9] In Memoriam. Prof. Ludomił Korczyński (1867-1936) [online] [dostęp 2024-01-14] .

[10] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za działalność organizacyjną, naukową i publicystyczną na polu podniesienia zdrojownictwa polskiego”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]