Ludovico Manin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludovico Manin
Ludovico Giovanni Manin
Ilustracja
ilustracja herbu
Doża Wenecji
Okres

od 9 marca 1789
do 15 maja 1797

Koronacja

10 marca 1789

Poprzednik

Paolo Renier

Następca

brak

Dane biograficzne
Dynastia

Manin

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1726
Wenecja

Data i miejsce śmierci

24 października 1802
Wenecja

Przyczyna śmierci

Obrzęk płuc

Miejsce spoczynku

Kościół Santa Maria di Nazareth, Wenecja

Ojciec

Lodovico Alvise Manin

Matka

Maria Basadonna

Małżeństwo

Elisabetta Grimani
od 14 września 1748
do 30 sierpnia 1792

Talar wenecki z 1791 r.
Grób Ludovico Manin.

Ludovico Giovanni Manin (ur. 23 czerwca 1726 w Wenecji, zm. 24 października 1802 tamże) – ostatni w historii doża Wenecji, rządzący od 9 marca 1789 do 15 maja 1797, gdy do abdykacji zmusił go Napoleon Bonaparte.

Wybrany dożą około miesiąca przed rewolucją francuską, przez 41 elektorów. Zgodnie z tradycją musiał rzucić monety tłumom, co kosztowało ponad 458 197 lirów, z czego poniżej 1/4 pochodziło ze skarbców Republiki, a resztę musiał Manin wyłożyć z własnej kieszeni. W 1792 roku Manin pozwolił zmniejszyć flotę handlową do 309 kupców.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]