Luigi Ventura – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	29 kwietnia 1995
Konsekrator	Angelo Sodano
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Re ; Bruno Foresti
Konsekrowani biskupi
Luigi Infanti della Mora	5 grudnia 1999
Gérard Pettipas	25 stycznia 2007
Murray Chatlain	14 września 2007
Michael Mulhall	21 września 2007
John Corriveau	30 stycznia 2008
Albert Thévenot	6 sierpnia 2008
Yvon-Joseph Moreau	27 grudnia 2008
Współkonsekrowani biskupi
Séraphin Rouamba	21 października 1995
Paul-Siméon Ahouanan Djro	16 marca 1996
Félix Kouadjo	20 lipca 1996

Luigi Ventura
	Arcybiskup tytularny Equilium
	Servare unitatem Spiritus; Zachować jedność Ducha
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1944 ; Borgosatollo, Włochy
	Nuncjusz Apostolski we Francji
Okres sprawowania	2009–2019
	Nuncjusz Apostolski w Kanadzie
Okres sprawowania	2001–2009
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	14 czerwca 1969
Nominacja biskupia	25 marca 1995
Sakra biskupia	29 kwietnia 1995
	Multimedia w Wikimedia Commons

Luigi Ventura (ur. 9 grudnia 1944 w Borgosatollo) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup, nuncjusz apostolski.

Życiorys

14 czerwca 1969 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Brescii. W 1974 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

25 marca 1995 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim na Wybrzeżu Kości Słoniowej, Burkina Faso i w Nigrze oraz arcybiskupem tytularnym Equilium. Sakry biskupiej 29 kwietnia 1995 udzielił mu ówczesny Sekretarz Stanu Angelo Sodano.

25 marca 1999 został przeniesiony do nuncjatury w Chile, a następnie w latach 2001–2009 był nuncjuszem w Kanadzie.

22 września 2009 został mianowany nuncjuszem apostolskim we Francji.

W 2019 został oskarżony o molestowanie mężczyzn, a od 24 stycznia 2019 postępowanie w jego sprawie wszczęła paryska prokuratura^[1]. 9 lipca 2019 jego immunitet dyplomatyczny został odwołany przez Watykan^[2]. 17 grudnia 2019 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu, złożoną ze względu na wiek.

Przypisy

↑ Nuncjusz apostolski we Francji oskarżony o molestowanie mężczyzn. Jest wniosek o odebranie mu immunitetu dyplomatycznego. deon.pl. [dostęp 2020-05-23].
↑ Nuncjusz we Francji pozbawiony immunitetu dyplomatycznego. niedziela.pl, 2020-07-09. [dostęp 2020-05-23].

Linki zewnętrzne

Luigi Ventura [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-05-07] (ang.).

[1] Nuncjusz apostolski we Francji oskarżony o molestowanie mężczyzn. Jest wniosek o odebranie mu immunitetu dyplomatycznego. deon.pl. [dostęp 2020-05-23].

[2] Nuncjusz we Francji pozbawiony immunitetu dyplomatycznego. niedziela.pl, 2020-07-09. [dostęp 2020-05-23].

[1]

[2]

Pronuncjusze apostolscy	Giovanni Mariani (1972–1973) Bruno Wüstenberg (1973–1979)
Nuncjusze apostolscy	Justo Mullor García (1979–1985) Antonio Mattiazzo (1985–1989) Janusz Bolonek (1989–1995) Luigi Ventura (1995–1999) Mario Zenari (1999–2004) Mario Roberto Cassari (2004–2008) Ambrose Madtha (2008–2012) Joseph Spiteri (2013–2018) Ante Jozić (2019 nominat) Paolo Borgia (2019–2022) Mauricio Rueda Beltz (od 2023)

Delegaci apostolscy	Celestino del Frate (1882–1883) Pietro Monti (1903–1907)
Internuncjusz apostolski	Enrico Sibilia (1908–1914)
Nuncjusze apostolscy	Sebastiano Nicotra (1916–1918) Benedetto Aloisi Masella (1919–1927) Ettore Felici (1927–1938) Aldo Laghi (1938–1942) Maurilio Silvani (1942–1946) Mario Zanin (1947–1953) Sebastiano Baggio (1953–1959) Opilio Rossi (1959–1961) Gaetano Alibrandi (1961–1963) Egano Righi-Lambertini (1963–1967) Carlo Martini (1967–1970) Sotero Sanz Villalba (1970–1977) Angelo Sodano (1977–1988) Giulio Einaudi (1988–1992) Piero Biggio (1992–1999) Luigi Ventura (1999–2001) Aldo Cavalli (2001–2007) Giuseppe Pinto (2007–2011) Ivo Scapolo (2011–2019) Alberto Ortega Martín (2019–2024)

Delegaci apostolscy w Kanadzie i Nowej Fundlandii	Diomede Falconio (1899–1902) Donato Sbarretti (1902–1910) Pellegrino Francesco Stagni (1910–1918) Pietro di Maria (1918–1926) Andrea Cassulo (1927–1936) Ildebrando Antoniutti (1938–1949)
Delegaci apostolscy w Kanadzie	Ildebrando Antoniutti (1949–1953) Giovanni Panico (1953–1959) Sebastiano Baggio (1959–1964) Sergio Pignedoli (1964–1967) Emanuele Clarizio (1967–1969)
Pronuncjusze apostolscy	Emanuele Clarizio (1969–1970) Guido del Mestri (1970–1975) Angelo Palmas (1975–1990) Carlo Curis (1990–1994)
Nuncjusze apostolscy	Carlo Curis (1994–1999) Paolo Romeo (1999–2001) Luigi Ventura (2001–2009) Pedro López Quintana (2009–2013) Luigi Bonazzi (2013–2020) Ivan Jurkovič (od 2021)