Małe Rycerowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Małe Rycerowe (słow. Malé Licierovo) – orograficznie lewe odgałęzienie Doliny Cichej w Liptowskich Kopach w słowackich Tatrach^[1]. Jest to cyrk lodowcowy zawieszony około 400 m nad dnem Doliny Cichej w okolicach Liptowskiego Koszaru. Od południa otaczają go szczyty Wyżniej (1992 m) i Pośredniej Magury Rycerowej (1933 m), od wschodu Niżni Rycerowy Zawracik (1860 m) i Rycerowa Kopa (1901 m), od zachodu północno-zachodnie ramię Pośredniej Rycerowej Kopy^[2].

Według badań Janiny Mastalerzówny i Mieczysława Klimaszewskiego z 1930 r. w czasie ostatniego zlodowacenia w górnej części Małego Rycerowego znajdował się niewielki lodowiec wypełzający na dno Doliny Cichej, która wówczas nie była zlodowacona^[3]. Dnem dolinki spływa Mały Rycerowy Potok uchodzący do Cichej Wody. Zimą Małym Rycerowym spadają lawiny^[1].

Małe Rycerowe przez ludzi odwiedzane jest bardzo rzadko. Na jego dnie są 4 niewielkie Rycerowe Stawki. Nigdy dotąd nie były opisywane, po raz pierwszy opisał je Władysław Cywiński w 2005 r. w przewodniku wspinaczkowym Tatry. Szpiglasowy Wierch. Według niego przynajmniej największy z nich jest zbiornikiem stałym; w wyjątkowo suchym październiku 2000 r. miał wymiary 10 × 15 m i głębokość 1 m^[2].

Liptowskie Kopy są niedostępne turystycznie, od 1949 r. stanowią obszar ochrony ścisłej. Małe Rycerowe jest dobrze widoczne od polskiej strony, z czerwonego szlaku biegnącego główną granią Tatr od Czerwonych Wierchów na Świnicę^[3].