French
DeutschMaggie Teyte – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Imię i nazwisko | Margaret Tate |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
  | |
Dame Maggie Teyte, właśc. Margaret Tate[1] (ur. 17 kwietnia 1888 w Wolverhampton, zm. 26 maja 1976 w Londynie[1][2]) – brytyjska śpiewaczka, sopran.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła Royal College of Music w Londynie, gdzie uczyła się gry na fortepianie i teorii muzyki[1]. W latach 1903–1907 była uczennicą Jana Reszkego w Paryżu[2]. Po raz pierwszy wystąpiła jako śpiewaczka w 1906 roku na festiwalu mozartowskim w Paryżu, wówczas zmieniła pisownię swojego nazwiska z Tate na Teyte, by ułatwić Francuzom poprawną jego wymowę[2]. Jej debiutem operowym była rola Tyrcis w Myriame et Daphné Jacques’a Offenbacha w Monte Carlo w 1907 roku[1][2]. Występowała w Paryżu jako śpiewaczka koncertowa, na fortepianie akompaniował jej zachwycony jej głosem Claude Debussy, który wybrał ją też na następczynię Mary Garden do roli Melisandy w swojej operze Peleas i Melisanda[1][2]. W latach 1908–1910 śpiewała w paryskiej Opéra-Comique, następnie w latach 1910–1911 występowała w Covent Garden Theatre w Londynie pod batutą Thomasa Beechama[1][2]. Od 1911 do 1914 roku była solistką opery w Chicago, a od 1914 do 1917 roku opery w Bostonie[1][2]. W latach 1922–1923, 1930 i 1936–1938 występowała na deskach Covent Garden Theatre w Londynie[2], gdzie w 1923 roku wzięła udział w prapremierze opery The Perfect Fool Gustava Holsta[1]. W czasie II wojny światowej występowała z koncertami dla żołnierzy, za zasługi na rzecz Francji odznaczona została Złotym Krzyżem Lotaryńskim[1]. Po 1945 roku koncertowała w Stanach Zjednoczonych[1], po raz ostatni wystąpiła na scenie operowej w 1951 roku w Londynie jako Belinda w Dydonie i Eneaszu Henry’ego Purcella[1][2]. W 1955 roku dała swój pożegnalny koncert[1][2].
Dama Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1958)[1][2]. Odznaczona została też krzyżem kawalerskim Legii Honorowej (1957)[2]. Opublikowała wspomnienia Star on the Door (Londyn 1958)[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 74. ISBN 978-83-224-0905-3.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3621. ISBN 0-02-865571-0.