Mamaj – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mamaj (ur. 1335? - zm. 1380, Kaffa) – wódz tatarski, formalnie dowódca tümenu, a faktycznie przywódca zachodniej części Złotej Ordy, nazywanej za jego rządów Ordą Mamaja. Panował w latach 1361–1380. Dowódca wojsk tatarskich podczas bitwy na Kulikowym Polu. Po poniesionej w niej klęsce zabity przez stronników chana Tochtamysza.

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Mamaj

• Kurhan Mamaja
• święty Mamaj
• kozak Mamaj

• Lew Gumilow Od Rusi do Rosji, PIW, Warszawa 2004, ISBN 83-89700-04-2.
• Jurij Łoszczyc Dymitr Doński PIW Warszawa 1987, ISBN 83-06-01458-8.