Marceli Poniński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Łodzia | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
Marceli Poniński herbu Łodzia (ur. 6 stycznia 1749 w Szyszynie, zm. 27 września 1816)[1] – wojski gnieźnieński, poseł na Sejm Czteroletni z województwa gnieźnieńskiego w 1790 roku[2].
W 1781 nabył od Adama Ponińskiego klucz Wrześni.
Był członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej[3]. Sędzia sejmowy ze stanu rycerskiego z Prowincji Wielkopolskiej w 1791 roku[4].
Złożył akces do konfederacji województwa gnieźnieńskiego konfederacji targowickiej[5].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Złota księga szlachty polskiej r. V, Poznań 1883
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Teki Dworzaczka [online], teki.bkpan.poznan.pl [dostęp 2020-06-06] .
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 319.
- ↑ Adam Skałkowski, Towarzystwo Przyjaciół Konstytucji 3 maja, Kórnik 1930, s. 71.
- ↑ Sądy seymowe. Actum in curia regia Varsaviensi 1791 05.28, [b.n.s]
- ↑ Leon Wegner, Konfederacja województw wielkopolskich z roku 1792, Poznań 1863, s. 158.