Marceli Poniński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marceli Poniński
Herb
Łodzia
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1749
Szyszyn

Data śmierci

27 września 1816

Marceli Poniński herbu Łodzia (ur. 6 stycznia 1749 w Szyszynie, zm. 27 września 1816)[1] – wojski gnieźnieński, poseł na Sejm Czteroletni z województwa gnieźnieńskiego w 1790 roku[2].

W 1781 nabył od Adama Ponińskiego klucz Wrześni.

Był członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej[3]. Sędzia sejmowy ze stanu rycerskiego z Prowincji Wielkopolskiej w 1791 roku[4].

Złożył akces do konfederacji województwa gnieźnieńskiego konfederacji targowickiej[5].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Złota księga szlachty polskiej r. V, Poznań 1883

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Teki Dworzaczka [online], teki.bkpan.poznan.pl [dostęp 2020-06-06].
  2. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 319.
  3. Adam Skałkowski, Towarzystwo Przyjaciół Konstytucji 3 maja, Kórnik 1930, s. 71.
  4. Sądy seymowe. Actum in curia regia Varsaviensi 1791 05.28, [b.n.s]
  5. Leon Wegner, Konfederacja województw wielkopolskich z roku 1792, Poznań 1863, s. 158.