Marek Zgaiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marek Zgaiński
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1961
Poznań

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

teatr, literatura

Ważne dzieła
  • Morderstwo na Majorce
  • Lajfting
  • Podroby
  • Tabletka z krzyżykiem
  • Poeci rocka
  • Pomnikt
  • Dramatki
Nagrody

Nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny
Medal "Labor Omnia Vincit"

Strona internetowa

Marek Zgaiński (ur. 8 maja 1961 w Poznaniu) – polski poeta[1], prozaik, tłumacz, autor słuchowisk i dramatów, satyryk, dziennikarz radiowy. Dyrektor artystyczny i twórca Mojego Teatru w Poznaniu[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[3]. Jako pisarz zadebiutował na początku lat osiemdziesiątych, wydał kilkanaście książek i tomików wierszy m.in.: „Doskonały nieznajomy” (1985), „Podroby” (1988), „Bip bip bip”, „Poeci rocka”, „Pomnikt”, „Dramatki” (współautor z Arturem Belingiem), „Tabletka z krzyżykiem”, „Lajfting” (2010)[4], "Morderstwo na Majorce" (2022)5[5] Otrzymał kilkanaście nagród literackich oraz w dziedzinie reportażu radiowego i sztuki akustycznej m.in. Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny za debiut poetycki (1986) oraz nagrodę za debiut na Festiwalu Teatru Jednego Aktora w Toruniu (1994)[6]. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. W latach dziewięćdziesiątych pracował w Polskim Radio i pisał felietony dla tygodnika „Wprost”, obecnie jest niezależnym producentem, współpracującym m.in. z Radiem Merkury, gdzie codziennie prezentuje swoje felietony w autorskiej audycji „Tabletka z krzyżykiem”[7]. Zajmuje się też kabaretem i filmem offowym.

Na język polski przetłumaczył wybrane utwory m.in. Jima Morrisona i The Doors[8], Stinga, Johna Lennona, Rogera Watersa, Pink Floydów, Franka Zappy oraz Boba Dylana. Jest autorem scenariusza spektaklu „Jak toczący się kamień” według tekstów Boba Dylana, Ferlinghettiego, Ginsberga, wystawionego w Teatrze Polskim w Szczecinie. Wspólnie z Arturem Belingiem dwukrotnie przygotowali i wystawili spektakle w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze: w 1997 roku „Zdechł kanarek” i w 2000 roku – „Miłość na telefon”. Zgaiński pisze również muzykę do swoich spektakli.

Jako gitarzysta grupy punkrockowej Rozkrock objawił również talent muzyczno-wokalny. Wydał własną płytę zatytułowaną „Przelewki”[9][10]. W 2011 roku założył w Poznaniu, prywatny teatr o nazwie Mój Teatr, w którym prezentowane są głównie monodramy[11][12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]