Marion Bartoli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marion Bartoli

Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	2 października 1984 Le Puy-en-Velay
Wzrost	170 cm
Gra	praworęczna, oburęczny forehand i backhand
Status profesjonalny	luty 2000
Zakończenie kariery	14 sierpnia 2013
Trener	Walter Bartoli
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	8 WTA, 6 ITF
Najwyżej w rankingu	7 (30 stycznia 2012)
Australian Open	QF (2009)
Roland Garros	SF (2011)
Wimbledon	W (2013)
US Open	QF (2012)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	15 (5 lipca 2004)
Australian Open	3R (2004, 2005)
Roland Garros	3R (2005, 2006)
Wimbledon	QF (2004)
US Open	SF (2003)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Marion Bartoli (wym. /maʁjɔ̃ baʁtɔli/; ur. 2 października 1984 w Le Puy-en-Velay) – francuska tenisistka, mistrzyni Wimbledonu 2013 oraz finalistka Wimbledonu 2007, mistrzyni juniorskiego US Open 2001, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Jako juniorka wygrała US Open 2001. Klasyfikowana była na trzecim miejscu w rankingu juniorskim.

Zadebiutowała w gronie zawodowych tenisistek podczas French Open 2001, przegrywając w pierwszej rundzie z Kolumbijką Cataliną Castaño. Również w Australian Open 2002 odpadła w pierwszej rundzie, ulegając Słowence Tinie Pisnik. W tym samym roku grała w turnieju głównym French Open, przegrywając w pierwszej rundzie Ai Sugiyamą. W tym samym roku na kortach USTA National Tennis Center przebrnęła przez kwalifikacje, a następnie pokonała Arantxę Sánchez Vicario i Rossanę de los Ríos, ulegając dopiero w trzeciej rundzie Lindsay Davenport. Pierwszy turniej zawodowy, który zaliczyła, a który nie był imprezą wielkoszlemową miał miejsce w Gold Coast. Przegrała w pierwszym meczu z Silviją Talają.

W lipcu 2007 doszła do finału wielkoszlemowego Wimbledonu, pokonując w półfinale liderkę rankingu tenisistek, Justine Henin. W decydującym spotkaniu przegrała z Venus Williams 4:6, 1:6. Po US Open 2007 została najlepszą tenisistką z Francji, wyprzedzając dotychczasową nr 1 kraju Amélie Mauresmo. W 2013 roku zwyciężyła w zawodach gry pojedynczej na wielkoszlemowym Wimbledonie. W meczu mistrzowskim pokonała Sabine Lisicki 6:1, 6:4.

W przeciągu kariery wygrała w ośmiu turniejach w grze pojedynczej, a w jedenastu osiągała finał. W grze podwójnej triumfowała trzykrotnie, a cztery razy awansowała do finału następnie w nim przegrywając.

Była reprezentantką Francji w Pucharze Federacji w latach 2004 i 2013. Rozegrała łącznie cztery mecze – dwa wygrane spotkania singlowe i dwa pojedynki deblowe, z których jeden wygrała.

14 sierpnia 2013 roku, po przegranym spotkaniu z Simoną Halep w turnieju w Cincinnati, ogłosiła zakończenie kariery. Powodem miały być ciągle odnawiające się problemy zdrowotne i kontuzje^[1][2].

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Turniej	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	1R	1R	2R	2R	2R	2R	1R	QF	3R	2R	3R	3R	0 / 12	15 – 12
French Open	A	A	1R	1R	2R	1R	1R	2R	4R	1R	2R	3R	SF	2R	3R	0 / 13	16 – 13
Wimbledon	A	A	A	A	1R	3R	2R	2R	F	3R	3R	4R	QF	2R	W	1 / 11	28 – 10
US Open	A	A	A	3R	1R	2R	3R	3R	4R	4R	2R	2R	2R	QF	A	0 / 11	20 – 11
Ranking na koniec roku	–[a]	1120	345	106	57	41	40	17	10	17	11	16	9	11	13	1 / 47	79 – 46

Turniej	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	2R	3R	3R	A	1R	A	A	A	A	A	A	0 / 4	5 – 4
French Open	A	A	A	1R	2R	2R	3R	3R	1R	A	A	A	A	A	A	0 / 6	6 – 6
Wimbledon	A	A	A	A	2R	QF	3R	2R	3R	A	A	A	A	A	A	0 / 5	9 – 4
US Open	A	A	A	A	SF	1R	1R	2R	A	A	A	A	A	A	A	0 / 4	5 – 4
Ranking na koniec roku	–	–	–	282	20	37	47	33	113	–	–	–	–	–	–	0 / 19	25 – 18

Turniej	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 1	0 – 1
Wimbledon	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	0 / 2	0 – 2
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
																0 / 3	0 – 3

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	7 stycznia 2006	Auckland	Twarda	Wiera Zwonariowa	6:2, 6:2
Finalistka	1.	11 września 2006	Bali	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	5:7, 2:6
Zwyciężczyni	2.	8 października 2006	Tokio	Twarda	Aiko Nakamura	2:6, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni	3.	5 listopada 2006	Québec	Dywanowa (hala)	Olga Puczkowa	6:0, 6:0
Finalistka	2.	7 maja 2007	Praga	Ceglana	Akiko Morigami	1:6, 3:6
Finalistka	3.	7 lipca 2007	Wimbledon	Trawiasta	Venus Williams	4:6, 1:6
Finalistka	4.	20 lipca 2008	Stanford	Twarda	Aleksandra Wozniak	5:7, 3:6
Finalistka	5.	10 stycznia 2009	Brisbane	Twarda	Wiktoryja Azaranka	3:6, 1:6
Zwyciężczyni	4.	8 marca 2009	Monterrey	Twarda	Li Na	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	5.	2 sierpnia 2009	Stanford	Twarda	Venus Williams	6:2, 5:7, 6:4
Finalistka	6.	8 listopada 2009	Bali	Twarda (hala)	Aravane Rezaï	5:7, krecz
Finalistka	7.	20 marca 2011	Indian Wells	Twarda	Caroline Wozniacki	1:6, 6:2, 3:6
Finalistka	8.	21 maja 2011	Strasburg	Ceglana	Andrea Petković	4:6, 0:1 krecz
Zwyciężczyni	6.	18 czerwca 2011	Eastbourne	Trawiasta	Petra Kvitová	6:1, 4:6, 7:5
Finalistka	9.	31 lipca 2011	Stanford	Twarda	Serena Williams	5:7, 1:6
Zwyciężczyni	7.	16 października 2011	Osaka	Twarda	Samantha Stosur	6:3, 6:1
Finalistka	10.	12 lutego 2012	Paryż	Twarda (hala)	Angelique Kerber	6:7(3), 7:5, 3:6
Finalistka	11.	22 lipca 2012	Carlsbad	Twarda	Dominika Cibulková	1:6, 5:7
Zwyciężczyni	8.	6 lipca 2013	Wimbledon	Trawiasta	Sabine Lisicki	6:1, 6:4

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	9 lutego 2003	Paryż	Dywanowa	Stéphanie Cohen-Aloro	Barbara Schett Patty Schnyder	6:2, 2:6, 6:7(5)
Finalistka	2.	26 października 2003	Linz	Twarda	Silvia Farina Elia	Liezel Huber Ai Sugiyama	1:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni	1.	11 kwietnia 2004	Casablanca	Ceglana	Émilie Loit	Els Callens Katarina Srebotnik	6:4, 6:2
Finalistka	3.	11 października 2004	Taszkent	Twarda	Mara Santangelo	Adriana Serra Zanetti Antonella Serra Zanetti	6:1, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	6 lutego 2005	Pattaya	Twarda	Anna-Lena Grönefeld	Marta Domachowska Silvija Talaja	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	3.	14 maja 2006	Praga	Ceglana	Szachar Pe’er	Ashley Harkleroad Bethanie Mattek	6:4, 6:4
Finalistka	4.	8 stycznia 2007	Sydney	Twarda	Meilen Tu	Anna-Lena Grönefeld Meghann Shaughnessy	3:6, 6:3, 6:7(2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2001	US Open	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	4:6, 6:3, 6:4

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2019-07-13]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2019-07-13]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2019-07-13]  (ang.).