Wimbledon 2013 – Wikipedia, wolna encyklopedia

 Osobny artykuł: WTA Tour 2013.
 Osobny artykuł: ATP World Tour 2013.
Wimbledon 2013
ilustracja
Miejsce

 Wielka Brytania
Londyn, London Borough of Merton

Obiekt

All England Lawn Tennis and Croquet Club

Nawierzchnia

Trawiasta

Data

24.06–07.07.2013

ATP Tour
Kategoria

Wielki Szlem

Pula nagród

22 560 000 £

Drabinka

128S/128QS/64D/16QD

Dyrektor

Richard Lewis

WTA Tour
Kategoria

Wielki Szlem

Pula nagród

22 560 000 £

Drabinka

128S/96QS/64D/16QD

Dyrektor

Richard Lewis

Zwycięzcy
Gra pojedyncza mężczyzn
Wielka Brytania Andy Murray
Gra podwójna mężczyzn
Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
Gra pojedyncza kobiet
Francja Marion Bartoli
Gra podwójna kobiet
Hsieh Su-wei
Peng Shuai
Gra mieszana
Francja Kristina Mladenovic
Kanada Daniel Nestor
2012 2014
Strona internetowa
Marion Bartoli – zdobywczyni tytułu singlowego
Andy Murray – zdobywca tytułu singlowego

Wimbledon 2013 – trzeci w sezonie tenisowy turniej wielkoszlemowy, który odbywał się w dniach 24 czerwca–7 lipca, tradycyjnie na trawiastych kortach All England Lawn Tennis and Croquet Club w London Borough of Merton – dzielnicy brytyjskiego Londynu. Była to 127. edycja rozgrywek. Pula nagród wyniosła 22 560 000 funtów szterlingów[1].

W grze pojedynczej mężczyzn reprezentant gospodarzy, Andy Murray, pokonał 6:4, 7:5, 6:4 Novaka Đokovicia. W grze pojedynczej kobiet Marion Bartoli zwyciężyła z Sabine Lisicki 6:1, 6:4. W deblu mężczyzn bracia Bob i Mike Bryanowie wygrali z Ivanem Dodigiem i Marcelo Melo 3:6, 6:3, 6:4, 6:4. W grze podwójnej kobiet zwyciężyły Hsieh Su-wei i Peng Shuai, które w finale pokonały Ashleigh Barty i Casey Dellacqua 7:6(1), 6:1. W grze mieszanej Kristina Mladenovic oraz Daniel Nestor pokonali w meczu o mistrzostwo Lisę Raymond i Bruno Soaresa 5:7, 6:2, 8:6.

Gianluigi Quinzi zwyciężył w rozgrywkach singlowych chłopców z Chung Hyeon 7:5,7:6(2). W rozrywkach dziewcząt Belinda Bencic pokonała Taylor Townsend 4:6, 6:1, 6:4. Thanasi Kokkinakis i Nick Kyrgios wygrali 6:2, 6:3 z Enzo Couacaudem i Stefano Napolitano w grze podwójnej chłopców. Barbora Krejčíková wraz z Kateřiną Siniakovą zwyciężyły w finale debla dziewcząt 6:3, 6:1 z Anheliną Kalininą i Iryną Szymanowicz.

W deblu na wózkach mistrzami zostali Stéphane Houdet oraz Shingo Kunieda, którzy w ostatnim meczu pokonali Frédérica Cattaneo i Ronalda Vinka 6:4, 6:2. W grze podwójnej kobiet na wózkach mistrzyniami zostały Jiske Griffioen i Aniek van Koot, dzięki wygranej nad Yui Kamiji i Jordanne Whiley 6:4, 7:6(6).

Thomas Enqvist wraz z Markiem Philippoussisem wygrali w rozgrywkach legend poniżej mężczyzn z Gregiem Rusedskim i Fabrice’em Santoro 7:6(6), 6:3. Lindsay Davenport i Martina Hingis pokonały 6:2, 6:2 Janę Novotną i Barbarę Schett w turnieju legend kobiet. Pat Cash i Mark Woodforde w turnieju legend seniorów pokonali w finale 6:3, 6:3 Jeremy’ego Batesa oraz Andersa Järryda.

Turnieje seniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Wimbledon 2013 (gra mieszana).

Turnieje juniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza chłopców

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza dziewcząt

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna chłopców

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna dziewcząt

[edytuj | edytuj kod]

Turnieje zawodników na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna mężczyzn na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna kobiet na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Turnieje legend

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend seniorów

[edytuj | edytuj kod]

Rezygnacje

[edytuj | edytuj kod]

Z udziału w zawodach zrezygnowali następujący zawodnicy:

Dzikie karty

[edytuj | edytuj kod]

Brytyjska federacja tenisowa przyznała dzikie karty zawodnikom, którzy nie uzyskali bezpośredniego awansu do turnieju głównego.

Gra pojedyncza mężczyzn

Australia Matthew Ebden[5]
Wielka Brytania Kyle Edmund[5]
Stany Zjednoczone Steve Johnson[5]
Francja Nicolas Mahut[5]
Wielka Brytania James Ward[5]

Gra pojedyncza kobiet

Wielka Brytania Elena Baltacha[5]
Czechy Lucie Hradecká[5]
Wielka Brytania Anne Keothavong[5]
Wielka Brytania Johanna Konta[5]
Wielka Brytania Tara Moore[5]
Wielka Brytania Samantha Murray[5]
Niemcy Andrea Petković[5]
Stany Zjednoczone Alison Riske[5]

Gra podwójna mężczyzn

Wielka Brytania Jamie Baker / Wielka Brytania Kyle Edmund[5]
Australia Lleyton Hewitt / Bahamy Mark Knowles[5]
Wielka Brytania David Rice / Wielka Brytania Sean Thornley[5]

Gra podwójna kobiet

Wielka Brytania Anne Keothavong / Wielka Brytania Johanna Konta[5]
Wielka Brytania Tara Moore / Wielka Brytania Melanie South[5]
Wielka Brytania Samantha Murray / Wielka Brytania Jade Windley[5]
Izrael Szachar Pe’er / Yan Zi[5]
Wielka Brytania Nicola Slater / Wielka Brytania Lisa Whybourn[5]

Gra mieszana

Kanada Eugenie Bouchard / Wielka Brytania Kyle Edmund
Wielka Brytania Tara Moore / Wielka Brytania Jamie Delgado
Chorwacja Donna Vekić / Stany Zjednoczone James Blake
Wielka Brytania Johanna Konta / Wielka Brytania Dominic Inglot
Niemcy Sabine Lisicki / Bahamy Mark Knowles

Kwalifikanci

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnikom z miejsc niezapewniających bezpośredniego udziału w turnieju przysługuje prawo startu w kwalifikacjach, zarówno w singlu i deblu kobiet, jak i mężczyzn.

Gra pojedyncza mężczyzn

  1. Francja Stéphane Robert
  2. Niemcy Bastian Knittel
  3. Niemcy Julian Reister
  4. Stany Zjednoczone Wayne Odesnik
  5. Niemcy Dustin Brown
  6. Stany Zjednoczone Denis Kudla
  7. Niemcy Jan-Lennard Struff
  8. Australia Matt Reid
  9. Jimmy Wang
  10. Australia James Duckworth
  11. Polska Michał Przysiężny
  12. Stany Zjednoczone Bobby Reynolds
  13. Japonia Gō Soeda
  14. Stany Zjednoczone Alex Kuznetsov
  15. Francja Marc Gicquel
  16. Rosja Tejmuraz Gabaszwili

Gra pojedyncza kobiet

  1. Niemcy Carina Witthöft
  2. Kazachstan Galina Woskobojewa
  3. Francja Caroline Garcia
  4. Czechy Petra Cetkovská
  5. Chorwacja Ajla Tomljanović
  6. Włochy Maria Elena Camerin
  7. Austria Yvonne Meusburger
  8. Francja Virginie Razzano
  9. Czechy Eva Birnerová
  10. Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová
  11. Kolumbia Mariana Duque Mariño
  12. Portugalia Michelle Larcher de Brito

Gra podwójna mężczyzn

  1. Kanada Jesse Levine / Kanada Vasek Pospisil
  2. Australia Samuel Groth / Australia Chris Guccione
  3. Niemcy Dominik Meffert / Austria Philipp Oswald
  4. Indie Purav Raja / Indie Divij Sharan

Gra podwójna kobiet

  1. Francja Stéphanie Foretz Gacon / Czechy Eva Hrdinová
  2. Argentyna María Irigoyen / Argentyna Paula Ormaechea
  3. Rumunia Raluca Olaru / Ukraina Olha Sawczuk
  4. Rosja Walerija Sołowjowa / Ukraina Maryna Zanewśka

Szczęśliwi przegrani

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn

  1. Belgia Olivier Rochus

Gra pojedyncza kobiet

  1. Stany Zjednoczone Vania King
  2. Słowacja Anna Schmiedlová

Gra podwójna mężczyzn

  1. Niemcy Dustin Brown / Australia Rameez Junaid
  2. Stany Zjednoczone Steve Johnson / Szwecja Andreas Siljeström
  3. Stany Zjednoczone Denis Kudla / Stany Zjednoczone Tim Smyczek

Obrońcy tytułów

[edytuj | edytuj kod]

Tabela prezentuje obrońców tytułu z 2012 roku oraz mistrzów z roku 2013.

Konkurencja Mistrzowie 2012 Mistrzowie 2013
gra pojedyncza mężczyzn Szwajcaria Roger Federer Wielka Brytania Andy Murray
gra pojedyncza kobiet Stany Zjednoczone Serena Williams Francja Marion Bartoli
gra podwójna mężczyzn Wielka Brytania Jonathan Marray
Dania Frederik Nielsen
Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
gra podwójna kobiet Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
Hsieh Su-wei
Peng Shuai
gra mieszana Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Stany Zjednoczone Mike Bryan
Francja Kristina Mladenovic
Kanada Daniel Nestor
gra pojedyncza chłopców Kanada Filip Peliwo