Greg Rusedski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Greg Rusedski

Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	6 września 1973 Montreal
Wzrost	193 cm
Gra	leworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1991
Zakończenie kariery	kwiecień 2007
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	15
Najwyżej w rankingu	4 (6 października 1997)
Australian Open	4R (2001)
Roland Garros	4R (1999)
Wimbledon	QF (1997)
US Open	F (1997)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3
Najwyżej w rankingu	63 (19 czerwca 1995)
Australian Open	2R (1995)
Roland Garros	1R (2006)
Wimbledon	2R (1994)
US Open	2R (1994)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Gregory Rusedski (ur. 6 września 1973 w Montrealu) – brytyjski tenisista pochodzenia kanadyjskiego, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Jego matka jest Angielką, a ojciec, urodzony w Niemczech, jest pochodzenia polsko-ukraińskiego.

W gronie juniorów Rusedski wygrał dwa wielkoszlemowe turnieje w konkurencji gry podwójnej chłopców. Pierwszy tytuł wywalczył w parze z Sébastienem Leblancem w 1990 roku podczas US Open, a drugie zwycięstwo odniósł w 1991 roku na Wimbledonie, wspólnie z Karimem al-Alamim.

Jako zawodowy tenisista startował od 1991 roku, do kwietnia 2007 roku.

W grze pojedynczej Rusedski triumfował w 15 turniejach rangi ATP World Tour oraz doszedł do 12 finałów. Jednym ze zwycięstw Brytyjczyka jest mistrzostwo w 1999 roku w pucharze wielkiego szlema. Była to ostatnia edycja imprezy, a w finale pokonał Tommy'ego Haasa. Wśród finałów do jakich Rusedski awansował jest finał w 1997 roku na US Open, gdzie poniósł w spotkaniu o tytuł porażkę z Patrickiem Rafterem.

W grze podwójnej Rusedski został zwycięzcą trzech zawodów z cyklu ATP World Tour, a także był uczestnikiem dwóch finałów.

W latach 1995–2007 reprezentował Wielką Brytanię w Pucharze Davisa rozgrywając łącznie 43 meczów, z których w 30 zwyciężył.

W 1996 i 2000 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich, startując wyłącznie w grze pojedynczej. W Atlancie doszedł do III rundy pokonany przez Sergiego Bruguerę, a w Sydney odpadł w I rundzie z Arnaudem Clémentem^[1].

W rankingu gry pojedynczej Rusedski najwyżej był na 4. miejscu (6 października 1997), a w klasyfikacji gry podwójnej na 63. pozycji (19 czerwca 1995).

Gra Rusedskiego opierała się na potężnym serwisie – przez jakiś czas dzierżył rekord najszybszego serwisu (239,7 km/h), ale wynik ten został poprawiony przez Andy'ego Roddicka^[2][3]. Starał się szybko zakończyć wymiany często atakując przy siatce^[2]. Styl ten pasował do szybkich nawierzchni. Słabszym elementem tenisisty był bekhend, który z reguły grał slajsem^[2].

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	11 lipca 1993	Newport	Trawiasta	Javier Frana	7:5, 6:7(7), 7:6(5)
Finalista	1.	24 października 1993	Pekin	Dywanowa (hala)	Michael Chang	6:7(5), 7:6(6), 4:6
Zwycięzca	2.	30 kwietnia 1995	Seul	Twarda	Lars Rehmann	6:4, 3:1 krecz
Finalista	2.	21 maja 1995	Coral Springs	Ceglana	Todd Woodbridge	4:6, 2:6
Zwycięzca	3.	13 października 1996	Pekin	Dywanowa (hala)	Martin Damm	7:6(5), 6:4
Finalista	3.	2 lutego 1997	Zagrzeb	Dywanowa (hala)	Goran Ivanišević	6:7(4), 6:4, 6:7(6)
Finalista	4.	15 lutego 1997	San Jose	Twarda (hala)	Pete Sampras	6:3, 0:5 krecz
Zwycięzca	4.	22 czerwca 1997	Nottingham	Trawiasta	Karol Kučera	6:4, 7:5
Finalista	5.	7 września 1997	US Open, Nowy Jork	Twarda	Patrick Rafter	3:6, 2:6, 6:4, 5:7
Zwycięzca	5.	5 października 1997	Bazylea	Dywanowa (hala)	Mark Philippoussis	6:3, 7:6(6), 7:6(3)
Finalista	6.	12 października 1997	Wiedeń	Dywanowa (hala)	Goran Ivanišević	6:3, 7:6(4), 6:7(4), 2:6, 3:6
Finalista	7.	8 lutego 1998	Split	Dywanowa (hala)	Goran Ivanišević	6:7(3), 6:7(5)
Zwycięzca	6.	22 lutego 1998	Antwerpia	Twarda	Marc Rosset	7:6(3), 3:6, 6:1, 6:4
Finalista	8.	15 marca 1998	Indian Wells	Twarda	Marcelo Ríos	3:6, 7:6(15), 6:7(4), 4:6
Finalista	9.	4 października 1998	Tuluza	Twarda (hala)	Jan Siemerink	4:6, 4:6
Zwycięzca	7.	8 listopada 1998	Paryż	Dywanowa (hala)	Pete Sampras	6:4, 7:6(4), 6:3
Finalista	10.	28 lutego 1999	Londyn	Dywanowa (hala)	Richard Krajicek	6:7(6), 7:6(5), 5:7
Finalista	11.	29 sierpnia 1999	Boston	Twarda	Marat Safin	4:6, 6:7(11)
Zwycięzca	8.	3 października 1999	Puchar Wielkiego Szlema	Twarda (hala)	Tommy Haas	6:3, 6:4, 6:7(5), 7:6(5)
Zwycięzca	9.	17 października 1999	Wiedeń	Twarda (hala)	Nicolas Kiefer	6:7(5), 2:6, 6:3, 7:5, 6:4
Zwycięzca	10.	4 marca 2001	San Jose	Twarda (hala)	Andre Agassi	6:3, 6:4
Zwycięzca	11.	13 stycznia 2002	Auckland	Twarda	Jérôme Golmard	6:7(0), 6:4, 7:5
Zwycięzca	12.	18 sierpnia 2002	Indianapolis	Twarda	Félix Mantilla	6:7(6), 6:4, 6:4
Zwycięzca	13.	22 czerwca 2003	Nottingham	Trawiasta	Mardy Fish	6:3, 6:2
Zwycięzca	14.	11 lipca 2004	Newport	Trawiasta	Alexander Popp	7:6(5), 7:6(2)
Finalista	12.	17 października 2004	Moskwa	Dywanowa (hala)	Nikołaj Dawydienko	6:3, 3:6, 5:7
Zwycięzca	15.	10 lipca 2005	Newport	Trawiasta	Vince Spadea	7:6(3), 2:6, 6:4

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	10 lipca 1994	Newport	Trawiasta	Alex Antonitsch	Kent Kinnear David Wheaton	6:4, 3:6, 6:4
Finalista	1.	23 października 1994	Wiedeń	Dywanowa (hala)	Alex Antonitsch	Mike Bauer David Rikl	6:7, 4:6
Finalista	2.	12 marca 1995	Kopenhaga	Dywanowa (hala)	Guillaume Raoux	Mark Keil Peter Nyborg	7:6, 4:6, 6:7
Zwycięzca	2.	15 września 1996	Bournemouth	Ceglana	Marc-Kevin Goellner	Rodolphe Gilbert Nuno Marques	6:3, 7:6
Zwycięzca	3.	28 lutego 1999	Londyn	Dywanowa (hala)	Tim Henman	Byron Black Wayne Ferreira	6:3, 7:6(6)

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-24]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-24]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-24]  (ang.).