Matthew Ebden – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1987 | |||||||||||||||
Wzrost | 188 cm | |||||||||||||||
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||||||||
Status profesjonalny | 2006 | |||||||||||||||
Zakończenie kariery | aktywny | |||||||||||||||
Trener | Omar Hejleh | |||||||||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||||||||
Wygrane turnieje | 0 | |||||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 39 (22 października 2018) | |||||||||||||||
Australian Open | 2R (2012, 2014, 2018, 2019) | |||||||||||||||
Roland Garros | 1R (2012, 2014, 2018, 2019) | |||||||||||||||
Wimbledon | 3R (2018) | |||||||||||||||
US Open | 2R (2012, 2014, 2018) | |||||||||||||||
Gra podwójna | ||||||||||||||||
Wygrane turnieje | 12 | |||||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 1 (26 lutego 2024) | |||||||||||||||
Australian Open | W (2024) | |||||||||||||||
Roland Garros | SF (2024) | |||||||||||||||
Wimbledon | W (2022) | |||||||||||||||
US Open | F (2023) | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Matthew Ebden (ur. 26 listopada 1987 w Durbanie) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca Wimbledonu 2022 i Australian Open 2024 w grze podwójnej oraz Australian Open 2013 w grze mieszanej, złoty medalista igrzysk olimpijskich z Paryża (2024) w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę zawodową rozpoczął w 2005 roku.
Startując w zawodach singlowych, jest finalistą 1 turnieju rangi ATP Tour.
W grze podwójnej Ebden wygrał 12 turniejów z cyklu ATP Tour, w tym Wimbledon 2022, Australian Open 2024 i zmagania na igrzyskach olimpijskich w Paryżu (2024), a także uczestniczył w 13 przegranych finałach.
W styczniu 2013 roku Ebden wywalczył razem z Jarmilą Gajdošovą tytuł mistrzowski podczas wielkoszlemowego Australian Open w grze mieszanej. Para australijska grała w zawodach z dziką kartą, a w finale pokonali 6:3, 7:5 Lucie Hradecką i Františka Čermáka[1]. W 2021 roku w parze z Samanthą Stosur ponownie osiągnął finał miksta podczas Australian Open, jednak tym razem w meczu mistrzowskim Australijczycy nie sprostali Barborze Krejčíkovej i Rajeevowi Ramowi. Podczas Wimbledonu w 2022 roku razem ze Stosur awansowali do finału gry mieszanej, w którym lepsi okazali się obrońcy tytułu, Desirae Krawczyk i Neal Skupski.
W 2024 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Paryżu, przegrywając w pierwszej rundzie singla i ćwierćfinale miksta. W deblu razem z Johnem Peersem zdobyli złoty medal, pokonując w finale Austina Krajicka i Rajeeva Rama 6:7(6), 7:6(1), 10–8.
W 2012 zadebiutował w reprezentacji Australii w Pucharze Davisa.
Najwyżej w rankingu singlistów był na 39. miejscu (22 października 2018), natomiast w rankingu deblistów na 1. miejscu (26 lutego 2024).
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 23 lipca 2017 | Newport | Trawiasta | John Isner | 3:6, 6:7(4) |
Gra podwójna (12–13)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 10 lipca 2011 | Newport | Trawiasta | Ryan Harrison | Johan Brunström Adil Shamasdin | 4:6, 6:3, 10–5 |
Zwycięzca | 2. | 24 lipca 2011 | Atlanta | Twarda | Alex Bogomolov Jr. | Matthias Bachinger Frank Moser | 3:6, 7:5, 10–8 |
Finalista | 1. | 14 stycznia 2012 | Sydney | Twarda | Jarkko Nieminen | Bob Bryan Mike Bryan | 1:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 22 lipca 2012 | Atlanta | Twarda | Ryan Harrison | Xavier Malisse Michael Russell | 6:3, 3:6, 10–6 |
Zwycięzca | 4. | 1 marca 2014 | Acapulco | Twarda | Kevin Anderson | Feliciano López Maks Mirny | 6:3, 6:3 |
Finalista | 2. | 25 maja 2019 | Genewa | Ceglana | Robert Lindstedt | Oliver Marach Mate Pavić | 4:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 28 lutego 2021 | Singapur | Twarda (hala) | John-Patrick Smith | Sander Gillé Joran Vliegen | 2:6, 3:6 |
Finalista | 4. | 29 stycznia 2022 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Max Purcell | Thanasi Kokkinakis Nick Kyrgios | 5:7, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 9 kwietnia 2022 | Houston | Ceglana | Max Purcell | Ivan Sabanov Matej Sabanov | 6:3, 6:3 |
Finalista | 5. | 12 czerwca 2022 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Max Purcell | Wesley Koolhof Neal Skupski | 6:4, 5:7, 6–10 |
Zwycięzca | 6. | 9 lipca 2022 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Max Purcell | Nikola Mektić Mate Pavić | 7:6(5), 6:7(3), 4:6, 6:4, 7:6(10–2) |
Zwycięzca | 7. | 27 sierpnia 2022 | Winston-Salem | Twarda | Jamie Murray | Hugo Nys Jan Zieliński | 6:4, 6:2 |
Finalista | 6. | 23 października 2022 | Neapol | Twarda | John Peers | Ivan Dodig Austin Krajicek | 3:6, 6:1, 8–10 |
Finalista | 7. | 19 lutego 2023 | Rotterdam | Twarda (hala) | Rohan Bopanna | Ivan Dodig Austin Krajicek | 6:7(5), 6:2, 10–12 |
Zwycięzca | 8. | 24 lutego 2023 | Doha | Twarda | Rohan Bopanna | Constant Lestienne Botic van de Zandschulp | 6:7(5), 6:4, 10–6 |
Zwycięzca | 9. | 19 marca 2023 | Indian Wells | Twarda | Rohan Bopanna | Wesley Koolhof Neal Skupski | 6:3, 2:6, 10–8 |
Finalista | 8. | 6 maja 2023 | Madryt | Ceglana | Rohan Bopanna | Karen Chaczanow Andriej Rublow | 3:6, 6:3, 3–10 |
Finalista | 9. | 8 września 2023 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Rohan Bopanna | Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:2, 3:6, 4:6 |
Finalista | 10. | 15 października 2023 | Szanghaj | Twarda | Rohan Bopanna | Marcel Granollers Horacio Zeballos | 7:5, 2:6, 7–10 |
Finalista | 11. | 5 listopada 2023 | Paryż | Twarda (hala) | Rohan Bopanna | Santiago González Édouard Roger-Vasselin | 2:6, 7:5, 7–10 |
Finalista | 12. | 13 stycznia 2024 | Adelaide | Twarda | Rohan Bopanna | Rajeev Ram Joe Salisbury | 5:7, 7:5, 9–11 |
Zwycięzca | 10. | 27 stycznia 2024 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Rohan Bopanna | Simone Bolelli Andrea Vavassori | 7:6(0), 7:5 |
Zwycięzca | 11. | 30 marca 2024 | Miami | Twarda | Rohan Bopanna | Ivan Dodig Austin Krajicek | 6:7(3), 6:3, 10–6 |
Finalista | 13. | 28 czerwca 2024 | Eastbourne | Trawiasta | John Peers | Neal Skupski Michael Venus | 6:4, 6:7(2), 9–11 |
Zwycięzca | 12. | 3 sierpnia 2024 | Paryż | Ceglana | John Peers | Austin Krajicek Rajeev Ram | 6:7(6), 7:6(1), 10–8 |
Gra mieszana (1–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 27 stycznia 2013 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jarmila Gajdošová | Lucie Hradecká František Čermák | 6:3, 7:5 |
Finalista | 1. | 20 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Samantha Stosur | Barbora Krejčíková Rajeev Ram | 1:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 7 lipca 2022 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Samantha Stosur | Desirae Krawczyk Neal Skupski | 4:6, 3:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ebden, Gajdosova Triumph In Mixed Doubles. atpworldtour.com, 27 stycznia 2013. [dostęp 2013-01-29]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).